gwrizienn gaol

gruizyenn caul

gwrizienn

gruizyenn

grizienn

grizien

grizienn, ha sinifiañs ur ger

grizyen, ha sinifyançz ur guer

mezennoù grizienn an teod

mesennou grizyen an téaud

grizienn dant

gryzyeñ-dant

griziennoù dant

grizyennou-dant

griziennoù dent

grizyennou-dént

dizoleiñ gwrizioù ur wezenn

disolei grizyou ur vezen

dizoleiñ gwrizioù ur wezenn

disoleiñ gouryëu ur uënn

grizioù

grisiou

ur c'hrizienn zon en deus

eur c'hrisien zoun en deûz

gwrienn

grouien

grizienn zant

grisien-zañt

griziennoù dent

grisiennou-deñt

grizienn

grien

gwrienn

gourien

grizienn

grisien

griziennoù

grisiennou

Dre ma taole evezh ouzh ar re ziskiantañ, 'welas, en o zouez, an dud er penn-kentañ. Abeg en doa, m'en tou ! Rak holl, gwitibunan, chomomp bras ha bihan, heñvel ouzh kaouenned, en noz a wel gwellañ, da sellet a-vichez, ha da zispourbellañ ouzh fazioù hon nesañ, ouzh techoù ar re all. Ne welomp ket hor re ; en hor c'heñver omp dall, dall-poch evel gozed ; rak siwazh ! Mar karfemp, hep turiañ don hor park, grizioù fall a gavfemp

Dre ma toale evez oc'h ar re ziskianta, welaz, enn ho zouez, ann dud er penn-kenta. Abek en doa, m'hen tou ! rak holl, gwitibunan, choumomp braz ha bihan, hevel oc'h kaouenned, enn noz a wel gwella, da zellet a-vichez, ha da zispourbella oc'h faziou hon nesa, oc'h techou ar re all. Ne welomp ket hor re; enn hor c'hever omp dall, dall-poch evel gozed; rak siouaz ! mar karfemp hep turia doun hor park, grisiou fall a gafemp

— « Alies, alies siwazh, emañ an droug, ar mad / O sevel harp-oc'h-harp er bed, evel er prad, / Sellet pizh a zo ret oc'h an dud, al louzoù, / Evit gouzout piv int, pe ez eo mat pe fall / O spered, o c'halon, o delioù, o gwrizioù. »

— « Aliez, aliez siouaz ! ema ann drouk, ar mad / O sevel harp-oc'h-harp er bed, evel er prad, / Sellet piz a zo red oc'h ann dud, al louzou, / Evit gouzout piou int, pe ez eo mad pe fall / Ho spered, ho c'haloun, ho deliou, ho grisiou. »

An diaoul, n’eus nemet trubarderezh ha korvigell en e gorf, a alias anezho da skeiñ da gentañ war ar penn, rak pa vez torret ar penn, e vez marv ar c’horf ; pa vez troc’het gwrizioù ar wezenn, ar skourroù ne zaleont ket da zisec’hañ.

An diaoul, n’euz nemed trubarderez ha korvigell en he gorf, a aliaz anezho da skei da genta var ar penn, rak pa vez torret ar penn, e vez maro ar c’horf ; pa vez trouc’het grisiou ar vezen, ar skourrou ne zaleont ket da zizec’ha.

gwriennoù

grouienneu

gwrienn

grouien

O vezañ ma ’z eo dourioù lenn an Heol peuzdisall, e tiskenn koadoù ar vro gant dinaou sonn ar pantennoù tre betek an traezh, ken e teu, d’al lanvezh, an tonnoù-mor da c’hlebiañ ar wriziennoù anezho.

O veza ma ’z eo douriou lenn an Heol peuz-disal, e tiskenn koadou ar vro gant dinaou sounn ar pantennou tre beteg an traez, ken e teu, d’al lanvez, an tonnou-mor da c’hlebia ar wriziennou anezo.

Ervat o anavezomp : tantadoù a enaouent gant avaloù-pin ; gwrizioù ha louzaouennoù yec’hedus a glaskent ; bleunioù a gutuilhent d’o flezhenniñ e kurunennoù ha garlantezennoù ; ar bravañ amprevaned askellek a bakent ; krugelloù-merien a zispennent da gerc’hat vioù merien d’ar c’hilhog-gouez bras ha d’an evned all.

Ervat o anavezomp : tantadou a enaouent gand avalou-pin ; gwriziou ha louzaouennou yec’hedus a glaskent ; bleuniou a gutuilhent d’o flezenni e kurunennou ha garlantezennou ; ar brava amprevaned askellek a bakent ; krugellou-merien a zispennent da gerc’hat viou merien d’ar c’hilhog-gouez bras ha d’an evned all.

Hag an dibab eus ar vugale anezho eo a voe hadenn ha kentañ gwrizienn poblad ar Gelted.

Hag an dibab eus ar vugale anezo eo a voe hadenn ha kenta gwrizienn poblad ar Gelted.

(1) [...] Ar wrizienn-c’her "vebro-", kembraeg "gwefr" « goularz » a gaver e kalz a anvioù divoutin hengeltiek, anvioù-tud hag anvioù-stêrioù.

(1) [...] Ar wrizienn-c’her vebro-, kembraeg gwefr « goularz » a gaver e kalz a anoiou divoutin hen-geltiek, anoiou-tud hag anoiou-stêriou.

« Gouenn ar Gelted, Adaqi he magas gant laezh he divronn ramzez, — En Amzer-gent. — He c’hibellañ a eure er glizh, — Hag he sec’hañ en aezhenn-veure. — He gwaskediñ a eure dindan skourroù an dervenn ; — Ur c’havell a reas dezhi e gwask gwrizioù an ivinenn ; — Gant deil spilhaouek ar binenn, ha marblev evned ar c’hoad. »

« Gouenn ar Gelted, Adaqi he magas gant laez he divronn ramzez, — En Amzer-gent. — He c’hibella a eure er gliz, — Hag he sec’ha en aezenn-veure. — He gwaskedi a eure dindan skourrou an dervenn ; — Eur c’havell a reas d’ezi e gwask gwriziou an ivinenn ; — Gant deil spilhaouek ar binenn, ha marbleo evned ar c’hoad. »

Adalek gwrizienn e vlev da vegoù e dreid daou liv war e gorf : liv gwenn ar bara gwinizh, liv ruz evel ar ruzell-veure kent an tarzh-heol.

Adalek gwrizienn e vleo da vegou e dreid daou liou war e gorf : liou gwenn ar bara gwiniz, liou ruz evel ar ruzell-veure kent an tarz-heol.

Hon tammig emsav a zeraoue e wrizioù kregiñ.

Hon tammig emsao a zeraoue e wriziou kregi.

Kaoz e [sic] oa war Arvor ar sizhun ail, eus ar « Roazhoneg » pe vrezhoneg Breizh-Uhel. Eman ar « roazhoneg » o teurel gwrizioù e kêrioù ail Breizh-Uhel. Tra vev eo ur yezh : kreskin hag ober berzh a ra, pa vez graet war he zro ; ha kivizan ha raervel. pa vez dilezet.

Ha neuze trumm emeur e diabarzh ar vro, sioul ha teñval an dour etre ar paletuvez, a weler o gwrizioù o korvilañ a bep tu war al lec'hid.

En holl c'herioù-se e teu war-wel ar wrizienn ntang [gwenn].