dont en ur red

dônet èr ur red

dont en ur red

dônet èr ur red

dont en un taol red

dont èn un taul-red

dont en ur penn-red

dont èn ur peñ-red

red

frouezh red

froüez-red

red

rèd

ar red eus an dour

ar red vès an dour

a-enep ar red eus an dour

a ënep ar red eus an dour

monet a-enep ar red eus an dour

mônet a ënep ar red eus an dour

en ur red

èn ur red

ar red

emañ ar red gantañ

ez ma ar red gand-hâ

red an dour

red ar stêr

red ar stear

red ar stêr

red ar staer

red

rid

red

reed

ar red, ar beradur eus an doureier

ar red, ar beradur eus an douréyer

red gwad

red goad

ur red apotum

gwez red

guëz-red

forn red

fourn-red

fornioù red

fournyou-red

red troazh

réd-troaz

gwialenn-red

gwialen-réd

likit evezh na vec'h didroadet gant ar red eus an dour

lîkid évez na vec'h didroadet gañd ar réd eûz ann dour

red gwad

réd-gwâd

red

rîd

gant red an dour ez a

gañt réd ann dour éz a

n'eus ket trawalc'h a red gant an dour-se

n'eûz kéd awalc'h a réd gañd ann doure-zé

forn red

forn-réd

Koulm-red

Koulm réd

red

réd

red

rîd

emañ ar red gantañ

éma ar réd gañt-hañ

red

rîd

red

réd

sivi red

sivi-réd

gwialennoù-red

gwialen nouréd [sic]

Raktal ma voe gwelet / O vont kuit, o tec'het, / Ar chaseer warnañ a viz eeun hag a denn ; / Hag ar c'honikl d'ar red, ha Sezar oc'h torgenn.

Rak-tal ma voe gwelet / O vont kuit, o tec'het, / Ar chaseer war-n-han a viz eeun hag a denn ; / Hag ar c'honikl d'ar red, ha Sezar oc'h torgenn.

Ur wech ma o doa klevet an hent da vont da Sant-A[l]bin, o doa klevet ar pezh a glaskent, ha ne voent ket dievezh a-walc’h evit disklêriañ da zen ar pezh a yoa en o spered, rak mar o divije lavaret o doa c’hoant da vont da Sant-A[l]bin, dek den el lec’h unan a vije kavet da vont d’ar red da gas kemenn d’ar venec’h.

Eur veach ma o doa klevet an hent da vont da Sant-Aubin, o doa klevet ar pez a glaskent, ha ne ouent ket dievez avoualac’h evit diskleria da zen ar pez a ioa enn ho spered, rag mar ho diviche lavaret o doa c’hoant da vont da Sant-Aubin, deg den el leac’h unan a viche kavet da vont d’ar red da gas kemenn d’ar venec’h.

Droug a ya ennomp ; hon tud a deu, d’ar red, er-maez eus an tiez war ar leurgêr, hag holl a-bezh e lammomp war ar soudarded.

Drouk a ia ennomp ; hon tud a deu, d’ar red, er meaz euz an tiez var ar leur-gear, hag oll a-bez e lammomp var ar zoudarded.

d'ar red

An "Adrana ar Skaled" a reer anezhi dre ma talvezas pell-amzer ar paludoù war an daou ribl en he dibenn-red da repu da henvroiz, ar Skaled (Skali) blev-du (3).

An Adrana ar Skaled a reer anezi dre ma talvezas pell-amzer ar paludou war an daou ribl en he dibenn-red da repu da henvroïz, ar Skaled (Skali) bleo-du (3).

[...] oc'h ober hent dre vro an Aravisked (Araviski) hag ar Vastarned (Bastarni), ez on aet gant ar red anezhañ betek mor ar Sav-heol e-lec'h e tinaou e zourioù.

[...] oc'h ober hent dre vro an Aravisked (Araviski) hag ar Vastarned (Bastarni), ez oun aet gand ar red anezan betek mor ar Sav-heol e-lec'h e tinaou e zouriou.

Diouzh an avel, neuz ha red ar c’houmoul, stuz an neñv noz ha beure, liv an heol ha doare al loar, e ouient diouganiñ an amzer.

Diouz an avel, neuz ha red ar c’houmoul, stuz an nenv noz ha beure, liou an heol ha doare al loar, e c’houient diougani an amzer.

Kement-mañ c’hoazh a glot dereat-tre gant ar pezh a lavar hor c’hanennoù hag hon danevelloù eus meurded, kened ha sioulded al lec’hioù glasvezus-hont ma voe ganet Manos ha Bena ; an deliaoueg digenvez ma tremenjont o bugaleerezh dienkrez hag o yaouankiz ; ar gouelec’hiou bleuñvek m’en em garjont ha ma savjont enno engroez o mibien hag o merc’hed ; ar c’hoadoù ma weljont o tremen, ur wech ha pevar-ugent lerc’h-ouzh-lerc’h, koroll ar pevar c’houlz-bloaz ; ar gwezegoù e-lec’h a-nebeudoù, a viz da viz, a noz da noz, e kannder ar beurevezhioù, e sioulder ar c’hreistevezhioù, e ruzder an abardaevezhioù, e tibunas red o buhez.

Kement-man c’hoaz a glot dereat-tre gand ar pez a lavar hor c’hanennou hag hon danevellou eus meurded, kened ha sioulded al lec’hiou glazvezus-hont ma voe ganet Manos ha Bena ; an deliaoueg digenvez ma tremenjont o bugaleerez dienkrez hag o yaouankiz ; ar gouelec’hiou bleunvek m’en em garjont ha ma savjont enno engroez o mibien hag o merc’hed ; ar c’hoadou ma weljont o tremen, eur wech ha pewar-ugent lerc’h-ouz-lerc’h, koroll ar pevar-c’houlz-bloaz ; ar gwezegou e-lec’h a-nebeudou, a viz da viz, a noz da noz, e kannder ar beureveziou, e sioulder ar c’hreisteveziou, e ruzder an abardaeveziou, e tibunas red o buhez.

En ur gomz e selle ar werc’hez war-eeun dirazi, evel p’he dije klasket gwelout e red an amzer an darvoudoù o tont.

En eur gomz e selle ar werc’hez war-eeun dirazi, evel p’he dije klasket gwelout e red an amzer an darvoudou o tont.

Ha bezañ uhel al lammdour-se, e tizh an eoged, d’an nevez-amzer, sailhañ betek naoz-krec’h ar froud, hag e savont, en enep d’ar red anezhi, betek an eienenn.

Ha beza uhel al lammdour-ze, e tiz an eoged, d’an nevez-amzer, sailha beteg naoz-krec’h ar froud, hag e savont, en eneb d’ar red anezi, beteg an eienenn.

Ar pezh a gave dezhañ ez oa ur vougev n’oa netra ken nemet geol un euzhadenn a vorvil en em lakaet el lec’h-se, ar strishañ war c’henou ar stêr, evit lonkañ kement pesk a ziskennje gant red an dour.

Ar pez a gave d’ezan ez oa eur vougeo n’oa netra ken nemet geol eun euzadenn a vorvil en em lakaet el lec’h-ze, ar strisa war c’henou ar stêr, evit lonka kement pesk a ziskennje gant red an dour.

Gourc’hemennet eo din gant va zad ma’z afen emberr da c’henou ar stêr ha ma tiskennfen ar red anezhi e-pad an noz.

Gourc’hemennet eo d’in gant va zad ma ’z afen emberr da c’henou ar stêr ha ma tiskennfen ar red anezi e-pad an noz.

Er stêr ez i da guzh-heol hag e vagei a-enep d’ar red betek ar penn anezhi.

Er stêr ez i da guz-heol hag e vageï a-eneb d’ar red beteg ar penn anezi.

Un harzhadenn, ur yudadenn, ul lamm hag ar c’hi krog en brec’h Bilzig. Ar baotred all d’ar red, er-maez ar porzh.

Eun harzadenn, eur yudadenn, eul lamm hag ar c’hi krog en brec’h Bilzig. Ar bôtred all d’ar red, er-mêz ar porz.

Evel ur c’havrig e lamme war ar rec’hier sershañ, war lein ar c’hrec’hiennoù hag ec’h evezhie ac’hano red ar c’houmoul, fiñv al loar hag ar stered.

Evel eur c’havrig e lamme war ar rec’hier sersa, war lein ar c’hrec’hiennou hag ec’h evezie ac’hano red ar c’houmoul, finv al loar hag ar stered (1).

Hag ar paotr a zalc’he an nord, herr en e vag ; e lagad lemm, aketus a heuilhe red an taolioù-mor.

Hag ar pôtr a zalc’he an nord, herr en e vag ; e lagad lemm, aketus a heuilhe red an tôliou-mor.

red kas-digas

red

-red

tarzherez-red

tarzerez-red

kanol red

kanol-red

red

dont d'ar red

red monedone

Diveuzet an douaroù a 170 m., ne vije bet hiraet red ar Rhône nemet a 30 km. hepken, tra ma vije hiraet Seine a 600 km.

Ha me d'ar red, ha kavout er parlouer un den gant un dremm plijus-kenañ, daoulagad glas dezhañ 'drek e lunedoù alaouret, ur barv kistin oc'h ober tro e javedoù ; e benn a oa dija un tammig moal, hag e gein un tammig kromm, mes tres ur paotr kalet ha kreñv a oa war an aotrou am galve er parlouer.

Ha me d'ar red, ha kavout er parlouer eun den gant eun dremm plijus kenañ, daoulagad glas d'ezañ 'drek e lunedou alaouret, eur baro kistin oc'h ober tro e javedou ; e benn a oa dija eun tammig moal, hag e gein eun tammig kroumm, mes tres eur paotr kalet ha kreñv a oa war an aotrou am galve er parlouer.

Ne lavarin anv maouez ebet, rak merc’hed ar c’hêriadennoù am eus anvet a oa aet da Garreg-al-Louarn ar buanañ m’o doa gallet ; holl e oant aet di eus an hini vrasañ betek an hini vihanañ, an hini goshañ evel an hini yaouankañ, dre hent[-]bras, dre hent-karr, dre gwenodenn ha kammboulenn, dreist kleuzioir [sic, "kleuzioù"], a-dreuz gwarimier sec’h ha parkeier priellek, holl, holl, d’ar red, eeun gant o hent ar re a c’halle mont, kamm-digamm ar re all, pep hini hervez hirder ha nerzh he divesker.

Setu perak, ha ken abred, / On deut d'ar red d'ho kuzuliañ, / Ha tec'hout kuit ' vo deoc'h-c'hwi ret / Rak mennet int d'ho fuzuilhañ.

Setu perak, ha ken abret, / On deut d'ar red d'ho kuzulia, / Ha tec'hout kuit ' vo deoc'h-c'houi ret / Rak mennet int d'ho fuzulia.

Un teod ifern zo en ho penn / A-walc'h, maouez ! Tavit, m'ho ped / Re 'm eus klevet hag ac'halenn, / Diwar ho tro, ez an d'ar red.

Eun teod ifern ' zo en ho penn / A-walc'h, maouez ! Tavit, m'ho ped / Re 'm eus klevet hag ac'halenn, / Diwar ho tro, ez an d'ar red.

Kavout a ran digarez zoken da welout ul loen bennak en tu-hont d'ar merien ha d'ar balafenned, hag ivez d'ar pesked hag a gaver e pep ruzellen pe "marigot" evel ma lavar an dud wenn dre eno : du-hont, dreist un droñjenn wez kouezhet a-dreuz ar stêr e welan un doare gwiñver -kazh-koad- ruz o tremen d'ar red ; pri ar sanioù-dour bihan a zo breset ha divreset : ur vandennad moc'h-gouez a zo bet eno oc'h ebatal ; an toull-se, en ur wezenn gleuz a zo toull un hoc'hig spernaouek pe heureuchin daredek ; setu pelloc'h aze douarenn ur vaot.

Pa vez douar a-walc'h e vez ar c'hef o neuñv er poull, e vez freuzet ar stankell, hag ar c'hef a ya gant kas an dour keit ha ma vez red a-walc'h, ha pa vez sac'het ar c'hef e ranker adarre sevel ur poull all heñvel pelloc'h.

Lavaret em boa dezhi dont tre evit ma rojen dezhi ur werennad dour met treiñ kein he doa graet ha tec'het e oa kuit d'ar red.