1. Rakger kreñvaat a dalvez da sevel verboù zo dezho ur ster kreñvoc'h eget ar bennrann a lakaer d'o heul.
Disec'hañ.
2. (dirak un ag. pe un av. ; e deroù an eil ger a gaver e troiennoù evel kemm-digemm pe toullañ ha didoullañ)
Rakger a dalvez da sevel troiennoù a vez geriet ganto un ober pe ur stad a c'hoarvez en-dro a bennadoù stank.
Klañv-diglañv, toull-didoull. Treiñ ha distreiñ.
EVEZH. : (a) kemm. blot. e deroù an elfenn a lakaer goude di-. Kemmadur ebet goude an adstumm dis- ; (b) diz- a skriver dirak ar vogalennoù.
Daveenn :
GON.II
pg digas (Apporter, porter d'un lieu au lieu où est la personne qui parle, ou dont on parle. Amener, faire venir au lieu où l'on est. Tirer à soi), p.6, introduction ; "apporter"
dis-
dis
1850
Daveenn :
GON.II
pg dis, diz (particule privative, extractive, etc., usitée seulement en composition).
