Pellgargañ ar gerioù kar bizeost bizeost dianeost dibenn-eost
Anna, emezi, gouzout a ran eo ho prasañ c’hoant mont da leanez e kouent Kastell ; aotreet hor boa, ho tad ha me, e vijec’h aet goude an eost a zeu ; bremañ e rankan en em zislavaret. Anna, chomit gant ho preur, n’eñ dilezit ket ; n’en deus tad ebet mui, a-barzh nemeur n’en devezo mamm ebet kennebeut ; lezet e viot evel daou vinor paour war an douar.
Disgwel dezho, hag int dalc’hmat en o c’hichen, e soublent d’an douar a-unan ganto ; ganto e talc’hent hael an alar, fust ar bigell, troad ar wigned ; boulc’hañ an irvi ganto ha dizouc’hañ a raent ; lavnenn ar falc’h a stokent ouzh koloennoù an heiz ha, keit ha ma pade an eost, e skuilhent e kalon ar baotred hag ar merc’hed levenez ha kan.
Hag en doare-se e treuzomp ul lodenn eus ar maezioù ha setu ar pezh en deus skoet ar muiañ va spered : n'emeur c'hoazh nemet an daouzek a viz even, hag er vro-mañ ez eo dija graet an eost.
Gerioù a-raok
Gerioù da-heul
eost