I. V.k.e.
A.
1. Reiñ un taol forc'h da (ub.).
Ur skeudenn eus ur sant o forc'hañ an diaoul.
2. Kregiñ (en udb.) war-bouez ur forc'h.
Forc'hañ teil evit dont da drempañ an douar.
B.
1. Dizonañ.
Deuet e oa an amzer da forc'hañ he mab. Ar verc'hig a chomas e ti ar vagerez goude ma oa bet forc'het.
2. Dre ast.
Forc'hañ ub. ag, eus, diouzh ub., udb. : e lemel digantañ, e lakaat d'e zioueriñ, na reiñ tu dezhañ d'e gaout.
Ar c'hi, abaoe ma oa bet forc'het diouzh e vestr, a yude noz ha deiz. Me zo bet forc'het ag ur blijadur vras, abalamour ma n'on ket en oad ! Gwell eo ganin forc'hañ ma bouzelloù a sistr.
HS. dirannañ.
3. Forc'han ub. eus ur gwir bnk. : na reiñ dezhañ ar gwir zo dleet dezhañ.
DHS. diberc'hennañ.
HS. dirannañ.
II. V.g.
Kozh (db. ar gwez)
Gaoliañ.
HS. skalfañ.
Ma ne gredan diskuliañ tra dezhi koulskoude, neuze e forc'han anezhi eus diawelad un dazont skañvoc'h met diwall a ran anezhi ivez diouzh ur gerseenn a c'hellfe bezañ.
