tor
Ne livirin ket amañ nemet ar pezh am eus merzet eno eus an temploù gouestlet d’an doueed, ken ec’hon ha kêrioù, keit ha ken tev ar mogerioù anezho ha mogerioù kreñvlec’hioù, da harpañ o zoennoù en diabarzh peulioù maen stank-ha-stank, keit ha ken tev pep unan hag ar pinennoù bras o c’holeiñ tor menez Vosagos e bro al Lingoned, pe pantennoù menez Iouris e douaroù ar Sequaned.
"tor" g.
tor
Darn anezho, er Mor Keltiat, n'int ket bet ruilhet; lakaat a reont ac'hanomp da soñjal, koulskoude, er gwiskadoù anvet head a vez kavet e Breizh hag e Kernev-Veur da skouer, anezho un dolzennad pri ha mein kognek a riskle gant tor ar c'hrec'hiennoù d'ar mare ma oa yenoc'h ha glepoc'h an hin eget bremañ, e-kerzh ar Pevarhoalad.
Savet e oa da solieroù uhelañ ar manati. Mont a rae hed-ha-hed gant steudad an trepasioù strizh, amsklaer ha dilevenez, davet skol an danvez-leaned, du-hont, ouzh tor ar menez.
Sellout a reas ouzh al leandi. Krapet klok ouzh koad du tor ar menez, gwintet e oa, seurt ur c'hreñvlec'h, e gwirionez, war ur penn-tir, a-us da Viranda, a-us d'ar Bed.
Ne oa ket mui eno ostaleri ebet, met dindan ar gwiskad raz war dalbenn an ti, etre an daou brenestr hag an nor en traoñ, hag an tri frenestr el laez, e oa tu da lenn c'hoazh, war un hirgarrezenn pri-raz, keit hag an ti, hag he doa pourchaset, war-c'horre mañsonerezh ar vein tennet eus tor ar menez, ur gorread plaen d'al lizherennourien da skrivañ an anv a zedenne, ouzhpenn micherourien an hent-houarn, ar veajourien war o c'hezeg pe en o c'hirri : "Maison Leveil, On loge à pied et à cheval".
Gerioù a-raok
Gerioù da-heul
tor-