V.g.
(db. an dud, al loened o tilec'hiañ)
1. Bezañ teuk en e fiñvoù.
2. Ent strizh.
[1931] Koll e gempouez, dre stekiñ ouzh udb. prl.
Trouz e gammedoù o teukañ ouzh mein an hent. Teukañ a reas he zroad ouzh un dra bounner.
HS. asoupañ, begiviniñ, fallvarchañ, falsvarchañ, mordokiñ, pukañ, strebotiñ.
3. Labourat fall ha gorrek.
Chom da deukañ. Ne raen ken nemet teukañ.