nijal

nigal

nijal

nigeal

war nij

voar nij

nijet

niget

nijal en ur bomm

nigeal èn ur bom

nijet

niget

nijet eo en dra all en aer, en oabl

niget eo èn dra alle èn ear, èn oabl

ar bonided a zo pesked eskellet hag a nij

ar bonided a so pesqed aesqèllet hac a nigh

nijal a-denn-eskell

nigeal a deñ aesqéll

nijal en aer

nigeal èn ear

an ered a nij en aer ribus meurbet

an éred a nich èn ear ribus meurbed

nijal

nigeal

nijet eo al labous eus ar gaoued

niget eo al labouçz eus ar gaouëd

nijañ

nija

nijet

nichet

nijet

nichañ

nicha

Hogen, ouzh va c'hlevet, pa na rit van ebet, pa welot en o farkeier, an dieien vak, dibreder, oc'h ober, e pep lec'h, brezel d'al laboused gant stignoù, krouglasoù zo, e kuzh, antellet evit pakañ evnigoù, na nijit mui a biklammoù, chomit en ho neizhioù, pe it d'al lec'hioù pell.

Hogen, oc'h va c'hlevet, pa na rit van e-bed, pa welot e vezo ann edou gounezet, pa welot enn ho farkeier, ann dieien vak, dibreder, o c'hober, e pep leac'h, brezel d'al laboused, gant stignou, krouk-lasou, zo e-kuz antellet evit paka ann evnigou, na nijit mui a biglammou, choumit enn ho neisiou, pe it d'al leac'hiou pell.

An amzer, deiz ha deiz, a nij war-zu tremen ; / Deut eo an eil mare.

Ann amzer, deiz ha deiz, a nij war-zu tremen ; / Deut eo ann eil mare.

Ar goulm neuze zispak he divaskellig wenn, / A nij, hag o welet eo an heizez paket / Gant an den didruez evit bezañ lazhet, / A zistro war he giz da zigas ar c'heloù, / Hep goulenn diganti penaos, e pe zoare / Hag ar mare / Ma oa bet aet e gaou.

Ar goulm neuze zispak he diouaskellik-wenn, / A nij, hag o welet eo ann heizez paket / Gant ann den didruez evit beza lazet, / A zistro war he giz da zigas ar c'helou, / Hep goulenn digant-hi penaoz, e pe zoare / Hag ar mare / Ma voa bet eat e gaou.

— « N'omp ket, eme ar vaot, hag e-lec'h kaout un doenn, / Ma'm be, evel ar goulm, divaskell da nijañ, / Me a ve aet dija / Da c'houzout e pelec'h eo dalc'het an heizez, / Hor mignonezig kaezh, / Skañv evel an avel ; koulz ha ma'z eo lijer, / Ez eo ivez tener. »

— « N'omp ket, eme ar vaot, hag e leac'h kaout eunn doen, / M'am be, evel ar goulm, diouaskel da nija, / Me a ve eat dija / Da c'houzout e peleac'h eo dalc'het ann heizez, / Hor mignounezik kez, / Skanv evel ann avel ; koulz a ma'z eo lijer, / Ez eo ive tener. »

— Da vihanañ, Per, emeve, amañ ne dapimb ket a c’hwen. — Nann, mes moui, pe gelien-[m]orz, diwar ar c’hezeg, ne lavaran ket avat. — Ne pezo nemet skrabat un tamm hag e nijint kuit.

— Da viana, Per, eme-ve, aman ne dapimb ket a c’hoenn. — Nann, mez moui, pe gelienn-vors, divar ar c’hezek, ne lavaran ket avad. — Ne pezo nemed skrabat eun tamm hag e nijint kuit.

Daoust ha n’edo ket ar "Sans-Pitié" — e brezhoneg, an hini didruez — e kichen Kastell an Tarv, dare da astenn he lien ha da nijal war-eeun war-zu Bro-Saoz, war-lerc’h ar vagig vihan ?

Daoust ha n’edo ket ar "Sans-Pitié" — e brezounek, an hini didruez — e kichenn Kastel-an-Taro, dare da astenn he lian ha da nijal var eeun varzu Bro-Zaoz, varlerc’h ar vagig vian ?

Mat, neuze, ma vezomp ar [v]istri, e vezo war beg tour Berven, a zo war an uhel, a weler a-bell hag a bep tu, ur banniel pe un drapo gwenn-kann o nijal laouen gant an avel ; ha mar kollomp, e-lec’h ur banniel gwenn, ur riblennad lian du ne vezo ken, evit dougen kañv d’ar re a vezo marv.

Mad, neuze, ma vezomp ar mistri, e vezo var bek tour Berven, a zo var an huel, a veler a bell hag a bep tu, eur banniel pe eun drapo guenn-kann o nijal laouen gand an avel ; ha mar kollomp, el leac’h eur banniel guenn, eur riblennad lian du ne vezo ken, evit dougen kaon d’ar re a vezo maro.

Brini a goage er c’hoadoù ; skraved-mor ha gwennelied a gelc’hiate a-us d’ar geotegoù ha d’an heizegoù ; c’hwiboned, divaskellet-ledan, a vargede en aer ; evned-preizh a nije a-denn-askell dindan tor ar goabrenn.

Brini a goage er c’hoadou ; skraved-mor ha gwennelïed a gelc’hiate a-us d’ar geotegou ha d’an heizegou ; c’houiboned, diouaskellet-ledan, a vargede en aer ; evned-preiz a nije a denn-askell dindan tor ar goabrenn.

Evel ur gwiñver e skrimpe en uhelañ gwez, ha neuze, skoachet e-mesk glasvez o c’hernoù, e heulie dre e sell an erered hag ar guped o nijal, ar garaned, ar c’hwiboned hag an elerc’h o vont hag o tont, ar gwazi gouez o tremen hag o tistremen.

Evel eur gwinver e skrimpe en uhela gwez, ha neuze, skoachet e-mesk glazvez o c’hernou, e heulie dre e sell an erered hag ar guped o nijal, ar garaned, ar c’houiboned hag an elerc’h o vont hag o tont, ar gwazi gouez o tremen hag o tistremen.

Koant-meurbet int an aele-se, ha, dreist-holl, ar re a zo a-us d’an aoter vras, livet en aour, displeget gante o divaskell evel ma vijent o nijal a-dreuz ar Baradoz.

Koant meurbed int an êle-ze, ha, dreist-holl, ar re a zo a-us d’an aoter vras, livet en aour, displeget gante o diouaskell evel ma vijent o nijal a-dreuz ar Baradoz.

En osteleri e kleved anezhe, hemañ o kaozeal, hemañ o krial, darn all o rezoniñ, o touiñ, o sulbediñ ; girioù lemm ha flemmus a nije eus an eil d’egile ha gwalennadoù skoet war hemañ ken a c’hwibane a-dreuz an ti.

En osteleri e kleved anê, heman o kôzeal, heman o krial, darn all o rezoni, o toui, o sulbedi ; giriou lemm ha flemmus a nije eus an eil d’egile ha goalennajou (1) skoet war heman ken a c’houibane a-dreuz an ti.

nijal

nijet

an avel a oa sioul, ar mor peurgompez ha dilusenn ; hogen an oabl a oa karget a valkennoù louet. Ar re-mañ a nije gorrek etrezek ar reter

An avel a oa sioul, ar mor peurgoumpes ha dilusenn ; hogen an oabl a oa karget a valkennou louet. Ar re-mañ a nije gorrek etrezeg ar Reter

Em burev bihan, pleget war ar merkoù, war ar c’hontoù, ma spered a nij da lec’h all.

Em bureo bihan, pleget war ar merkou, war ar c’hontou, ma spered a nij da lec’h all.

Evit ar wech kentañ, e welis an Unanelezh o ledañ hec'h askell zu war ma deizioù : « Deomp atav », emezon-me, « pa vin war ul labour a blijo din, e nijo kuit an hirvoud... »

Evit ar wech kenta, e welis an Unanelez o leda hec'h askell zu war ma deiziou : « Deomp atao », emezoun-me, « pa vin war eul labour a blijo d'in, e nijo kuit an hirvoud... »

Tostaat a rae an termen din da nijal e-maez ar gaoued ha da heuliañ ma galvedigezh.

Tostaat a rae an termen d'in da nijal e maez ar gaoued, ha da heulia ma galvedigez.

An eil diaoul. — « Pe pedennoù lavaret diwar beg an teod, hag ho spered o nijal war an avel noz. »

Ne zaleas ket da stouiñ e benn, rak bolodoù un tenn fuzuilh a c’hwitellas dreist ar c’hleuz, hag a nijas tost dezhañ. — « Manket ! » a lavaras un den.

Sitoian kabiten, ne welan ket / Piv eo an den zo anezhañ anv. / Eus an noblañsoù amañ den ebet : / Tec'het int holl rak o fri zo tanav, / Gant aon rak ar bobl int nijet da bell / Evel, gant an avel, un dornad pell.

Sitoyan kabiten, ne welan ket / Piou eo an den ' zo anezañ ano. / Eus an noblañsou amañ den ebet : / Tec'het int holl rak o fri ' zo tano, / Gant aon rak ar bobl int nijet da bell / Evel, gant an avel, un dornad pell.

Ha deuet e oa teñval a-raok deomp bezañ degouezhet, ar pezh a roas tu deomp da welout o nijal ar c'hwibu lugernus, un dra bennak evel ma nijfe hor preñved lugernus a-us d'hor penn.

Ne lavarin ket e nij gant al levenez rak graet e vez ar c'hantreolaat gant un tamouez boull, diouzh un tu, ha, diouzh un tu all, peogwir ez eo ur ral dezhi kaout da ober gant al lez-varn en he labour, a laka da soñjal kentoc'h er skrivagner foran gwezhall a stalie e daolig e toull-dor an ti-kêr.