toull

toull ar revr

toull an refr

toull ar grilh

toul an grill

toull ar gaerell

toull an cazrell

toulloù flank

toullou flanc

toull

toull bragoù

toull bragou

toull doun

gwerbl toull ar vorzhed

güerbl toull ar vorsed

toull ar c'hantolor

ret eo skarzhañ toull ar c'houlaouenn

red eo scarza toull ar c'houlaoüeñ

ret eo skarzhañ toull ar c'hantolor

red eo scarza toull ar c'hantolor

toull bont

toull-bound

toulloù bont

toullou bound

toull ar bont

toull ar bound

an toull-bont

an toull-boun

stoufet an toull bont

stoufet an toullbound

toull saout

toull-saoud

toulloù saout

toullou-saoud

toull ar busk

toull ar busq

an toull tan

an toull-tan

toull

toul

toulloù

toullou

emañ ar bos gantañ, gwelet a reer ar vurbuenn e toull e vorzhed

ez ma ar boçz gantâ, güellet a rear ar vurbueñ ê toull e vorsed

toull kizhier

toull qizyier

toull ar c'hazh

toull ar c'haz

toulloù kizhier

toulleü qihér

toull ar c'hazh

toull er hah

toulloù don

toullou doun

toull don

toull-doun

toull ar revr

toull ar révr

toull al lost

toull ur viñs

toull ur vinçz

toulloù bolod

toullou-bolod

toull flank

toull flancq

toulloù flank

toullou flancq

toulloù flank ar marc'h

toullou flancq ar marc'h

toulloù flank er jav

toullëu flancq er jau

toull

toulloù

toullëu

toull an alc'hwez

toull an alc'huéz

toull al logodenn

toull ar c'had

toull bolod

toull-bolod

dibriñ hag evañ bede toull ar c'hargadenn

dibri hac eva bede toull ar c'hargadenn

dibret hag evet bede toull ar c'hargadenn

dibri hac eva bede toull ar c'hargadenn

toull an gazel

toull an gazéll

toull ar vorzhed

toull an morsed

toull an nivorzhed

toull an niou vorsed

toull ar foñs

toull ar fonçz

toulloù ar gazel

toullou ar gazéll

toull an hoc'h-gouez

toull an houc'h goëz

toulloù ar moc'h-gouez

toullou ar moc'h goëz

poulzañ ur bolod en toull

poulsa ur bolod èn toull

toull ar c'houlaouenn

toull ar c'houlaoüen

Kouezhet eo en toull.

Kouézed eo enn toull.

toull diwad

toull-diwad

toull daouarc'h [sic]

toull-daouarc'h

toulloù-taouarc'h

toullou-taouarc'h

toull plouz

toull-plouz

Darev eo bet dezho bezañ mouget gant an drougavel a save eus an toull.

Daré eo béd d'ézhô béza mouget gañd ann droug-avel a zavé eûz ann toull.

toull

toulloù

toullou

Ret eo brasaat an toull.

Réd eo brasaad ann toull.

Ret eo barrañ an toull-se.

Réd eo barra ann toull-zé.

toull gaou

toull-gaou

toull kazel

toull-kazel

toull lern

toull-lern

Sellout a ra dre doull an nor.

selloud a ra dré doull ann ôr.

toull gaou

toull-gaou

Mezh dezhañ pa wele / Un den kaezh reuzeudik o c'houlenn peadra / Da c'holeiñ e groc'hen, da gaout un tamm bara / Ha lavaret a rae dezhañ e toull e zor : / — « Deut, mignon, 'tal an tan, deut a-fo er goudor !

Mez d'ezhan pa wele / Eunn den keaz reuzeudik o c'houlenn peadra / Da c'holei he groc'hen, da gaout eunn tamm bara / Ha lavaret a rea d'ezhan e toull he zor : / — « Deut, mignoun, 'tal ann tan, deut affo er goudor !

Ar perc'henn adarre / A zistro da c'houlenn he zoull, he zi, he c'hambr.

Ar perc'henn adarre / A zistro da c'houlenn he zoull, he zi, he c'hampr.

Logodenn gêr e daou lamm-krenn / Zo en he zoull ; e-lec'h eben, / Ne c'houie eno an ardremez, / A skrab, a dro leun a enkrez.

Logoden gear e daou lamm-krenn / Zo enn he zoull ; e leac'h e-ben, / Ne c'hwie eno ann ardemez, / A skrab, a dro leun a enkrez.

Oc'h e glevet, / Piltrotig en un toull, ar goulm en ur wezenn / Hag an heizez er c'hoad a dec'h evel un tenn.

Oc'h he glevet, / Piltrotik enn eunn toull, ar goulm enn eur wezen / Hag ann heizez er c'hoad a dec'h evel eunn tenn.

Evel a reont, pa n'hellit ket, / Ar gelenn a roan deoc'h, bremañ e berr gomzoù, / Eo en em zastum e toulloù 'r mogerioù.

Evel a reont [al laboused all], pa n'hellit ket, / Ar gelenn a roann d'hoc'h, brema e berr gomzou, / Eo en em zastum sioul e toullou 'r mogeriou.

E-kreiz an toull en doa plantet ur peul spern-du, lemmet mat e veg, evit toullgofañ ar vleizez ma vije kouezhet eeun warnezhañ.

E kreiz an toull en doa plantet eur peul spern-du, lemmet mad he veg, evit toulgofa ar vleizez ma viche kouezet eeun varnezhan.

Klevet mat a rae e sakrist, mes kaout a rae dezhañ e krene e vouezh ouc’h her gervel. Hag, evit gwir, ar sakrist n’oa ket deuet c’hoazh mat a-walc’h ennañ e-unan hag e chome e c’her e dor toull e c’houzoug.

Klevet mad a rea he zakrist, mez kaout a rea d’ezhan e krene he vouez ouc’h her gervel. Hag, evit guir, ar zakrist n’oa ket deuet c’hoaz mad avoualac’h ennhan e-unan hag a jomme he c’her e dor toull he c’houzouk.

Er c’hiz-se a rae an noblañs kozh. Evit kaout digant Doue ar pardon eus o fec’hedoù, evit reiñ bara ha dilhad d’ar paour, mignon Doue war an douar, e roent lod eus o leveoù da venec’h ha n’o doa da ober nemet pediñ Doue evit o madoberour, ha labourat an douar a-dro-war-dro, roet dezho, evit en em vevañ o-unan, ha reiñ bara d’an neb a deue da c’houlenn da harz toull o dor.

Er c’his-se a rea an noblanz koz. Evit kaout digant Doue ar pardoun euz ho fec’hejou, evit rei bara ha dillat d’ar paour, mignoun Doue var an douar, e roent lod euz ho leveou da venec’h ha n’o doa da ober nemed pedi Doue evit ho madouberour, ha labourat an douar a dro-var-dro, roet d’ezho, evit en em veva ho-unan, ha rei bara d’an nep a deue da c’houlenn da c’harz toull ho dor.

E Landreger, toull an nor-dal, / En iliz-veur Sant-Tudual, / Pa son klemmus an hanternoz, / E oa daoulinet un den kozh.

E Landreger, toull an or dal, / Enn iliz-veur Sant-Tugdual, / Pa zon klemuz an hanter noz, / E voa daoulinet eun den koz.

An toull en doa goloet, evel ma oa ar c’hiz, gant skourroù bihan, delioù sec’h ha raden glas, evit kuzhet e draped.

An toull en doa goloet, evel ma oa ar c’hiz, gand skourrou bian, deliou seac’h ha raden glaz, evit kuzet he drapet.

Da stankañ an toull, e voe lakaet ur pres ledan, daou stalaf warnezhañ ; eus a gein ar pres e voe lamet div banell evit ober un nor vras a-walc’h da vont er c’huzh ha da zont er-maez hep direnkañ netra er gampr.

Da stanka an toull, e oue lakeat eur pres ledan, daou stalaf varnez-han ; euz a gein ar pres e oue lammet diou banell evit ober eun or vraz avoualac’h da vont er c’huz ha da zont er meaz eb direnka netra er gampr.

« Mat, ret eo e kouskfent evel gozed en o zoulloù, pa ne zihunont ket, emeve en ur vont da-gichen prenestr starn-an-daol. »

« Mad, red eo e kouskfent evel gozed enn ho zoullou, pa ne zihunont ket, eme-ve en eur vont da gichenn prenestr starn-an-daol. »

Evit-se n’eus nemet un dra da ober : kemerit ho pal, ha bremañ p’eo noz, pa ne c’hell den ho kwelet, it du-hont da gorn ar jardin, e tu ar sav-heol, grit en douar, a-zindan ar wezenn-lore, un toull bras ha don a-walc’h evit er lakaat.

Evit-se n’euz nemed eun dra da ober : kemerit ho pal, ha breman p’eo noz, pa ne c’hell den ho kuelet, it du-hont da gorn ar jardin, e tu ar zao-heol, grit enn douar, a-zindan ar vezen lore, eun toull braz ha doun avoualac’n evit her lakaat.

— A-raok e ranki er lazhañ hag er c’hignat, me 'gred. — An tan er lazho, hag er c’hignat n'eo ket ret. — Te 'gav dit e tebrimp-ni da leue kroc’hen hag all ? E vlev a stanko toull hor gouzoug.

— Araok e ranki her laza hag her c’hignat, me gred. — Ann tan her lazo, hag her c’hignat ne ket red. — Te gaf d’id e tebrimp-ni da leue kroc’hen hag all ? He vleo a stanko toull hor gouzouk.

Ur vadiziant en doa ivez da ober da Herve Gwaog, a Boull-ar-Foennog, hag ouc’hpenn, an oferenn a dlee da lavaret en nozvezh-se en un toull mengleuz, e-kreiz koad Mailhe.

Eur vadiziant en doa ive da ober da Herve Goaok, a Boull-ar-Foennok, hag ouc’hpenn, an ofern a dlie da lavaret enn nosvez-se en eun toull mengleuz, e kreiz koad Maille.

Mar hoc’h eus c’hoant d’er gwelet anat, n’hoc’h eus nemet sellet e toull an nor er-maez, hag e welot.

Mar hoc’h euz c’hoant d’her guelet anat, n’hoc’h euz nemet sellet e toull an or er meaz, hag e vellfot.

Freuzañ a reas, er solier, moger he zi ; ober a reas un toull don a-walc’h da un den da azezañ, uhel a-walc’h evitañ da sevel en e sav evit diskuizhañ.

Freuza a reaz, er zolier, moger he zi ; ober a reaz eun toull doun avoualac’h da eun den da azeza, huel avoualac’h evit-han da zevel enn he za evit diskuiza.

Un den deus Trelêvern en nevoa kuzhet ‘barzh un toull moger ur bilhed kant lur. Pa deuas d’e doull da glask e arc’hant e oa bet debret gant ar razhed.

Eun den deuz Trelevern en nevoa kuzet ‘barz eun toull-moger eur billet kant lur. Pa deuaz d’e doull da glask e arc’hant e oa bet debret gand ar rac’hed.

Ma ! eme Yann, un dra a zo, / A ra da'm skiant mont en-dro : / Ar memez Doue ‘n eus hon groet ; / gant ar memes pri omp meret. / Darn, koulskoude, ‘zo pinvik-mor, / Darn ‘met dienez toull o dor ; / Hemañ skedus e blanedenn, / Ha hennezh luiet e gudenn. /

Ma ! eme Iann, eun dra a zo, / A ra d’am skiant mont en dro : / Ar memez Doue ‘n euz hon groet ; / gand ar memez pri omp meret. / Darn, koulskoude, ‘zo pinvik-mor, / Darn ‘met dienez toull o dor ; / Heman skeduz e blanedenn, / Ha hennez luiet e guden. /

Digoret-frank e veze ivez an toull-moged war an doenn anezhañ.

Digoret-frank e veze ivez an toull-moged war an dôenn anezan.

Ar re a ven, a lufr hag a liv ar mein, hag a sav ganto palezioù ha keodedoù, ar re-se eo gouennoù du ha dic’hlan ar bed ; ouzh o sevel, gwall doulloù eo a aozont d’an astuz ha d’an erevent.

Ar re a ven, a lufr hag a liv ar mein, hag a sav ganto paleziou ha keodedou, ar re-ze eo gouennou du ha dic’hlan ar bed ; ouz o sevel, gwall-doullou eo a aozont d’an astuz ha d’an êrevent.

E toull an aber e voe taget o listri gant ur barrad-amzer, hag int bet hanteraozet hepken gant berrek ez oant bet paket ; hag e freuzjont dindan o zreid.

E toull an aber e voe taget o listri gand eur barrad-amzer, hag int bet hanter-aozet hepken gant berrek ez oant bet paket ; hag e freuzjont dindan o zreid.

Er goañv e kleuzont toulloù en douar pe e-kreiz an teil hag e c’hourvezont e-barzh d’en em virout diouzh an anoued (2).

Er goanv e kleuzont toullou en douar pe e-kreiz an teil hag e c’hourvezont e-barz d’en em virout diouz an anoued (2).

Eno ’ta, en unan eus an tier bihan-se, harp ouzh ur garreg, goloet e doenn a draezh, traezh betek toull an nor, — e c’hanas Bilzig.

Eno ’ta, en unan eus an tïer bihan-ze, harp ouz eur garreg, goloet e dôenn a drêz, trêez [sic, "trêz"] betek toull an nor — e c’hanas Bilzig.

Hemañ a oa azezet ouzh taol ar sal vras, en e gichen, a-zehou, ar person, a-gleiz, ar c’hure, an daou archer, hag ar sakrist en toull an nor, hag er-maez, el liorzh, ar vugale hag o zud, war an daol, dirak ar barner, div wialenn aozilh.

Heman a oa azeet eus tôl ar zal vras, en e gichen, a-zehou, ar person, a-glei, ar c’hure, an daou archer, hag ar zakrist en toull an nor, hag er-mêz, el liorz, ar vugale hag o zud, war an dôl, dirag ar barner, diou wialenn ozil.

Kroc’hen ar c’had a zo bet siket gant ar vugale en un toull don e-barzh o liorzh. Piv ac’h aio eno d’e c’hlask ? Den ebet.

Kroc’hen ar c’had a zo bet siket gant ar vugale en eun toull doun e-barz o liorz. Piou ac’h aio eno d’e c’hlask ? Den ebet.

Na gwelet hoc’h eus-hu ur vorgazhenn en he zoull, en ur poull, oc’h heoliañ, ya, oc’h heoliañ ?…

Na gwelet hoc’h eus-hu eur vorgazenn en he zoull, en eur poull, oc’h heolia, ya, oc’h heolia ?…

toull aveler

toull avel

toull-avel

aet eo an tamm dre an toull gaou

aet eo an tamm dre an toull-gaou

toull tommder

toull-tommder

toull roc'h

toull-roc'h

toull korzenn

toull-korzenn

war e vrusk e toull ur prenestr

war e vrusk e toull eur prenestr

toull gwenan

toull-gwenan

toull mein-glas

toull ar vorzhed

toull ar vorzed

toull

n'eus ket a doulloù talar em penn

n'eus ket a doullou talar em penn

frankaer toulloù

frankaer-toullou

Pa oan bihan e weled toull ur c'haran war bord hent Mil-ar-Prad, hag ac'h ae dindan an douar betek kavioù ar c'hastell-kreñv, hag a roe an tu d'an difennourien da vont kuit dre guzh, ma vijent e riskl da vezañ paket.

Pa oan bihan e weled toull ur c'haran war bord hent Mil-ar-Prad, hag ac'h ae dindan an douar betek kaoiou ar c'hastell-kreñv, hag a roe an tu d'an difennourien da vont kuit dre guz, ma vijent e riskl da veza paket.

Al lec'h a garen ar muiañ mont da welout a-vihanik a oa tosenn Sant-Weltaz, tosenn Rozpelem, ha Toull ar boned ruz.

Al lec'h a garen ar muia mont da welout a-vihanik, a oa tosenn Sant-Weltas, tosenn Rospellem, ha Toull ar Boned-Ruz.

— « Meû-eûh ! » a reas ur vouezh c’hros e toull o divskouarn.

Pa laboure Job er park e veze gwelet, kerkent, Lom e toull ar gloued.

Tremen a reas e-biou da di Job. Ober a reas e toull an nor : — « Ho ! ho ! »

Daoust da doull an nor bezañ hanterzismantret abaoe keid-all, ha bezañ kuzhet mat gant ar spern hag an drez, an hini a garfe furchal, a gavfe c’hoazh al liv anezhañ ; ha, me ’zo sur, a-benn disul all, ouzhpenn ur chaseour kurius a yelo di da welout.

— « Nann, sur, ma ’z eus roc’h e toull he gouzoug, n’eo ket marv c’hoazh. Mes, peoc’h ! ni a ra re a drouz… »

Da dad a roio dilez evidout, ha sell e vimp eürus holl a-gevret en hon toull.

Ar meuzoù a zo puilh ha fetis : lazet 'z eus bet daou gole, ha lakaet war doull peder barrikennad win ruz [.]

Ar meuzou a zo puilh ha fetis : lazet 'z eus bet daou gole, ha lakaet war doull peder barrikennad win ruz [.]

Pa welas mamm ma c’hambr, e chomas sabatuet. – « Ne c’houlan ket », emezi, « e chomfes en toull-se ». – « Graet [e]m eus marc’had ». « N’eus forzh avat, paeet e vo ur miz mar bez ret, met aze ne chomi ket. Ur wech bennak e c’hallfes bezañ lazhet pe laeret er c’hoz toull born-se ».

Pa welas mamm ma c’hambr, e chomas sabatuet. – « Ne c’houlan ket », emezi, « e chomfes en toull-se ». – « Graet am [sic] eus marc’had ». « N’eus fors avat, paeet e vo eur miz mar bez ret, met aze ne chomi ket. Eur wech bennak e c’hallfes beza lazet pe laeret er c’hoz toull born-se ».

Ha me ha son ar c’hloc’h bihan e toull ar gloued, hag ur wreg oadet ha dont en ur jilgammañ.

Ha me ha son ar c’hloc’h bihan e toull ar gloued, hag eur wreg oadet ha dont en eur jilgamma.

Pa'z aed pell da-heul an toull, en em gaved gant un nor houarn ; a-drek an nor e oa loch ur ramz a veze graet ar Boned Ruz anezhañ.

Pa 'z aed pell da heul an toull, en em gaved gant un nor houarn ; a-drek an nor, e oa loc'h [loch] eur ramz a veze graet ar Boned Ruz anezañ.

Ouzh tor ar menez, e goudor teñval un toull-roc'h, kenaozet gant daroù-ben, mo[u]est atav, hag ur stank a doennad ili[a]v ha gwez kelenn, e oa ur feunteun vras dour rielet [sic, riellet] ha sklaer e-giz lagad an naer.

Ha mar plege an heol benniget da vezañ a-du gant ar wreg hag an ozhac’h yaouank, neuze ‘vat e teuen da grediñ en devoa an Aotrou Doue kaset gwareg-ar-glav e-maez e zoull e pell-pellañ an neñvoù, ha graet dezhi diskenn betek amañ da gaeraat muioc’h c’hoazh hon hentigoù ken mistr, o kammigellañ etre daou c’hleuz alaouret bennozh d’al lann ha d’ar balan, pe e lec’h all etre girzhier gant skav pe spern gwenn en o bleuñ.

Ha mar plege an heol benniget da vezañ a du gant ar wreg hag an ozhac’h yaouank, neuze ‘vat e teuen da grediñ en devoa an Aotrou Doue kaset gwareg ar glav e-maez he [sic, e] zoull e pell-pellañ an neñvoù, ha graet dezhi diskenn betek amañ da gaeraat muioc’h c’hoazh hon hentigoù ken mistr, o kamigellañ etre daou c’hleuz alaouret bennozh d’al lann ha d’ar balan, pe e lec’h-all etre girzhier gant skav pe spern gwenn en o bleuñ.

Un dro bennak, e teuas war va lerc'h el liorzh ha hi da vlejal o welout peseurt evnig a oa va hini : ur pikol touseg o chom en un toull er voger ha deut da vezañ doñv, ruzañ a rae e-maez e doull da zebriñ bara eus va dorn adal ma huchen warnañ : « Biti, biti, biti !»

Un dro bennak, e teuas war va lerc'h el liorzh ha hi da vlejal o welout peseurt evnig a oa va hini : ur pikol touseg o chom en un toull er voger ha deut da vezañ doñv, ruzañ a rae e maez e doull da zebriñ bara eus va dorn a-dal ma huchen warnañ : « Biti, biti, biti !»

Kerkent ha ma veze tennet e-maez ar sac’h 18, 38, pe 58, beogal a-gevret a rae raktal an holl vagad : « Torch da doull, mab, ha kae kuit ! »

Den ebet nemet Tremel vihan ne ouie, na ne grede, kas e gulatorez d'he zoull, ha kaer he divije bet pediñ hag aspediñ, n'eo ket bepred d'he zi e vije aet a-c'hrad-vat meur a gristen da dañva gwadegennoù.

Den ebet nemet Tremel vihan ne ouie, na ne grede, kas e gulatorez d'he zoull, ha kaer he divije bet pediñ hag aspediñ, n'eo ket bepred d'he zi e vije aet a c'hrat-vat meur a gristen da dañva gwadegennoù.

Neuze e lavare va zintin, o c'hedal war doull he dor, lorc'h ha stad enni evel[]just : « Ac'hañ 'ta [sic, ac'hanta] ma ! ur sac'had mat a winizh en devo ar Person da gaout pa zeuio d'ober e gest-ed ».

Ma urzh zo groñs ; n'er c'hlevi ken : / E pe doull kuzh emañ an den ?

Ma urz ' zo groñs ; n'her c'hlevi ken : / E pe doull kuz emañ an den ?

Ma-un', munudik dirak an engroez, e oan chomet, em sav e toull ar jabarleg, da stardañ an dorn, peogwir e oa dleet ober evel-se, ma-unan, d'ar re a oa deut da reiñ testeni o c'hengañv?

Ar miz toull en deus paket d'ar 27 e lez-varn Kemper ne seblant ket bezañ trawalc'h evit ar prokulor

D'ar mare ma oan du-hont e oa bet graet an toulloù kentañ pell en diabarzh, war ar Rembo Nkomi.

Ha setu ma voent o-zri kaset d'an toull : unan eus hon deskidi a gollas e zoug-paperoù er c'harr-tan, hag ennañ e oa arc'hant bet fiziet er paotr evit paeañ tra pe dra.

"Forzh penaos, me n'emaon ket e sell da ober van da labourat, dav dit gouzout," a lavar din e toull an nor.

Ne oa ket pell a-benn kavout toull ar straed strizh war-zinaou a gase, tamm-ha-tamm gant he derezioù digompez, betek ti Daniel, e foñs ur roñchig.