Bremañ emañ amzer ar moto, an oto, ar vilo, ar c’harr-nij, ar marc’h-du, ar marc’h-dre-dan. Evit ar marc’h pevarzroadek, ’m eus aon ne vo mui kavet implij dezhañ bremaik nag ouzh karr nag ouzh alar ; implij e ti er c’higer [sic, "e ti ar c’higer"], ne lavaran ket.
[...] bevet ar gartouriezh! Graet e vez ar vicher-se, evel ma ouzout marteze, a-drugarez d'ar marc'hoù trizroadek uhel a weler dre-holl er vro
Gerioù a-raok
Gerioù da-heul
marc'h