Evit klask ul louzoù a-enep ar c'hleñved, al leon en e ali, 'lavaras d'al loened : - "Me gred, va mignouned, e vezimp stropet-holl evit hor pec'hejoù; pep rumm a yelo da goll, Ma ne deomp a-benn da sevel ouzh ar groug an torfedour brasañ , pennabeg eus an droug. Evel-se marteze 'torro nerzh ar c'hleñved, Ag unan o vervel, d'ar re all 'teuy yec'hed. Er skridoù e welomp pa c'hoarvez gwalleurioù, E klasker evel-se outo pep seurt louzoù. Kavet eo hon hini, n'hor beus nemet gwelet Piv ac'hanomp bremañ en deus gwashañ pec'hed."
Ankeniet e oant o-daou, evel ma vije bet ur gwalleur bennak o vont da gouezhañ warno.
Dre walleur, ar gazetenn-se ne oa tamm brogar ebet.
« Chesus ["Chezuz"] ! emezañ, ur gwalleur a zo c’hoarvezet ! Lom a zo o veuziñ !… »
An dud war an hent a welas ivez ar goulou. Ober a rejont sin ar groaz evit bezañ diwallet eus ur gwalleur bennak.
Er penn-kentañ eus an teir sizhun am eus tremenet dindan toenn va madoberour, hemañ en em lakaas da sevel ur son diwar-benn ur plac'h kozh hag he doa bet ar gwalleur da reiñ an dilez d'he mab, hag hemañ he lakas er c'hlañvdi, en ospital Kemperle !
Kaer ez eus lavarout emeur ken dizañjer er c'hoadoù-meur digenvez ha m'emeur en hor broioù europat, ar gwalleur a c'hell c'hoarvezout pa c'hortozer an nebeutañ : bezañ flastret gant ur wezenn o kouezhañ, pe hen bezañ gant ur c'harr-tan war an hent-bras a zo kendalvoud sur-a-walc'h !
Gwalleurioù a-walc'h a zo er gêr, ne'm eus ket ezhomm eus re ar burev.
Gerioù a-raok
Gerioù da-heul
gwalleürus