vern
bernout
Kadra, avat, a enebas : « Petra hon eus, emezi, da zoujañ a-berzh an tri roue ? Ha petra ’vern ma ’z eo nozig anezhi ? Ha n’hon eus ket hor re-ni en-dro deomp, dezho da ziredek d’hor c’hentañ galv, m’hor bije ezhomm anezho ? Hag, a-hend-all, nac’h ouzh en tri estren o digemerout ha selaou ouzh o c’hefridi, ha na ve ket diskouez dezho e tiskredomp warno hag o feukañ dibenn-kaer ? »
bernout
Evel ar gilvizien da Sul a vez e Kembre o kenstrivañ da c'houzout piv a raio, diwar skourroù diven troc'het er c'harzhioù merzheriet gant an avel, ar bravañ kador-vrec'h, ur gador ne c'hellor na dezougen, nag azezañ e-barzh, met kement-se ne vern
"Soñjal a rae din ivez", eme ar mevel, mouzhet un tamm ; ha goude, gant ur vouezh all, "Evelkent petra vern pe zorn en deus skrivet ?"
"E enebrezh a anavezez? E welet ez poa c'hoazh?" "Ne'm boa ket, ar c'hentañ gwezh eo din gwelout anezhañ," a respont din krak-ha-berr. "Met ne vern ket peogwir emaon amañ abaoe div sizhun hepken."
Alies e rez da benn da-unan ha ne vern dit an darbodoù a lezez war da lerc'h.
Gerioù a-raok
Gerioù da-heul
bern-war-vern