1. [1659, 1677, 1850, 1927] Beg, penn uhelañ ur wezenn, ur menez, h.a.
Bleñchenn ar menez, ar wezenn. Bleñchenn menez Golgota. N'en gwelit-hu ket war bleñchenn ar menez ?
HS. lein.
2. (db. ar c'hig yar, lapin, h.a.)
[1931] Tammoù kig disterañ, evel ar gouzoug pe ar penn.
Bleñchennoù yer.
3. Beg.
O mouchoueroù brodet, ar bleñchennoù o ruzañ war an douar.
