me am eus un amorig

me ameus vn amoric

em eus

emeus

am es

a mes

pet gwezh hoc'h eus-hu graet se ?

pet guez oc'heus-u gret-se

ober am eus outañ hag outi

ober am eus oud-tâ hag oudhy

ur bloavezh mat a ed, a win… hon eus

ur bloazvez mat a èd, a vin… hon eus

me am eus ; te ez eus ; eñ en deus

me am eus ; te ez eus ; ê eñ deus

ni hon eus ; c'hwi hoc'h eus ; i o deus

ny hon eus ; c'huy oc'h eus ; y o deus

me am eus bet ; te ez eus bet ; eñ en deus bet

me am eus bet ; te ez eus bet ; eñ en deus bet

ned eus tra par, e-c'hiz kaout e di dezhañ e-unan

ne deus tra par, ê c'hiz cahout e dy dezâ e-unan

Aba ez eus deuet korf dezhañ.

Aba ez eus deut corf dezâ.

er bloaz-mañ ez eus fonnder a ed

er bloaz-mâ ez eus fonder a ed

Un den brav eo mard eus.

Un dèn brao eo, mar deus.

bezañ ez eus, bezañ eus. bez' ez eus, bez' eus.

beza ez eus, beza eus. bez' ez eus, bez' eus.

bez' ez eus hiniennoù pere a dremen o amzer o vont hag o tont

bez'ez eus hinyénnou père a drémen o amser o vont hac o tont

bez' ez eus un Doue hepmuiken

bez' ez eus un Doüe hepmuy-qen

bezañ eus

beza eus

bezañ eus un Doue hepken

beza eus un Doüe hep-qen

mar hoc'h eus ur garantez bennak evidon

mar oc'heus ur garantez bennac evidoun

Bez’ ez eus kalz a avel hiriv.

Béz’ éz eûz kalz a avel hiriô.

A bep amzer em eus e argarzhet.

A béb amzer em eûz hé argarzet.

N'eus ket kalz a vleuñv en avalenned.

N'eûz két kalz a vleûñ enn avalenned.

Kalz hanvioù em [sic, am] eus

Kalz hanôiou em eûz.

N'eus na droug, na mad da lavarout anezhañ.

N'eûz na drouk, na mâd da lavaroud anézhañ.

Deuet ez eus ul lestr karget a varc’hadourezh.

Deûd éz eûz eul léstr karged a varc’hadourez.

Béz' éz eûz unan bennak en ho ti.

Béz' éz eûz unan-bennâg enn hô tî.

N'eus den ebet / den.

N'eûz dén é-béd / dén.

em eus

em eûz

— Ya, mes n’eus ganen na bragez na tamm dilhad all ebet nemet va roched !

— Ia, mez n’euz ganen na bragez na tamm dillad-all ebed nemed va roched !

Chomomp bremañ sioul ; gourvezomp e-mesk al lann war ar c’hleuz, gant aon na ve digaset unan bennak a-raok da welet ha n’eus den dre amañ.

Chommomp breman sioul ; gourvezomp e mesk al lann var ar c’hleuz, gand aoun na ve digaset unan-bennag araok da velet ha n’euz den dre aman.

Bremañ ez eus savet war ar Forn, evit he reiñ da anaout d’al listri, un tour-tan hag a zo ennañ sklerijenn, evel ur c’houlaouenn vras-vras, a sav hag a ziskenn, a en em ziskouez hag en em guzh, evel ur bugel o c’hoari koukoug a-dreñv kein e vamm. Neuze n’oa ket an traoù er c’hiz-se ; neuze n’oa netra war roc’h ar Forn hag e ranked he c’hlask, en noz, mar doa c’hoant d’he c’haout.

Breman ez euz savet var ar Fourn, evit he rei da anaout d’al listri, eun tour-tan hag a zo ennhan sklerijenn, evel eur c’houlaouen vraz-vraz, a zao hag a ziskenn, a en em ziskouez hag en em guz, evel eur bugel o c’hoari koukouk adren kein he vamm. Neuze n’oa ket an traou er c’his-se ; neuze n’oa netra var roc’h ar Fourn hag e ranket he c’hlask, enn noz, mar doa c’hoant d’he c’haout.

Bremaik, goude hor lein, va mevel, Dider Krogennek ha me, a yelo betek ar gouent da welet ha chomet ez eus eno c’hoazh ur manac’h all bennak.

Bremaik, goude hor lein, va mevel, Dider Krogennek ha me, a ielo beteg ar gouent da velet ha chommet ez euz eno c’hoaz eur manac’h-all bennag.

Nann, nann ; n’eus ket dre ar vro krisoc’h eget Loull ar Bouc’h, person "intru" Plouared.

Nann, nann ; n’euz ket dre ar vro krisoc’h eget Loull ar Bouc’h, persoun "intru" Plouaret.

Mont d’an traoñ ? Te a lavar a-walc’h. Gouzout a rez eus lavaret deomp furchañ mat an tour, ha, mard eomp d’an traoñ dioc’htu, e vezo lavaret n’hor beus ket graet mat hor labour.

Mont d’an traon ? Te a lavar avoualac’h. Gouzout a rez euz lavaret d’eomp furcha mad an tour, ha, mar d-eomp d’an traon dioc’htu, e vezo lavaret n’hor beuz ket great mad hor labour.

Ha n’eus ket bremañ anezho e Plouvorn, e Gwikourvest, e Gwikar, e Bodiliz, ha zoken marteze e Landivizio ?

Ha n’euz ket breman anezho e Plouvorn, e Guikourvest, e Guikar, e Bodiliz, ha zoken marteze e Landivicho ?

Marteze eo abalamour n’eus ken ar seurt tud-se bremañ war an douar, siwazh !

Marteze eo abalamour n’euz ken ar seurt tud-se breman var an douar, siouaz !

Ar prizon, d’ar mare-se, a yoa el lec’h m’eus savet, n’eus ket pell, ur c’hoc’hi [c'hoc'hu] nevez.

Ar prizoun, d’ar mare-ze, a ioa el leac’h m’euz savet, n’euz ket pell, eur c’hoc’hi nevez.

— Ha perak'ta ? — Perak ? P’edo va zad, va mamm, va div c’hoar ha me o vont da zibriñ hor lein, eus digouezhet en ti pevar soudard.

— Ha perak-ta ? — Perak ? P’edo va zad, va mamm, va diou c’hoar ha me o vont da zibri hor lein, euz digouezet enn ti pevar zoudard.

Hastit buan dont amañ er sklêrijenn, rak ni n’hon eus ket kement-se a amzer, amañ ez eus labour.

Hastit buan dont aman er sklerijenn, rak ni n’hon beuz ket kement-se a amzer, aman ez euz labour.

N’eus ganeomp nemet ur bedenn d’an doueed : ma aotreint deomp da adgwelout un deiz hag, ac’hann di, ma'z skorint ha ma roint da'z kalon an holl levenez a hetomp dit.

N’eus ganeomp nemed eur bedenn d’an doueed : ma aotreïnt d’eomp da adgwelout eun deiz hag, ac’hann di, m’az skorint ha ma rôint d’az kalon an holl levenez a hetomp d’it.

Pelloc'h, kalz pelloc'h, war harzoù gouelec'hioù Sour hag Arab, anezho kompezennoù traezhek ha meinek, hep gwez, na geot, na dour, ez eus, etre div stêr, ur blaenennad all ec'hon ha frouezhus, ma eoster enni gwinizh.

Pelloc'h, kalz pelloc'h, war harzou gouelec'hiou Sour hag Arab, anezo kompezennou traezek ha meinek, hep gwez, na geot, na dour, ez eus, etre diou stêr, eur blenennad all ec'hon ha frouezus, ma eoster enni gwiniz.

Bez’ ez eus oc’h ober ar stêr daouzek kan lerc’h-ouzh-lerc’h, enno dour don ha sioul hag etrezo, d’o rannañ, daouzek treuziad froudoù, troennoù ha lamm-dourioù (3).

Bez’ ez eus oc’h ober ar stêr daouzek kan lerc’h-ouz-lerc’h, enno dour doun ha sioul hag etrezo, d’o ranna, daouzek treuziad froudou, trôennou ha lamm-douriou (3).

ac'h eus

az eus

en oaled ez eus tan

bez' ez eus tan en oaled

bez' ez eus

Paotred Lotei a zo tud fin, ma ’z eus war an douar.

— « Me ’lavar deoc’h un dra : va eontr a zo kouezhet er stêr vras hag a zo beuzet. N’eus netra suroc’h. »

— « Kavout a ra deoc’h, Job, ez eus kalz arc’hant eno ? » — « O ! ya, millurioù ha millurioù. »

War gorre Beg-ar-C’hraneg, ez eus bet gwechall ur c’hastell meur hag e oa o chom ennañ priñsed c’halloudek ; ar c’hastell a zo bet dismantret en amzer gozh, hag, ennañ, eo chomet kuzhet an teñzor burzhudus a lavaren deoc’h.

Mes pa oant deuet da ginnig o zoaz d’ar baraer, hemañ a lavaras dezho, krenn ha kras : — « N’eus ket a blas ken. »

— « Mes », eme unan, « kerent all a zo. » — « Ya ! ya ! kerent all ez eus. Mes an daou louarn a zo en em glevet, ha fin int, dreist-ordinal ["dreistordinal"]. [...]»

– « Pegement ec'h eus, Aogust ? » – « Ugent real. » – « Ha me ur skoed ».

– « Pegement ec'h eus, Aogust ? » – « Ugent real. » – « Ha me eur skoed ».

C'hwi, ha krediñ a ra deoc'h 'z eus ur sant ac'hanoc'h ?

N'eo ket evit mont hiroc'h. E c'hourlañchenn ez eus ur voullienn [sic, voulienn] enni.

Bez' ez eus, war a lavarer, dre ar bed bras, levrioù hag oberoù, a-vil-vern, hag ar [sic] zispleg ar gudenn fraez[h] hag anat, pa ne venegont nemet ar garantez... karantez ar c'hig... karantez an den ouzh ar vaouez, a lavare ur wech bennak ar breur Arturo.