fonnus
fonnus
ur vammenn founnus
ez founnus
Stagit eus groñch Saig un troc’had barv, louet ivez, ledan evel ur bal, rust evel sekrep, hir ha fonnus evel foenn er prad dourek ; ur jod dezhañ, peurvuiañ e jod kleiz, koeñvet gant ur chik ken tev hag ho piz-meud, ha, pa'm bo lavaret deoc’h penaos den biskoazh na glevas Saig Jelvest, memes e-kreiz ar gwashañ degouezh, o sevel e vouezh ur wech uheloc’h eget eben, ec’h anavefet perc’henn ar Gwennili kerkoulz ha me.
Seurt stêrioù a zever a-wechoù eus traonienn boutin bet donaet bep un tammig ha n'int ket bet aet da goll en dolzennad mein-raz dre ma oant fonnusoc'h eget ar re all; a-wechoù all, avat, o deus redet da gentañ dre gevioù hag an dôenn a zo kouezhet goude.
Un azen yaouank e oa, ha ken hir, ken fonnus, ken start e trompilhas e joa-bevañ : madelezh ar peuriñ, ha levenez heol an abardaez e natur Doue, ma voe stad en iliz kozh moredet en he zeñvalijenn.
Gwelet em boa poltred an itron war ur skeudenn tennet gant ul luc'hskeudenner bale-bro : ur vaouez fonnus he bronnoù, tro enni ken ledan he c'halon hag he feultrin : e-touez ar re dreut an hini eo e kavar atav an dud pizh, treut hag imoret-fall.
Met trawalc'h sellout uheloc'h, ouzh ar gwaregoù mouleüret fonnus a gemer o azez war ar peulioù "gall"-se, evit merzout ur c'hemm raktres.
Ul lunedoù moan o moull zo war e fri hag ur barv glas fonnus en deus.
Gerioù a-raok
Gerioù da-heul
fonnusaat