v.g.
1. (db. ar gwez)
Ober ur c'haol, rannañ e daou vrank pe e meur a hini.
2. Dre skeud. (db. an hentoù)
Rannañ e stumm ur c'haol.
Gaoliñ a ra an hent o tegouezhout tost d'ar maner : ur skourr anezhañ a dremen dirak ar maner ; egile a dremen dirak ar c'hrevier.
HS. gaoliañ, forc'hañ, skalfañ.
Daveenn :
GON.II
pg gaoli (fourcher, se séparer en deux ou en trois. il se dit plus particulièrement en parlant d'un arbre dont le corps se partage en deux branches).
gaolet
1850
Daveenn :
GON.II
pg gaoli (fourcher, se séparer en deux ou en trois. il se dit plus particulièrement en parlant d'un arbre dont le corps se partage en deux branches. Part.)
Gwidilañ, [gaoliñ], kroazigellañ a raent, o steuñviñ dirak he selloù saouzanet ur milendall dizirouestlus ha didermen.
Gwidila, gaolia [gaoli], kroazigella a raent, o steunvi dirak he sellou saouzanet eur milendall dizirouestlus ha didermen.
1923
Daveenn :
SKET
p.79 (p.198, "Da reiz[h]a[ñ]" : P. 79, lin. 9 kent an dibenn, e lec’h « gaolia » lenn « gaoli »").
gaoliñ
gaoli
1923
Daveenn :
SKET
p.176, « Geriadur ar "Skelta Segobrani" (an daou levr kenta) » "Se ramifier (arbre)".
