ya

ya

ja

M. Hag-eñ zo neseser gouzout an doktrin kristen ? D. Ya, mar fell deomp bezañ salvet.

M. Hac euff so necesser gouzout an doctrin Christen ? D. Ya, mar fell deomp bezaff saluet.

Hag-eñ zo ret pediñ ivez evit an Anaon tremenet a'n bed-mañ ? Ya, abalamour ma o delivromp a boanioù ar Purgator dre hon orezonoù

M. Hac euff so ret pidiff yuez / euit an anaoun tremenet a-n bet man? D. Ya, a palamour ma ho deliuromp à poaniaou an Purgator dre hon Oræsonaou.

Mestr : Ha C'hwi zo kristen ? D. Ya, a-drugarez Doue.

Maestr: Ha chuy so Christen ? D. Ya, trugarez Doue.

M. Hag-eñ nan eo ret ivez egzersiñ an euvroù a drugarez ? D. Ya, rak an hini pehini n'o gra ne verit ket bezañ anvet kristen.

M. Hac euff nan eo ret yuez exerciff an euraou à Trugarez? D. Ya, Rac an heny peheny n-o gra ne merit quet bezaff hanuet Christen.

ya, ya sur

ya elikous

ya elicous

feal ya

ya feal

ya da

ya leal

ya lëal

leal ya

dont a rit-hu ganin ? Ya, raktal

doñd a rit-hu gan-eñ ? Ia, raktâl

gwae, ya da !

gwaé, ia da !

ya

ia

ya da

ia dâ

ya

ia

Ya, a-enep laeron, rak ar manac’h a gave dezhañ [e] oa ur vandenn laeron hentoù-bras eo a yoa kouezhet warnezho er gouent, rak ne ouie ket [e] oa dispac’herien er vro.

Ia a enep laeroun, rag ar manac’h a gave d’ezhan oa eur vanden laeroun hentchou-braz eo a ioa kouezet varnezho er gouent, rak ne c’houie ket oa dispac’herien er vro.

C’hwi a gav deoc’h eo diotachoù an traoù a gontan amañ : ya, diotachoù int a-dra-sur, hag hiriv ez eus bec’h ouc’h o c’hrediñ.

C’houi a gaf d’ehoc’h eo diotachou an traou a gountan aman : ia, diotachou int a dra zur, hag herrio ez euz beac’h ouc’h ho c’hredi.

— Ha kalon hoc’h eus ? — Ya, me gred, va zad, em eus kalon, ha n’on ket den da dec’het a-raok va skeud.

— Ha kaloun hoc’h euz ? — Ia, me gred, va zad, em euz kaloun, ha n’ounn ket den da dec’het araok va skeud.

Petra ’ta, va den mat, eme egile, un dra bennak a ziaes a c’hoari ganeoc’h, diouzh ar pezh a welan ? — Ya-da, ha nec’het-bras on zoken.

Petra ’ta, va den mad, eme egile, eun dra-bennag a ziez a c’hoari ganeoc’h, dioc’h ar pez a velan ? — Ia da, ha nec’het braz ounn zoken.

Va den, c’hwi hoc’h eus kaset meur a hini da Varadoz an Aotrou Doue ; c’hwi ivez 'ta a oar penaos e ranker en em lakaat evit mervel evel ma’z eo ret ; c’hwi hoc’h eus un aer vat, evidoc’h da gaout ur vicher zivalav ; ha bezañ ho pefe ar vadelezh da ziskouez din petra da ober, penaos en em lakaat evit kaout taol ar marv ? — O ! Ya-da. N'eo ket diaes ho kenteliañ.

Va den, c’houi oc’h euz kaset meur a hini da Varadoz an Aoutrou Doue ; c’houi ive-ta a c’hoar penaoz e ranker en em lakaat evit mervel evel ma’z eo red ; c’houi hoc’h euz eun ear vad, evidoc’h da gaout eur vicher zivalo ; ha beza o pefe ar vadelez da ziskouez d’ign petra da ober, penaoz en em lakaat evit kaout taol ar maro ? — Oh ! ia-da. Ne ket diez ho kentellia.

Daoust ha ne ouzoc’h ket eo bourk Berven leun a soudarded ? — Sell, ya, Aotrou, gwir a livirit adarre.

Daoust ha ne c’houzoc’h ket eo bourk Berven leun a zoudarded ? — Sell, ia, Aoutrou, guir a livirit adarre.

Lavaret a ri, ya pe nann, piv a zo aet dre amañ ?

Lavaret a ri, ia pe nann, piou a zo eat dre aman ?

— Ya, ar re-mañ int, e-leal.

— Ia, ar re-man int, el leal.

— Ya, e gwirionez, hennezh eo va mennozh.

— Ia, e guirionez, hennez eo va mennoz.

Ya ! Perag e teujen d'he dilezel [ar gelaouenn], pa na goust ket ker, ha pa eo gwir e ro din da c'hoût, ha mat ha fall ar pezh a dremen en hon bro ?

Ia !, perag e teujen d'he dilezel, pa na goust ket ker, ha pa eo gwir e ro d'in da c'hout, ha mad ha fall ar pez a dremen en hon bro ?

allas, ya

allaz ia

— Ya, ya, kasit anezhañ d’an ospital : bravoc’h e vo dezhañ eno, ha c’hwi ho po unan a nebeutoc’h da vagañ… Anez da se ?… Dour ho po da evañ, dour a zo er puñs. Bara ? a belec’h ? Salver Jezuz, a belec’h ?…

— Ya, ya, kasit anean d’an hospital : bravoc’h e vo d’ean eno, ha c’houi ho po unan a nebeutoc’h da vaga… Anez da ze ?… Dour ho po da eva, dour a zo er puns. Bara ? a belec’h ? Salver Jezuz, a belec’h ?…

— Bez sentus, va mabig, anaoudek, va mabig bihan, en keñver da vamm Izabel ha da eontr ; karantezus, va mabig… Izabel a vo da vamm… atav, atav… n’eo ket ’ta, Izabel ?… — O ! ya, mamm Marc’harid.

— Bez sentus, va mabig, anaoudek, va mabig bihan, en kenver da vamm Izabel ha da eontr ; karantezus, va mabig… Izabel a vo da vamm… atao, atao… n’eo ket ’ta, Izabel ?… — Oh ! ya, mamm Marc’harid.

— Ret eo evelkent mont da gaout an aotrou person, eme an amiegez. — Ya, ya, deomp, a lavaras ar plac’h kozh — Marc’harid a oa he hanv, mamm-gozh ar bugel, mamm e dad — ret eo mont. Ar paotr a ranko bezañ badezet, hag ar vamm sebeliet… Ne zebro ket ac’hanomp !…

— Red eo evelkent mont da gaout an ôtrou person, eme an emiegez [sic, "amiegez"]. — Ya, ya, eomp, a lavaras ar plac’h koz — Marc’harid a oa he hano, mamm-goz ar bugel, mamm e dad — red eo mont. Ar pôtr a ranko bea badeet, hag ar vamm sebeliet… Ne zebro ket ac’hanomp !…

Ha ! ma vije bet e-unan !… Ya, met n’oa ket e-unan.

— Gant daou e vo trawalc’h ? a c’houlennas an aotrou. An itron a soublas he fenn : — Ya, ya.

— Gant daou e vo trawalc’h ? a c’houlennas an ôtrou. An itron a zoublas he fenn : — Ya, ya.

Ya, na pegen bourrus e oant da welout, al listri uhelvourzhek-se gant o gwernioù uhel ha garidaouek, liesskourrek ha liessugellek, o sentiñ evel pa vefent bev (e gwirionez, buhez a yoa enno) ouzh geriou gourc'hemenniñ un den hepken, penn meur ar skouadrenn, hag o riklañ war an dour glas ker flour ha meuriadoù elerc'h war ul lenn ec'hon, distrafuilh ha dielestr.

Ya, na pegen bourus e oant da welout, al listri uhelvourzek-se gand o gwerniou uhel ha garidaouek, liesskourrek ha liessugellek, o senti evel pa vefent beo (e gwirionez, buhez a yoa enno) ouz geriou gourc'hemenni eun den hepken, penn-meur ar skouadrenn, hag o rikla war an dour glas ker flour ha meuriadou elerc'h war eul lenn ec'hon, distrafuilh ha dielestr.

Sed an adjudant o tegouezhout, tizh warnañ, m'eus aon, ez eus un dra bennak a nevez gantañ... - Kanolier X..., eme Pissoli din-me, daoust ha laouen e vefec'h da glevout lavaret ez eus ur c'heloù evidoc'h ganin-me, da vont d'an trevadennoù ? - Ya da ! emeve en ur zigrommañ.

Sed an adjudant o tegouezout, tiz warnañ, am eus aon, ez eus eun dra bennak a nevez gantañ... - Kanolier X..., eme Pissoli d'in-me, daoust ha laouen e vefec'h da glevout lavaret ez eus eur c'helou evidoc'h ganeñ-me, da vont d'an drevadennou [sic, trevadennou] ? - Ya da ! emeve en eur zigromma.

ya moarvat

e leal ya !

ya da

e feiz ya !

ya, m'en tou

ya, m'hen tou

— « Ha c’hwi a wel sklaer, Lom ? » « Ya ’vat ! Job, ha gouzout a ran e verk an heol… d’an eur-mañ… war-dro peder eur hanter… eeun-hag-eeun. »

-« Ul lizher-kelc’h, emezon-me, a-berzh ar ministr Traoù an Diabarzh, a zifenn ouzh ar veleien implijañ ar brezhoneg en o sarmonioù hag er c’hatekizoù. Daoust ha gouzañv a raimp hevelep dismegañs ? » -« Nann, nann, » a youc’has ar bobl en ur vouezh. « Hag ali oc’h holl da sevel hor mouezh, ha da nac’h sentidigezh ? » - « Ya, ya » a huchas ar bobl.

-« Eul lizer-kelc’h, emezoun-me, a-berz ar ministr Traou an Diabarz, a zifenn ouz ar veleien implija ar brezoneg en o sarmoniou hag er c’hatekizou. Daoust ha gouzañv a raimp hevelep dismegañs ? » -« Nann, nann, » a youc’has ar bobl en eur vouez. « Hag ali oc’h holl da sevel hor mouez, ha da nac’h sentidigez ? » - « Ya, ya » a huchas ar bobl.

— « Job. » — « Petra ’zo, Lom ? » — « Job, hon eontr a zo marv. » — « Gouzout a ran. Trist, trist eo. » — « C’hwi ’gav ? » — « O ! ne gavan ket, mes bravoc’h eo lavarout evel-se. » — « Ya ! dirak an dud, Job… Dirazon-me, avat… »

Ha Job a skoe war washaat ha, dre ma skoe, e lavare : — « Ya pe nann, krediñ a rit bremañ eo Chann ? »

— « Ya! n’eo ket evit padout gant ar sec’hed, » a lavaras ar vaouez a oa eno ; « glac’har en deus d’ar gwenneion n’en deus ket c’hoazh, aze emañ ar wirionez. »

Un toull-bac'h ?... Naren, ur wech c'hoazh ! Ur c'hreñvlec'h, ya ! un dig divrall o wareziñ porzh ar Silvidigezh, ma ra o annez ar gristenien chañsus, bet dibabet gant Doue.

Ya ! o vont da welout ur vaouez e oa. En abeg da se, hag evit digarez all ebet, eo en doa graet ur soub en dour d'e benn ha d'e zivrec'h. Nemet n'en doa ket taolet pled en dra kent an teodad.

Ur vignoniezh speredel, ya ! a-dra-sur. Skouerioù a zo bet, ur voem, eus ar seurt darempredoù etre ar Sent o-unan.

Ya, kounnar zo ennomp

"re bell int aet" evel ma lavar tud Plogo, ya, re bell war hent ar gwaskañ hag ar skeiñ.

"Ya, ya ", eme an noter. "M'eus aon ez an a-du ganeoc'h".

Dinerzhet e hañvalas bezañ an doktor en un taol. Stardañ a reas e vuzelloù, hag e reas 'ya' gant e benn.

Distagañ a ran ur "ya" kouskedik ha klevout mouezh Vlasopoulos.

Neuze en em garjont, hep na vefe bet eskemmet grik etrezo, war-bouez ya pe nann a-wechoù, a vouezh izel evel ma vefer oc'h ober ur jestrig gant an dorn, netra all.