sonañ

sonnaff

Pan soner an Ave Maria diouzh ar mintin, da greisteiz ha diouzh an noz e tleer lavaret Angelus Domini etc.

Pan soner an Ave Maria diouz an mintin da creisdez ha diouz an nos ez dleer lauaret Angelus Domini etc.

seniñ

senni

son gant ar vombard

son gad ar vombard

soniñ gant an herp

son gad an herp

sonet gant an telenn

sonet gad an telenn

son gant an telenn

son gad an telenn

Seniñ a ra un eur.

Senni a ra un heur.

son an añjeluz da vintin ha da greisteiz

son an angeluz da vintin ha da grezdeiz

sonet

senet

sénet

seniñ an angoni

séni an angony

seniñ ar basion

séni ar baçzion

senet

sénnet

seniñ an añjeluz

sénni an angelus

seniñ keulfe

sénni qeulfe

son

son ar c'hloc'h

ne soner ket ar c'hleier d'ar Wener-ar-Groaz, pehini eo deiz kañvoù hon Salver ; rak gwechall n'edo ket ar c'hiz en Iliz da seniñ glaz

né sonèr qet ar c'hleyer dar Véner ar groaz, pehiny eo deiz canvou hon Salver ; rac guëachall n'edo qet ar c'hiz èn Ilis da senni glas

son ar c'hlec'h en naou du

son ar c'hlec'h èn naou du

seniñ ar c'hloc'h, ar c'leier

senni ar c'hloc'h, ar c'hleyer

seniñ ar c'hloc'h, ar c'hleier

sini ar c'hloc'h, ar c'hleyer

seniñ diwar-benn

sénni divar-benn

seniñ ar c'hleier gant kadañs

sénni ar c'hleyer gand cadançz

senet diwar-benn

sénnet divar-benn

son gant ar binioù

son gad ar binyou

sonet gant ar vombard

sonet gad ar vombard

sonet

Klevout a ran seniñ glaz.

Klévoud a rann seni glâz.

seniñ

seni

sonet

sounet

seniñ a ra ar c'hleier

seni a ra ar c'hléier

sonet eo ar c'hloc'h ganen

soned eo ar c'hlôc'h gan-éñ

soniñ

soni

E Landreger, toull an nor-dal, / En iliz-veur Sant-Tudual, / Pa son klemmus an hanternoz, / E oa daoulinet un den kozh.

E Landreger, toull an or dal, / Enn iliz-veur Sant-Tugdual, / Pa zon klemuz an hanter noz, / E voa daoulinet eun den koz.

Komzoù er c’hiz-se a skuilh nerzh ha zoken un tamm levenez e kalon ar soudard paour a wel neuze, hep en em glemm, eur ar marv o seniñ evitañ, pell diouzh e vro.

Komzou er c’hiz-se a skuill nerz ha zoken eun tamm levenez e kaloun ar zoudard paour a vel neuze, eb en em glemm, heur ar maro o seni evithan, pell dioc’h he vro.

Kaer a voe soniñ ar c’hloc’h ha gervel an dud, den na deuas war-dro.

Kaer oue sini ar c’hloc’h ha gervel an dud, den na deuaz var dro.

Ar beleg a ra sin ar Groaz evit komañs an oferenn ; ar martolod kozh a son e gloc’h bihan ; an holl a zo daoulinet en o bagoù dizolo o fenn, tro ouc’h ar vag vras.

Ar belek a ra sin ar Groaz evit koumanz an ofern ; ar martolod koz a zoun he gloc’h bian ; an oll a zo daoulinet enn ho bagou dizolo ho fenn, tro ouc’h ar vag vraz.

En un taol-kont, etre unnek eur hag hanternoz, e kleved, e-kreiz ar mor, ur c’hloc’h o seniñ ; dont a rae eus a gostez enezen Vriad, kêr Pempol pe Landreger, hag e son a yae a-hed an aod.

En eun taol-kount, etre unnek heur hag hanter-noz, e klevet, e kreiz ar mor, eur c’hloc’h o seni ; dont a rea euz a gostez enezen Brehat, kear Paimpol pe Landreger, hag he zoun a iea a-hed an aod.

Ne ouzoc’h ket petra am boa soñjet ? Setu-eñ amañ : Ar c‘herdin-mañ, emeve, a zo bet evit seniñ ar c’hleier a-raok m’oant laeret gant ar Republik.

Ne ouzoc’h ket petra am boa sonjet ? Setu hen aman : Ar c‘herdign-man, eme-ve, a zo bet evit seni ar c’hleier araok m’oant laeret gant ar Republik.

— Herve Soutre ! Herve Soutre ! Kaer am boa krial, netra ne responte ac’hanon, nemet atav dre an avel, hag evel pa vije e-touez ar gwez, un tammig klemm bihan hag ankenius, evel, ma kav din, e klever klemmoù an Anaon, da ouel an Hollsent, dioc’h an noz, pa vez ar c’hleier o seniñ glaz.

— Herve Soutre ! Herve Soutre ! Kaer am boa krial, netra ne respounte ac’hanoun, nemed atao dre an avel, hag evel pa viche etouez ar guez, eun tammik klemm bian hag ankeniuz, evel, ma kaf dign, e klever klemmou an Anaoun, da c’houel an Oll-Zent, dioc’h an noz, pa vez ar c’hleier o seni glaz.

Klevet a ran ar c'hloc'h o son d'an ofer[e]nn-bred e Babilon

Klevet a ran ar c'hloc'h o son, d'an ofern bred e Babylon

O roeñvat hag o seniñ ar c’horn-boud da gelenn ha da heñchañ e genvrezelidi, e renas an argasadenn betek ar penn, hag eñ gloazet hag o redek e wad dre veur a c’houli.

O roenvat hag o seni ar c’horn-boud da gelenn ha da hencha e genvrezelidi, e renas an argasadenn beteg ar penn, hag hen gloazet hag o redek e wad dre veur a c’houli.

— Perak e son hiziv ar c’hloc’h evel derc’hent ur gouel-berz ? a lavare ar person, souezhet-meurbet, d’e garabasenn, hag [a] fredone da heul ar c’hloc’h : Un arc’hael, a-berzh an Aotrou, A ziskennas eus an Neñvoù D’annoñs da Vari ’oa choazet Evit mamm da Salver ar bed.

— Perak e son hizio ar c’hloc’h evel derc’hent eur gouel-berz ? a lavare ar person, souezet meurbed, d’e garabasenn, hag e fredone da heul ar c’hloc’h : Eun arc’hêl, a-berz an Aotrou, A ziskennas eus an Nenvou D’annons da Vari ’oa choazet Evit mamm da Zalver ar bed.

Ar sakrist en devoa sonet an "Angelus" goude diwez ar vadeziant, graet en deus d’ar c’hleier kanañ ginivelezh ar bugel dinamm evel hini ar gristenien all.

Ar zakrist an nevoa sonet an "Angelus" goude divez ar vadeiant, grêt an neus d’ar c’hleier kana ginivelez ar bugel dinamm evel hini ar gristenien all.

Hemañ a oa deut d’ar presbital, da ober petra ?… kent mont da son an Añjeluz.

Heman a oa deut d’ar presbital, da ober petra ?… kent mont da zon an Angelus.

seniñ evel s

seni evel s

Ar c'hloc'h a sonas, ar re « añsien » a heñchas ar re nevez war ar pezh a oa d'ober.

Ar c'hloc'h a sonas, ar re « ansien » a hentchas ar re nevez war ar pez a oa d'ober.

Mont d'an oferenn-bred : selaou ar c'han war an ton krampouezh gwinizh, selaou ar seurezed o kanañ kantikoù brezhonek ; selaou ar sakrist kozh o son an ofikleid, pa gane e vleje evel ur c'hole ; selaou ar person, an aotrou Pinson, pe ar c'hure, an aotrou Kozaned, pe an tad Jouan, oc'h ober o sarmon e brezhoneg ; ar c'hleier bihan o tiñsal, ar c'hleier bras o vrallañ, holl e oant brav da glevout ; ha goude an oferenn-bred, selaou an embannoù, « war ar groaz ».

Mont d'an oferenn-bred : selaou ar c'han war an ton krampouez-gwiniz, selaou ar seurezed o kana kantikou brezonek ; selaou ar sakrist koz o son an ofikleïd, pa gane e vleje evel eur c'hole ; selaou ar person, an Aotrou Pinson, pe ar c'hure, an Aotrou Kozaned, pe an Tad Jouan, oc'h ober o sarmon e brezoneg ; ar c'hleier bihan o tiñsal, ar c'hleier bras o vralla, holl e oant brao da glevout ; ha goude an oferenn-bred, selaou an embannou, « war ar groaz ».

« Feiz ! » eme Lukaz, « kanañ a rit d’hoc’h eontr un interamant a gentañ klas ! Mes arabat eo seniñ ar c’hañv re abred, rak marteze hoc’h eontr a zo yac’h-pesk, ha ker buan e vefe gwelet o tont amañ da c’houlenn diganin ur chopinad sistr. »

An horolaj a skoas unnek taol. Unnek eur ! Bremaik e sono hanternoz !

Ar biniawoù hag ar bombardoù, deuet diouzh Karaez ha Langoned a son e penn an ambrougadeg o vont d'an iliz kozh ; houmañ a zo leun-kouch a dud pedet.

Ar biniawou hag ar bombardou, deuet diouz Keraez ha Langonet a son e penn an ambrougadeg o vont d'an iliz koz ; houmañ a zo leun-kouch a dud pedet.

Da seizh eur abardaez, e sonen ar c’hloc’hig ouzh dor an aotrou de Malleray, war blasenn Sant-Salver.

Da seiz eur abardaez, e sonen ar c’hloc’hig ouz dor an aotrou de Malleray, war blasenn Sant-Salver.

C'hoari stuf. Unan a roe « stuf » d'un all, (touch dezhañ gant e viz) ; an hini stufet a rede war-lerc'h un all, da reiñ stuf dezhañ, hag an dra-se a c'helle padout pell, betek ma sone ar c'hloc'h, pe an añjelus, pe me oar ; an diwezhañ stufet a veze mezhus o vont d'ar gêr.

C'hoari stuf. Unan a roe « stuf » d'eun all, (touch d'ezañ gant e viz) ; an hini stufet a rede war lerc'h eun all, da rei stuf d'ezañ, hag an dra-se a c'helle padout pell, betek ma sone ar c'hloc'h, pe an anjelus, pe me oar ; an diweza stufet a veze mezus o vont d'ar gêr.

Mallozhioù, hudurniezh, blejadeg, breugeudoù, brammoù, ur sonadeg dibaouez betek ma son ar c’hleroner « lazhañ ’r gouloù » da 10 eur. Hini ha hini, e serront o genou hag o daoulagad…

Malloziou, hudurniez, blejadeg, breugeudou, brammou, eur sonadeg dibaouez betek ma son ar c’hleroner « laza’r goulou » da 10 eur. Hini ha hini, e serront o genou hag o daoulagad…

Nann ! emezi, N'ouzez ket petra eo karout... Neuze, petra a ouzez ? Ha gouzout a rez dañsal ... Ha seniñ gant ar gitar ?...

Hogen na fiziit ket re war an ano, rak n'eo ket ret bezañ badezet evit kemer un ano hag en devo bet plijet da unan evit un abeg bennak, pe e sono brav d'an divskouarn, pe e vo bet ano un den en devo plijet.

Er-maez e son akordeon un enbroad unan eus ar valsennoù-se a veze c'hoariet gwezhall evit kregiñ gant koroll an dud-nevez.

Ne soner grik neuze en Ilias diwar dro-gamm "Marc'h-Koad Troia" da skouer

Ouzh an akordeoñs e sone an den, kanañ a rae ar plac'h. N'he doa ket ezhomm Kathrine da lenn ar pezh a oa skrivet war an tamm kartoñs a oa dirazo war al leur, e-kichen un asiedig, evit gouzout e oant o tont eus Rusia.