Ofis Publik ar Brezhoneg
Pellgargañ ar gerioù kar glebiañ glebor gleboregezh gleborennek
gleb
gleb
gleb eo penn-kil-ha-troad
Darn anezho, er Mor Keltiat, n'int ket bet ruilhet; lakaat a reont ac'hanomp da soñjal, koulskoude, er gwiskadoù anvet head a vez kavet e Breizh hag e Kernev-Veur da skouer, anezho un dolzennad pri ha mein kognek a riskle gant tor ar c'hrec'hiennoù d'ar mare ma oa yenoc'h ha glepoc'h an hin eget bremañ, e-kerzh ar Pevarhoalad.
Hag o-daou en em vazhataent er foz, e-touez ar pri hag an delioù gleb, a daolioù daouarn, hag a daolioù treid.
Skinañ a rae gant ur gened disi. Ar muzelloù, ruz-livet, a oa un hoal, daoust d'o mousklenn. An daoulagad du ha gleb, a zeve en o donder un tan a daole sklerijenn ha gwrez war an dremm paret warnañ.
A-raok mont da ziboultrañ an aoterioù eta, ar breur Arturo a oa savet c'hoant dezhañ en em gempenn ivez. (…) Bec'h en doa degaset d'ar soavon, hag edo a-zevri o kribañ e vlev gleb.
Ar breur Arturo, nac'het gantañ azezañ, a chome ouzh e sav, gant e skubellenn hag e zorch, dirak Palmira daoulinet war darenn-derez chapelig ar Rozera. Sevel a rae houmañ davet ar paotr yaouank daoulagad gleb ha tomm gant ar gwiliouri.
Pa rankont treuziñ an dour e vije lavaret ne fell ket dezho bezañ gleb, rak n'eo ket mont en dour, evel ma ra ar pesked all a reont, hogen mont a-lammoùigoù war an dour, harpet war o angelloù ledan, ha buan adarre da guzhat en o douarenn lec'hid, en tu all d'ar ganol.
N'hor boa ket kontet avat gant an tre hag an avel-benn : bep houlenn e tourte hor bag e-barzh, hag e lamme an tarzhioù dreistomp ha ne voe ket pell an holl ac'hanomp o vezañ gleb-dour-teil.
Gleb-par-teil on, rivet on.
Gleb-teil e oant holl, krenañ a raent gant ar riv, ha kentañ tra a glaskjont ober a oa enaouiñ un tantad tan evit tommañ ha sec'hañ o dilhad.
Kompren ha kendrueziñ a ran met divanet lip on hag ar soñj e rankin ober ma c'hazh gleb e-pad div eur a zo dreist ma maner.
Gerioù a-raok
Gerioù da-heul
glebaj