I. Doar./Stn.
1. (db. an traoù)
Na bleg ket, na c'haller ket plegañ.
Gouzoug diblegus ar jirafenn.
2. Dre skeud.
Na c'haller na dousaat na trec'hiñ.
Ur gounnar diblegus.
DHS. didrec'hus.
3. (db. an dud)
Bezañ diblegus d'ub. : na ziskouez bezañ prest da asantiñ d'ar pezh a c'houlenn ub.
Diblegus eo e dad dezhañ.
II. Adv.
Hep diskouez e c'hallfed cheñch mennozh pe teneraat.
Barnet e vez diblegus an torfedoù.
DHS. didruez, didrugar.
