1. (db. an traezoù pe lodennoù ar c'horf)
Dezhañ un dibenn hir, moan ha lemm.
Ar razhed o deus ur fri hir ha begek. Ur vazh vegek.
2. (db. an dud)
Teodek.
Ar vugale-se zo begek ha seder.
3. (db. an dud)
Beulke.
HS. genaouek.
Daveenn :
VALL
pg aigu, bavard (et sot), bec, bon-bec
Unan a verzhis c'hoazh o vont hag o tont eus an eil d'egile, un aotrou uhel, gant ur barv begek, hag a seblante bezañ mestr bras ar gouel.
Unan a verzis c'hoaz o vont hag o tont eus an eil d'egile, eun aotrou uhel, gant eur baro begek, hag a seblante beza mestr bras ar gouel.
1944
Daveenn :
EURW.1
p71
[...] al loar ; / He c’herniel begek ‘us d’an dremmwel / A skuilhe war Venezioù Groñvel, / War re Vrasparzh ha roc’h Trevezel, / Skeulioù bannoù liv gant ar c’hoar.
[...] al loar ; / He c’herniel begek ‘us d’an dremmwel / A skuilhe war Veneziou Glonvel, / War re Vrasparz ha roc’h Trevezel, / Skeuliou bannou liou gant ar c’hoar.
