a'n nec'h d'an traoñ

anknech dan tnou

d'an nec'h

danknech

d'an nec'h

dan nec'h

kambre d'an nec'h

cambr da'n neac'h

ar c'hrec'h hag an traoñ

ar c'hreac'h hac an traoun

krec'h ha traoñ

kneh ha tnou

eus an nec'h d'an traoñ

eus an neac'h d'an traoun

mont dre 'n nec'h ha dre 'n traoñ

mont dre'n neac'h ha dre'n traoun

aet dre 'n nec'h ha dre 'n traoñ

éet dre'n neac'h ha dre'n traoun

ar penn diouzh an nec'h

ar penn diouc'h an neac'h

ouc'h an nec'h

ouc'h an neac'h

eeun, rag-eeun, d'an nec'h

eun, rag ëun, da'n neac'h

d'an nec'h

da'n neac'h

en nec'h

èn neac'h

d'an nec'h

da'n nec'h

diouzh an nec'h

diouc'h an neac'h

diouzh an nec'h

diouc'h an nec'h

foar an nec'h

foar an neac'h

nec'h

neac'h

an nec'h

an neac'h

an nec'h

d'an nec'h

d'an neac'h

eus an nec'h

eus an neac'h

diouzh an nec'h

diouc'h an nec'h

dre an nec'h

dre an neac'h

eus an nec'h d'an traoñ

eus an neac'h d'an traoun

an nec'h hag an traoñ

an neac'h hac an traoun

nec'h

d'an nec'h

d'ann-néac'h

nec'h

néac'h

It d'an nec'h hag en kavot.

Id d'ann-néac'h hag héñ kafot.

d'an nec'h

d'ann-nec'h

Goude m’o devoe furchet an archerien jardin an eskopti eus an eil korn d’egile, hag an eskopti eus an nec’h d’an traoñ, hep kaout an hini a glaskent, e teujont e kêr hag ec’h en em lakejont da furchañ ivez an tiez.

Goude m’o deoue furchet an archerien jardin an eskopti euz an eil korn d’egile, hag an eskopti euz an neac’h d’an traon, ep kaout an hini a glaskent, e teuchont e kear hag ec’h en em lakechont da furcha ive an tiez.

Kerkent e weljont en nec’h ar park ur soudard hag a deue d’ar red war o lerc’h.

Kerkent e velchont enn neac’h ar park eur zoudard hag a deue d’ar red var ho lerc’h.

Hor pemp tenn a grozas, ha ker buan e klevjomp pemp tenn all laosket gant hor pemp kamarad a yoa uheloc’h d’an nec’h ; etrezomp edo ar soudarded.

Hor pemp tenn a grozaz, ha ker buan e klefchomp pemp tenn-all laosket gand hor pemp kamarad a ioa huelloc’h d’an neac’h ; etrezomp edo ar zoudarded.

Savit d’an nec’h, azezit e kichen an tan da c’hedal ma vezo aozet deoc’h un tamm boued all gwelloc’h eget hor yod-ni, rak marteze hoc’h eus naon ?

Savit d’an neac’h, azezit e kichenn an tan da c’hedal ma vezo aozet d’ehoc’h eun tamm boued-all guelloc’h eget hor iod-ni, rag marteze hoc’h euz naoun ?

En un taol e kouezh e zaoulagad war ur poull-dour graet, gant tud ar Wenneg, a Lopreden, evit dastum an dour-glav a zired eus an nec’h, hag a lakeont da zourañ ar foenneier o deus graet ouc’h an dorgenn.

Enn eun taol e kouez he zaoulagad var eur poull-dour great, gand tud ar Venek, a Lopreden, evit destum an dour glao a zired euz an neac’h, hag a lakeont da zoura ar foenneier ho deuz great ouc’h an dorgenn.

Kere, deus amañ, er penn d’an nec’h eus an ti, ha lavar hag ar re-mañ eo ar re a gomzes anezho deomp.

Kere, deuz aman, er penn d’an neac’h euz an ti, ha lavar hag ar re-man eo ar re a gomzez anezho d’eomp.

Lezer a ris anezhi da riklañ goustadik er puñs : mes pa gouezhas er foñs e oa ret dezhi da nebeutañ tri zroatad evit tizhout an nec’h. Ha me diaes va fenn o welet n’oa ket hir a-walc’h va skeul.

Lezer a riz anezhi da rikla goustadik er punz : mez pa gouezaz er fons oa red d’ezhi da nebeuta tri zroatad evit tizout an neac’h. Ha me diez va fenn o velet n’oa ket hir avoalac’h va skeul.

— Hola ! hola ! Soudarded, savit buan d’an nec’h ! Ha daouzek soudard sevel d’ar solier.

— Holla ! holla ! Soudarded, savit buan d’an neac’h ! Ha daouzek soudard sevel d’ar zolier.

Esa a ris he divarc’hañ en u[l] lakaat va dorn dehoù a-zindani ha va dorn kleiz d’an nec’h. En aner ec’h en em skuizhen, rak an nor a yoa kloz ha ne fiñve tamm ganen.

Esa a riz he divarc’ha en eur lakaat va dourn deou a-zindan-hi ha va dourn kleiz d’an neac’h. Enn aner ec’h en em skuizen, rak an or a ioa kloz ha ne finve tam ganen.

A-nerzh o c’horf o deus chachet. — Ya, va, distag eo…, deomp eo… sevel a ra d’an nec’h !… Ho ! ho ! ho ! Setu ar perch war c’horre an dour.

A-nerz o c’horf o deus chachet. — Ya, va, distag eo…, d’emp eo… sevel a ra d’an nec’h !… Ho ! ho ! ho ! Setu ar perch (1) war c’houre an dour.

[...] ha d'an nec'h tre, ar solier, div gambrig all, a zizoloer dre o frenestroù an holl vourk, hag er pellder, dremmwel fromus ha gwagennus tosennoù Kerne

[...] ha d'an nec'h tre, ar solier, diou gambrig all, a zizoloer dre o frenestrou an holl vourk, hag er pellder, dremwel frommus ha gwagennus tosennou Kerne

Bleñchoù ha skolpoù dindan ar pod, ur geuneudenn bennak ivez : ha gant an direnn hag an tont e c’hwezh an tan. Ken… poudoudoum ! Pêr a zo savet e gilhoù d’an nec’h e benn en traoñ, hag eñ war an hent da veg ar siminal. Betek pelec’h ez ay ? Ne oar den.

Bleñchou ha skolpou dindan ar pod, eur geuneudenn bennak ivez : ha gant an direnn hag an tont e c’houez an tan. Ken… poudoudoum ! Per a zo savet e gilhou d’an nec’h e benn en traon, hag heñ war an hent da veg ar siminal. Betek pelec’h ez ay ? Ne oar den.

Da vervel divouch n'em eus nec'h, / Ma selloù tro war-zu an nec'h.

Da vervel divouch n'em eus nec'h, / Ma sellou tro war zu an nec'h.

AR PERSON -o pediñ, e zaouarn juntret savet d'an nec'h-

AR PERSON -o pedi, e zaouarn juntret savet d'an nec'h-

[Bleukata zo] Reiñ taolioù dorn sarret. Ne vez implijet, peurvuia, nemet evit an taoliou roet war-eeun hag a-benn ; direizh e vefe evit an taolioù roet o sevel an dorn d'an nec'h : neuze e vez laret "skeiñ".

[Bleukata zo] Rei taoliou dorn sarret. Ne vez implijet, peurvuia, nemet evit an taoliou roet war-eeun hag a-benn ; direiz e vefe evit an taoliou roet o sevel an dorn d'an nec'h : neuze e vez laret "skei".

En an' Treinded skedus an Nec'h, / Tad galloudek, Mab ha Spered, / A ren Douar, Mor ha Stered, / Ha da goskor an Ifern trec'h, / Digemerit an absolvenn / ' Ro deoc'h beleg kaezh dizeriet / Ar wir Iliz ken merzheriet / 'Vit ho kas d'an Neñvoù hollwenn.

En an' Treinded skedus an Nec'h, / Tad galloudek, Mab ha Spered, / A ren Douar, Mor ha Stered, / Ha da goskor an Ifern trec'h, / Digemerit an absolvenn / ' Ro deoc'h beleg kêz dizeriet / Ar wir Iliz ken merzeriet / 'Vit ho kas d'an Neñvoù holl-wenn.

N'eo ket a-walc'h d'o gwrizioù chom da gorvigellañ a-zioc'h al lec'hid, hogen an had ne gouezhont ket ur wech dare, diwan eo a reont er frouezhenn hag, e-lec'h kreskiñ war-zu an nec'h evel ar pep brasañ eus ar plant all, nevezennoù hag a chom stag ouzh ar blantenn-vamm e doare ma vezont holl luziet en un doare souezhus.