roc'h

roch

ur roc'h kre

vr roc'h crê

an douar-mañ a zo leun a reier

ann douar-mañ a zô leûn a reier

roc'h

an ti-hont a zo diazezet war ar roc'h

ann tî-hoñt a zô diazézed war ar roc'h

ken diflach eo hag ur roc'h

ken diflach eo hag eur roc'h

war ar roc'h eo savet e di

war ar roc'h eo saved hé dî

reier

rec'hier

roc'hoù

roc'haou

Gourvezet a-zindan ur roc'h / Un den gouez, a-bell dioc'h amañ, / Hag e vugale disoroc'h / A voa o vont da verennañ.

Gourvezet a zindan eur roc'h / Eunn den gouez, a-bell dioc'h ama, / Hag he vugale dizoroc'h / A voa o vont da verenna[.]

Evidon-me a gar va zud, va yezh, va bro ha kement zo enni : reier, brug ha derv, me zo gwelloc'h ganin gwelet an heol e Breizh, klevet trouz ar mor don o krozañ a-hed an deiz, bezañ paour, reuzeudik ken a rankin mervel, eget bezañ eürus en ur vro all a-bell, ma ve ret din eno mougañ ar garantez a zo krog em c'halon, evel tan ur fornez.

Evid-oun-me a gar va zud, va iez, va bro ha kement zo enn-hi : reier, bruk ha dero, me zo gwelloc'h gan-en gwelet ann heol e Breiz, klevet trouz ar mor doun o kroza hed ann deiz, beza paour, reuzeudik ken a rankin mervel, eget beza euruz enn eur vro all a-bell, ma ve red d'in eno mouga ar garantez a zo krog en c'haloun, evel tan eur fournez.

Evel-se eo ez a da goll / Ar garantez dre ar bed-holl, / Ha, gant karantez ar galon, / E kouezh pep vad en ur mor don / Ne zislonko, gant an amzer, / Nemet pense dioc'h ar reier, / Nemet kleñved divronn estren, / Nemet alies danvez gwall den, / Danvez grweg fall, danvez muntrer / Digant magerez deut d'ar gêr.

Evel-se eo ez a da goll / Ar garantez dre ar bed holl, / Ha, gant karantez ar galoun, / E kouez pep vad enn eur mor doun / Ne zislounko, gant ann amzer, / Nemet pense dioc'h ar reier, / Nemet klenved divron estren, / Nemet aliez danvez gwall den, / Danvez grek fall, danvez muntrer / Digant magerez deut d'ar ger.

Evidon-me a gar va zud, va yezh, va bro / Ha kement zo enni : reier, brug ha derv, / Me zo gwelloc'h ganen gwelet an heol e Breizh, / Klevet trouz ar mor don o krozañ a-hed an deiz, / Bezañ paour, reuzeudik ken a rankin mervel, / Eget bezañ eürus en ur vro all a-bell, / Ma ve ret din eno mougañ ar garantez / A zo krog em c'halon, evel tan ur fornez.

Evid-oun-me a gar va zud, va iez, va bro / Ha kement zo enn-hi : reier, bruk ha dero, / Me zo gwelloc'h gan-en gwelet ann heol e Breiz, / Klevet trouz ar mor doun o kroza hed ann deiz, / Beza paour, reuzeudik ken a rankinn mervel, / Eget beza euruz enn eur vro all a-bell, / Ma ve red d'in eno mouga ar garantez / A zo krog en c'haloun, evel tan eur fournez.

Al lestrig f[l]oder a yoa e kichen chapel Santez-Barba, war un draezhenn, kuzhet a bep tu gant div renkad reier, hanvet Porzh-ar-Beskont.

Al lestrik froder a ioa e kichenn chapell Santes-Barba, var eun dreazenn, kuzet a bep tu gand diou renkad reier, hanvet Pors-ar-Beskont.

Hag e lavare outañ e-unan : e-pad ma paein da evañ d’ar re-mañ, e ti ar Prat, an Aotrou Poullaoueg en devezo amzer da ziskenn war an aod, ha da vont, hep bezañ gwelet ganto, da guzhet war roc’h Melgorn.

Hag e lavare outhan he-unan : epad ma paign da eva d’ar re-man, e ti ar Prat, an Aoutrou Poullaouec en devezo amzer da ziskenn var an aod, ha da vont, eb beza guelet gantho, da guzet var roc’h Melgorn.

O gwelout a rejont o klask kregiñ-mor war ar c’herreg hag er poulladoù war-lerc’h al lanvezh, hag en em vevañ diouto ; o tastum tammoù keuneud diwar ar peñseoù taolet d’an aod gant ar gwagennoù hag enaouiñ un tan anezho war ur roc’h e-harz an tornaod, ha hi bepred he fenn a-us d’al lanv-mor.

O gwelout a rejont o klask kregin-mor war ar c’herreg hag er poulladou war-lerc’h al lanvez, hag en em veva diouto ; o tastum tammou keuneud diwar ar penseou taolet d’an aod gand ar gwagennou hag enaoui eun tan anezo war eur roc’h e-harz an tornaod, ha hi bepred he fenn a-us d’al lano-mor.

Er glasvezennoù digenvez e krozas al lammdourioù hag e stagas dre-holl an doureier-red gant o labour rimiañ ha toullañ ar c’haletañ rec’hier, ruilhañ traezh, pri ha bili, kleuzañ traoniennoù, adstummañ dremm an douar.

Er glazvezennou digenvez e krozas al lammdouriou hag e stagas dre-holl an doureier-red gand o labour rimia ha toulla ar c’haleta rec’hier, ruilha traez, pri ha bili, kleuza traoniennou, adstumma dremm an douar.

An eskern anezho a reas gant ar mein yen hag ar rec’hier ; gant an douar hag an erc’h ec’h aozas o c’higenn ha gant ar skorn e stummas o c’halon.

An eskern anezo a reas gand ar mein yen hag ar rec’hier ; gand an douar hag an erc’h ec’h aozas o c’higenn ha gand ar skourn e stummas o c’halon.

Taolennet eo doue ar brezel gant ar Goraleted o vageañ al lenn-se hag o tigouezhout e-keñver ar voger rec’hier serzh ha menezioù a oa ouzh he bevenniñ diouzh tu ar sav-heol.

Taolennet eo doue ar brezel gand ar Goraleted o vagea al lenn-ze hag o tigouezout e-kenver ar voger rec’hier serz ha meneziou a oa ouz he bevenni diouz tu ar sav-heol.

Gant ur roeñvadenn hepken e reas d’e vag kilañ war-hed ugent "leuga" en a-dreñv, betek e-kreiz al lenn ; ha neuze, o kregiñ en e vouc’hal-vann, he stlepel a eure gant kement a nerzh ma treuzas war he hed ar speurennad rec’hier ha menezioù ha ma ’z eas da gouezhañ er pradoù en tu-hont, en ur lazhañ tri-ugent buoc’h a oa o peuriñ eno (2).

Gand eur roenvadenn hepken e reas d’e vag kila war-hed ugent leuga en a-drenv, beteg e-kreiz al lenn ; ha neuze, o kregi en e vouc’hal-vann, he stlepel a eure gant kement a nerz ma treuzas war he hed ar speurennad rec’hier ha meneziou ha ma ’z eas da goueza er pradou en tu-hont, en eur laza tri-ugent buoc’h a oa o peuri eno (2).

Ur souezh ar mogerioù maen-se a lavarfec’h ez int bet savet gant dorn ar ramzed a bantennadoù krec’hioù hag a dolzennoù roc’h a-bezh distaget diouzh tor ar menezioù !

Eur souez ar mogeriou maen-ze a lavarfec’h ez int bet savet gant dourn ar ramzed a bantennadou krec’hiou hag a dolzennou roc’h a bez distaget diouz tor ar meneziou !

War ar roc’h he zri fenn edo en o sav teir garan an diwezhañ Kelenn (1). Pa weljont ar vag o nesaat, e tigorjont o beg da safariñ a-bouez-penn. Kemenn a rejont en o yezh d’ar paotr yaouank mont war e giz...

War ar roc’h he zri-fenn edo en o sav teir garan an diweza Kelenn (1). Pa weljont ar vag o nesaat, e tigorjont o beg da safari a-bouez-penn. Kemenn a rejont en o yez d’ar paotr yaouank mont war e giz...

Evel ur c’havrig e lamme war ar rec’hier sershañ, war lein ar c’hrec’hiennoù hag ec’h evezhie ac’hano red ar c’houmoul, fiñv al loar hag ar stered.

Evel eur c’havrig e lamme war ar rec’hier sersa, war lein ar c’hrec’hiennou hag ec’h evezie ac’hano red ar c’houmoul, finv al loar hag ar stered (1).

Pa vi aet e-biou d’ar roc’h trifennek-hont, e nesañ pleg-tro ar stêr, e c'hwezhin em c’horn-boud arem.

Pa vi aet ebiou d’ar roc’h trifennek-hont, e nesa pleg-tro ar stêr, e c’houezin em c’horn-boud arem.

Artaios a ziskouezas dezhañ en diabell ur roc’h en he sav-sonn war glann ar stêr hag a skeudenne en dour splann he fenn tribegek : [...].

Artaios a ziskouezas d’ezan en diabell eur roc’h en he sav-sounn war glann ar stêr hag a skeudenne en dour splann he fenn tribegek : [...].

toull roc'h

toull-roc'h

roc'h toull

roc'h-toull

roc'h hej

roc'h-hej

War ar stêrioù brasañ e c'hell evel-se an naoz bezañ kalz donoc'h e strizhennoù etre rec'hier kalet eget n'emañ izeloc'h war-du ar mor.

Tremen a rejomp dre lanneier gouez, a-hed reier ha kragoù sonn, betek erfin digouezhout e ribl an doureier.

Tremen a rejomp dre lanneier gouez, a-hed reier ha kragou sounn, betek erfin digouezout e ribl an doureier.

[...] al loar ; / He c’herniel begek ‘us d’an dremmwel / A skuilhe war Venezioù Groñvel, / War re Vrasparzh ha roc’h Trevezel, / Skeulioù bannoù liv gant ar c’hoar.

[...] al loar ; / He c’herniel begek ‘us d’an dremmwel / A skuilhe war Veneziou Glonvel, / War re Vrasparz ha roc’h Trevezel, / Skeuliou bannou liou gant ar c’hoar.

Eno e oa o chom un tiad tud wenn, koantik-holl war e veg roc'h.