pe en lec'h [en pelec'h]

pe en lech

pe a lec'h [a belec'h]

pe alech

pe za lec'h [da belec'h]

pezalech

Pelec'h eo aretet nag e koñsistont an euvroù mat pere zo ret deomp da ober ?

Pe en lech eo arretet nac ez consistont an euraou mat pere so ret deomp da ober ?

pelec'h

pelec'h

pealec'h

pelec'h 'mañ

pelec'h ma

M. Pelec'h eo komprenet an euvroù mat a zo ret deomp da ober ? / D. E gourc'hemennoù Doue, hag e re an Iliz.

M. Pe lec'h e comprenet an œuvrou mat à so ret deomp da ober? / D. E Gourc'hemennou Doué, hag e re an Ilis.

Pe e lec'h emañ ?

Pe ê læc'h ez ma eñ ?

Pe e lec'h emañ ?

Pe ê leac'h ez ma eñ ?

Livirit din pelec'h e chom ho paraerez.

Livirid d'in péléac'h é choum hô paraérez.

E pelec’h hoc’h eus-hu kavet an dra-se ?

É pé léac’h hoc’h eûs-hu kaved ann drâ-zé ?

pelec'h e chomit-hu ?

péléac'h é choumit-hu ?

a belec'h a teuit-hu ?

a béléac'h é teûit-hu ?

pelec'h

péléc'h

pale

palé

pelec'h e tougimp-ni an etivi ?

péléac'h é tougimp-ni ann étivi ?

pelec'h

péléac'h

Pelec'h emañ Godig ar Senesal, pa n'emañ war ar ru o vragal, indani un abit skarlal

pelec'h 'man Godig 'r Senechal, pa n' 'man war ar ru o vragal, indan-hi un abit skarlal

Ha da belec’h mont nemet da Vro-Saoz, d’al lec’h m’oa aet dija meur a eskob ha meur a veleg ?

Ha da beleac’h mont nemed da Vro-Zaoz, d’al leac’h m’oa eat dija meur a eskop ha meur a velek ?

Ha da belec’h ez aimp-ni, va zad, dre an amzer a zo, ha deuet an eur-mañ ? Gwelet a rit, emañ o komañs teñvalaat.

Ha da beleac’h ez eimp-ni, va zad, dre an amzer a zo, ha deuet an heur-man ? Guelet a rit, eman o koumanz tenvallaat.

En dro-mañ arvar ebet ken ; gouzout a ran bremañ eus a belec’h e teu ar vouezh doanius !

Enn dro-man arvar ebed ken ; gouzout a ran breman euz a beleac’h e teu ar vouez doaniuz !

Perak, penaos hag e pelec’h e kavjen an dra-se, ne ouien ket.

Perak, penaoz hag e peleac’h e kafchen an dra-ze, ne gouien ket.

E pelec’h edo an alc’houez ?

E peleac’h edo an alc’houez ?

Fañch deus n’[ouz]on pelec’h, pehini n’e[o] tamm kar da Fañch all.

Fanch deus n’on pelec’h, pehini n’e tamm kar da Fanch all.

Ple 'mañ da dad ?

P'lea ma da dad ?

Ple 'maout o chom ?

p'le moud o chom ?

A-biou pelec'h out deuet ?

Abiou peleac'h oud deuet ?

ar gwallc'hañs [sic], ple 'maout-te

ar gwalchãns, p'le m'oude ?

Evidoc’h-c’hwi, d’ar Gwenved ez eot ; va div c’hoar ha me, avat, n’ouzomp ket da belec’h ez aimp.

Evidoc’h-c’houi, d’ar Gwenved ez eot ; va diou c’hoar ha me, avat, n’ouzomp ket da belec’h ez aimp.

dre belech eo mont ?

— Ya, ya, kasit anezhañ d’an ospital : bravoc’h e vo dezhañ eno, ha c’hwi ho po unan a nebeutoc’h da vagañ… Anez da se ?… Dour ho po da evañ, dour a zo er puñs. Bara ? a belec’h ? Salver Jezuz, a belec’h ?…

— Ya, ya, kasit anean d’an hospital : bravoc’h e vo d’ean eno, ha c’houi ho po unan a nebeutoc’h da vaga… Anez da ze ?… Dour ho po da eva, dour a zo er puns. Bara ? a belec’h ? Salver Jezuz, a belec’h ?…

Kig a vo ivez. Kig ?… eus a belec’h ?… ha penaos ?…

Kig a vo ive. Kig ?… eus a belec’h ?… ha penôs ?…

— Piv out-te, eme ar ramz, hag a belec’h e teuez ?

— Piou out-te, eme ar ramz, hag a belec’h e teuez ?

Aet en e hent an den yaouank. Betek pelec’h ez eo bet ? n’ouzon ket.

e pelec'h ken ?

e pelec'h kén ?

da belec'h ez eer dre an hent-mañ?

tro da-belec'h

tro da belec'h

da belec'h e kas an hent-mañ?

Mont da gantreal : da lavaret eo mont n'eus forzh pelec'h, da ober flisterezed dour gant raoskl, da ober pifoù gant toc'had kerc'h, « ouan-ouaniou », da ober « totoc'hodou » gant plusk haleg, da ober karrigelloù gant brankoù derv forc'hellek, gweet an div forc'h e-giz div rod.

Mont da gantreal. Da lavaret eo mont n'eus forz pelec'h. Da ober flisterezed dour gant raoskl : da ober pifou gant toc'had kerc'h, « ouan-ouaniou ». Da ober « totoc'hodou » gant plusk haleg. Da ober karigellou gant brankou dero forc'hellek, gweet an diou forc'h e giz diou rod.

Neuze e tigouezhas ganimp un den war an oad : – « Da belec'h 'h it 'vel-se, daou gañfard ? » – « D'ar gêr ».

Neuze e tigouezas ganimp eun den war an oad : – « Da belec'h 'it 'velse, daou ganfard ? » – « D'ar gêr ».

– « Pelec'h emañ hennezh, mamm ? ». – « M'en klasko dit ».

– « Pelec'h emañ hennez, mamm ? ». – « M'hen klasko d'it ».

— « Setu aze daou vezvier ! » a lavare ar pintig. — « Da sistra emaint o vont », eme ar vran du, eus beg ur penngos derv. — « O ! n’emaint ket; o ! n’emaint ket, » a respont ar voualc’h. — « Da belec’h eta ? moualc’h beg melen. »

Me ' oar mat pelec'h eo kuzhet ; / Er c'hoad derv [eo] en em ruzet, / E kav lojeiz e-tal ar stêr.

Me ' oar mat ' pe lec'h eo kuzet ; / Er c'hoad dero [eo] en em ruzet, / E kav lojeiz e-tal ar ster.

Bez ez eus ivez un hanter morian eus ar Martinik, o labourat er maltouterezh, ha ne oar ket c'hoazh da belec'h eo anvet da vont.

Met pelec'h en deus lazhet anezhañ ?

Ken pouezus all eo prederiañ en ur mod hiniennel ivez, evit gouzout e pelec'h e lakaer ar vevenn subjektivel a zisparti ar stourm feuls diouzh ar stourm difeuls.

Arguzennoù, fedoù, chomlec'hioù ha niverennoù pellgomz, eurioù digeriñ ha serriñ, deiziataerioù a-wechoù, skrivet enne pelec'h ha pegoulz e vo gwelet penn-bras-mañ-penn-bras peotramant pegoulz en em vodo kuzul embregerezh-mañ-embregerezh pe kuzul meur an aksionerien...