bremanig

bremanic

edo bremaik war benn va zeod

edo bremaïcq var beñ va zéaud

bremaik

brémaïc

bremaik

brémaïcq

bremaik

bremaïcq

Merer an aotrou Doue, bremañ tieg ar c'hentañ, / A sav sonn e vruched hag a c'hoari e benn : / — « Glav a-bil en tu-mañ ! Gwalarn, pak da valkenn, / Ma tispako an heol ! Mall eo dezhañ tommañ / An ed am beus bremaik gounezet er park-mañ ; / Diwanañ 'rank dioc'htu. »

Mereur ann Aotrou-Doue, brema tiek ar c'henta, / A zao sounn he vruched hag a c'hoari he benn : / — « Glao a-bil enn tu-man ! gwalarn, pak da valken, / » Ma tispako ann heol ! mall eo d'ezhan tomma / » Ann ed am beuz bremaik gounezet er park-ma ; / » Diwana rank dioc'h-tu.

Bremaik ur gazeg-koad war ul labous bennak skrijus a c'halve poan

Bremaik eur gazek-koad war eul labouz bennag skrijus a c'halve poan.

— Bremaik, soudarded, eme ar c’habiten, e welf[e]t pegement a brez a vezo gant Sant-Tegonegiz da reiñ deomp peb a damm da zibriñ ha banneoù da evañ.

— Bremaik, soudarded, eme ar c’habiten, e velfot pegement a brez a vezo gand Sant-Thegonnegiz da rei d’eomp peb a damm da zibri ha banneou da eva,

Piv eo an hini a zo aet dre amañ ? Ne ouzomp ket. Mat, bremaik, dioc’htu ma vezo debret hor merenn, ec’h aimp war e lerc’h.

Piou eo an hini a zo eat dre aman ? Ne ouzomp ket. Mad, bremaik, dioc’htu ma vezo debret hor mern, ec’h aimp var he lerc’h.

Graet an eost, emañ an hañv o vont kuit, erru an diskar-amzer, bremaik emañ ar poent da zistreiñ ha da derriñ an douar evit gounit an eost nevez.

Great an eost, eman an han o vont kuit, erru an diskar-amzer, bremaik eman ar poent da zistrei ha da derri an douar evit gounit an eost nevez.

Bremaik, goude hor lein, va mevel, Dider Krogennek ha me, a yelo betek ar gouent da welet ha chomet ez eus eno c’hoazh ur manac’h all bennak.

Bremaik, goude hor lein, va mevel, Dider Krogennek ha me, a ielo beteg ar gouent da velet ha chommet ez euz eno c’hoaz eur manac’h-all bennag.

Ar veleien a-bezh en em savas a-enep urzhoù ken direol : kuitaat a rejont o farrezioù evel m’her lavarin deoc’h bremaik.

Ar veleien a bez a en em zavaz a enep urzou ken direol : kuitaat a rejont ho farreziou evel m’her lavarign d’ehoc’h bremaik.

— Gwir a livirit, Aotrou person, deomp d’hen tennañ er-maez... Koulskoude n’on ket evit kaout truez outañ : bremaik edo o tennañ warnomp.

— Guir a livirit, Aoutrou persoun, deomp d’hen tenna er meaz... Koulskoude n’oun ket evit kaout truez outhan : bremaik edo o tenna varnomp.

Gortozit un tammig bihan ; bremaik me a [z]euio en-dro.

Gortozit eun tammik bian ; bremaik me a deuio enn dro.

'maik

maïk

Setu un douar, emezo, ha bremaik e touarimp, kaset m’emomp d’an aod gant nerzh an dour.

Setu eun douar, emezo, ha bremaïk e touarimp, kaset m’emomp d’an aod gant nerz an dour.

Evel-se ar sakrist a rae gouelañ war bez ar vamm ar c’hleier pere o devoa kanet bremaik badeziant he mab.

Evel-se ar zakrist a rê gouela war be ar vamm ar c’hleier pere o devoa kanet bremaïk badeiant he mab.

O ! ne vo ket pell : bremaik, diouzhtu e vo distro. Bremaik, diouzhtu, pegoulz ? Ankounac’haet an amzer dremenet.

Oh ! ne vo ket pell : bremaïk, dioustu e vo distro. Bremaïk, dioustu, pegoulz ? Ankounac’haet an amzer dremenet.

— Poent eo deomp erruout, a lavaras unan eus ar vartoloded ; poent eo deomp : bremaik ne welfer pekad.

— Poent eo d’emp erruout, a lavaras unan eus ar vartoloded ; poent eo d’emp : bremaïk ne welfer pekad.

Bremaik Porzh Bilieg ne vo nemet un tarch mor, hag ar c’herreg, o begoù hepken gourizet gant inoenn wenn, pep-hini anezhe dispartiet gant kanolioù, e-lec’h ma na frege ket an taolioù-mor.

Bremaïk Porz Biliek ne vo nemet eun tarch mor, hag ar c’herreg, o begou hepken gourizet gant inoenn wenn, pep-hini anê dispartiet gant kanoliou, e-lec’h ma na frege ket an tôliou-mor.

— Deus amañ, paotr, deus amañ ! — Ya, ya, bremaik ! a lavare Bilzig en ur c’hoarzhin. Bremaik !…

— Deus aman, pôtr, deus aman ! — Ya, ya, bremaïk ! a lavare Bilzig en eur c’hoarzin. Bremaïk !…

bremaik

Goulc'hen, ar Paganad, a oa ur marvailher. E deod a yae en-dro kel lijer hag ur vilin-baper. Ne baoueze ket da'm goulennata : "Hag an dra-mañ ?... Hag an dra-se ?... Hag an dra-hont ?... En diwezh, e c'houlennas : - Penaos 'ta, Yann, out deuet a-benn da c'houzout ar pezh ec'h eus lavaret din bremaik, peogwir n'out ket bet morse, kennebeut ha me, e bro ar Vokoed.

Goulc'hen, ar Paganad, a oa eur marvailher. E deod a yae en-dro kel lijer hag eur vilin-baper. Ne baoueze ket d'am goulennata : "Hag an dra-mañ ?... Hag an dra-ze ?... Hag an dra-hont ?... En diwez, e c'houlennas : - Penaos 'ta, Yann, out deuet a-benn da c'houzout ar pezh ec'h eus lavaret d'in bremaïk, peogwir n'out ket bet morse, kennebeut ha me, e bro ar Vokôed.

bremaik

bremaïk

Bremañ emañ amzer ar moto, an oto, ar vilo, ar c’harr-nij, ar marc’h-du, ar marc’h-dre-dan. Evit ar marc’h pevarzroadek, ’m eus aon ne vo mui kavet implij dezhañ bremaik nag ouzh karr nag ouzh alar ; implij e ti er c’higer [sic, "e ti ar c’higer"], ne lavaran ket.

— « Soñjit ’ta ! » emezañ, « bremaik edon o pesketa aze, e-tal ar foenneg hir, pa em eus gwelet, o ! gwelet sklaer ha fraez[h] gant va daou lagad, ur pakad traoù heñvel ouzh korf un den o vont dreist ar skluz.

— « A ! mat eo, neuze, peogwir emaoc’h bremañ gwelloc’h. Mont a reomp bremañ da zebriñ hor merenn, ha, bremaik, e teuimp en-dro, en kas ["kaz"] ho pefe ezhomm eus un dra bennak.

Mil bennozh Doue deoc'h, dimezell ! Me el lakay bremaik e-harz treid Hor Mamm dimp-ni holl, ar Werc'hez vinniget ganet dinamm.

Mil bennozh Doue deoc'h, dimezell ! Me hel lakay bremaik e-harz treid Hor Mamm dimp-ni holl, ar Werc'hez vinniget ganet dinamm.

Kregiñ a ran bremaik, en hor chapel, gant un naved pedennoù.

Bremaik, end-eeun, emañ ar « Capitula de Culpa ».

Deut e oa bremaik ar breur Celestino war vegoù e dreid, a-dreñv e gein, ha, prim, en doa houpet e genvreur dre an dargreiz.

Bremaik e vo poent morailhañ an nor, ha distreiñ d'al laezioù, du-se, er penn pellañ eus al leandi meur.

Bremaik e vo sklaer evel e kreiz an deiz.

Bremaik, dres e-giz ma voe livet, un drugar, gant Murillo, an arzour meur, eo tarzhet dirak e selloù, e-kreiz un nijad aeledigoù kuilh ha noazh, ar Werc’hez dibec’hed, gant he zreid benniget war gresk al loar, he daouarn juntet ganti war he c’halon, he selloù goursavet ; ha ken azeulus he dremm, e stern kurunenn he fennad blev fuilhet war he diskoaz !...

Touer kozh, bremaik e weli / Ma, d'az parn, n'hon eus ar veli.

Touer koz, bremaik e weli / Ma, d'az parn, n'hon eus ar veli.

Ha bremaik, koulskoude ' tarzho, / Gant e baotred, ur ganiri / ' Glevor eus ar sakritiri, : Ken fraezh ha 'kreiz un argadenn / Tra ma treuzint ar vourc'hadenn.

Ha bremaik, koulskoude ' tarzo, / Gant e baotred, eur ganiri / ' Glevor eus ar sakritiri, : Ken frêz ha 'kreiz eun argadenn / Tra ma treuzint ar vourc'hadenn.

Bremaik, pa zeuy ar c'habiten / Eus ar c'hure da glask penn, / Galoñso[ù] aour e livitenn / A ray d'ar person koll e benn.

Gouzout a ran bremañ perak e oa ken yen-se bremaik, avel greñv a zo o c'hwezañ diwar ar mor, evel ma ne weler ket alies.