1. Ger a zistager evit degas ur respont diasur, un digarez.
«Da betra out aet d'ober an dra-se ? - Atoue, ma mamm he doa serret an nor ouzhin. » « Dibunit ho kentel ! - Atoue, kollet em boa ma levr. »
HS. feiz.
&
Ger a zistager da zegas un displegadenn, da lavaret petra emeur o vont da ober.
« Hennezh a vez dalc'hmat o c'hoarzhin. - Atoue, me a zistago ar c'hoarzhin dioutañ ! » « Atoue, d'ar c'houlz-se ne oan ket pinvidik. »
2. Trl.
Atoue zo : evelkent.
Ne vo ket lakaet an doubier lous-se war an daol, atoue zo.
&
Atoue sur : troienn a ra ar c'homzer ganti evit reiñ e ali, degas un displegadenn.
Atoue sur mar deuer amañ n'eo ket hepken abalamour d'ar plijus m'eo al lec'h. A toue sur, e-pad pemp deiz n'o deus ket paouezet da hadañ gevier.
