Office public de la langue bretonne
Koulskoude e oa, hep douetañs ebet, sklerijenn wenn al loar, peogwir ne oa goulou ebet er-maez d’an eur diwezhat-se, tost ma oa da hanternoz.
Ha pa voe lazhet ar goulou e kement ti, ha kousket kement den, Job ha Lom a savas goustad, goustad eus o gwele, a zigoras dor o forzh hep an disterañ trouz, gant aon da lakaat ar chas da harzhal, hag a gemeras adarre hent Karreg-al-Louarn.
Hag an neñv a oa sklerijennet / Gant goulou drouklivet al loar
Enaouiñ a rejont ur goulou.
Pa vez deut ar c'hoad da vezañ un tamm sec'h e c'heller ober gouloù gantañ, hag an dañsoù a vez kaset en-dro peurvuiañ en-dro ouzh skleur etivi okoume.
Deut an noz e steredenne kêrig Nkogo, donoc'h war ar río, gant ur bern gouleier tredan.
Emañ an div gambr diouzh tu ar straed ha skeiñ a ra ar gegin hag ar sal-dour vihan war ar puñs gouloù.
A-wechoù e tifoupe ur bann gouloù eus an diavaez, hag e-pad ur serr-lagad e c'helle gwelet dremm Christian.
Mots précédents
Mots suivants
gouloù