Office public de la langue bretonne
kamm-digamm
Ne lavarin anv maouez ebet, rak merc’hed ar c’hêriadennoù am eus anvet a oa aet da Garreg-al-Louarn ar buanañ m’o doa gallet ; holl e oant aet di eus an hini vrasañ betek an hini vihanañ, an hini goshañ evel an hini yaouankañ, dre hent[-]bras, dre hent-karr, dre gwenodenn ha kammboulenn, dreist kleuzioir [sic, "kleuzioù"], a-dreuz gwarimier sec’h ha parkeier priellek, holl, holl, d’ar red, eeun gant o hent ar re a c’halle mont, kamm-digamm ar re all, pep hini hervez hirder ha nerzh he divesker.
An etrepeuliad kentañ, er c'hornôg d'ar chantele, e-lec'h ma stoke ouzh an nev gozh, a zo treset diouzh ar c'henstok kamm-digamm-se.
Mots précédents
Mots suivants
kammdrivliad