Pellgargañ ar gerioù kar diberc'henn kenberc'henn perc'hennañ
perc'henn
perc'henned
perc'henned
Strizh ez eas he c’halon enni p’o gwelas astennet e-harz an oaled, disliv, dilavar, kridiennet, beuzet o c’halon en ur mor a geuz, diegus d’emskeudenniñ ar pezh a oa digouezhet ha muioc’h c’hoazh ar pezh a zigouezhje, gant leun e oa o ene a enkrez hag a vraouac’h dre m’o doa gwallc’hraet ouzh an daou zoue galloudusañ a zo : Perc’henn ar Vuhez ha Perc’henn ar Gouloù.
Bet kelennet gant Lugus ha Belisama hag o kas ganto en ur vont war-raok, garanet don en o fenn hag en o c’halon, lezennoù Belios ; perc’henned klavioù-brezel, binvioù-labour ha kirri tennet an danvez d’o sevel eus un douar gweladennet ha santelaet gant an doueed, kaserien pennoù-chatal glan ha disi, ez oant holl, paotred ha merc’hed, yaouank, kreñv, kaer, gwenn, skedus, gredus ha hael, ur marzh !
— Ya, aotrou person. — Evelato savit anezhañ en doujañs [a]n Aotrou Doue. — Ya, ya, aotrou person. — Ha gras dezhañ na heulio ket roudoù e berc’henn ! Grit dioutañ, dre ho kelennadurezh, ar pezh n’eo bet nag e dad nag e vamm. — Kalet ar blanedenn, aotrou person ! — Petra a fell deoc’h !… Pep hini ac’hanomp a steu e hini, dindan dorn ha skoazell an Aotrou Doue.
dont da berc'henn da
Unan ac'hanomp hon-daou a rankas lavarout d'egile, hegaset ma oa gant an ardoù-se, ne vije ket un dra fall c'hoari un dro-gamm da berc'henn ar c'hi.
Marteze eo war-dro ar mare-se eo ivez omp bet pedet gant perc'hennez hon ti da vont da dañva keusteurenn giz ar vro, an nyembwe.
"Me eo perc'hennez an ti," a lavar deomp hep hon demata.
Gerioù a-raok
Gerioù da-heul
perchenn