N’eo ket koant kennebeut hag he c’hoar.

Né két koañt, ken-nébeûd hag hé c’hôar.

kennebeut

ken-nébeût

kennebeut

kenébeût

kennebeut

kenébeût

Na fiñv ket, kennebeut ha pa vefe marv.

Na fiñv két, ken-nébeûd ha pa vé marô.

N'eo ket yaouank kennebeut ha me.

Né két iaouañk, ken-nébeûd ha mé.

N'eo ket pinvidik, kennebeut ha me.

Né két pinvidik, ken-nébeût ha mé.

Ne oar ket lenn kennebeut.

Né oar két lenn ken-nébeût

Ne gar ket ar gwin, kennebeut ha me.

Né gar kéd ar gwîn, ken-nébeûd ha mé.

Ne oa ket kennebeut e zoare skrivañ hervez ar reizh, na zoken atav hevelep, o vezañ e skrive ur ger ur wech en un doare bennak, ha goude-se en un doare all.

Ne oa ked kennebeud he zoare skriva hervez ar reiz, na zo-ken atao hevelep, o veza e skrive eur ger eur wech enn eunn doare-bennag, ha goude-ze enn eunn doare all.

Kan al labousig a zo berr, m'oar 'vat, n'eo ket hir kennebeut ar Bater : hogen n'eo ket ul labous eo an den, ha marvailhoù n'int ket Paterioù.

Kan al labousik a zo berr, m'oar vad, ne ket hirr kennebeud ar Bater : hogen ne ket eul labous eo ann den, ha Marvaillou n'int ket Pateriou.

An heizez kennebeut ne deu ket da skuizhañ / O terc'hel 'r chaseer war he lerc'h da skarañ, / Evit reiñ d'ar razh amzer / Da dennañ eus ar sac'h ar vaot, warnezhi berr.

Ann heizez ken-nebeud ne deu ket da skuiza / O terc'hel 'r chaseer war he lerc'h da skara, / Evit rei d'ar raz amzer / Da denna euz ar zac'h ar vaot, war-n-ezhi berr.

Ker mat kuzhet e oa an Aotrou de la Marche e ti an Itron Jegou du Laz ma ne voe ket kavet e kêr kennebeut.

Ker mad kuzet oa an Aoutrou de la Marche e ti an Itroun Jegou du Laz ma n’oue ket kavet e kear ken nebeut.

Koulskoude n’em eus klevet trouz ebet. Ha te ? — Na me kennebeut ; n’em eus gwelet nemet evel ul luc’hedenn o tont eus ar solier aze, o para un tammig warnomp hag o vont kui[t] ker buan-all.

Koulskoude n’em euz klevet trouz ebed. Ha te ? — Na me kennebeut ; n’em euz guelet nemed evel eul luc’heden o tont euz ar zolier aze, o para eun tammik varnomp hag o vont kui ker buan-all.

— Nag er sizhun a zeu kennebeut, eme ar re all.

— Nag er zizun a zeu ken nebeut, eme ar re-all.

N'eo ket deiz c’hoazh, hag evelato n'eo ket noz kennebeut.

Ne ket deiz c’hoaz, hag evelato ne ket noz ken nebeut.

An nammoù-korf, ar c’hleñvedoù hir ha poanius, ar marvoù trumm pe re brim n’oa ket anv anezho kennebeut-all gant an nav rummad gwenvidik.

An nammou-korf, ar c’hlenvedou hir ha poanius, ar marvou trumm pe re brim n’oa ket ano anezo kennebeud-all gand an nao rummad gwenvidik.

Pedet gantañ e zoueed, e tostaas, eta, hag e hopas dezho. Ne dec’hjont ket, hogen ne eilgerjont ket kennebeut ; ne rejont van ouzh e glevout, ne selljont ket outañ.

Pedet gantan e zoueed, e tosteas, eta, hag e hopas d’ezo. Ne dec’hjont ket, hogen ne eilgeirjont ket kennebeut ; ne rejont van ouz e glevout, ne selljont ket outan.

Ha pa yud, pa skrij an avel en drisoù, en obañchoù, ne vez ket brav kennebeut bezañ er vag, dindan ar glav, dindan strinkadennoù an tarzhioù-mor.

Ha pa yud, pa skrij an avel en drisou, en obanchou, ne ve ket brao kennebeut bea er vag, dindan ar glao, dindan strinkadennou an tarziou-mor.

Aotrou Doue, Janedig, penaos e vezo graet, Pa rankfet mont en karroñs gant an dimezelled ? Nan ouzoc’h ket ar galleg, kennebeut ar c’hadañs, Nan eo ket en brezhoneg e tiskours an noblañs.

Otrou Doue, Janedig, penôs e vezo grêt, Pa rankfet mont en karronz gant an dimezelled ? Nan ouzoc’h ket ar galleg, kennebeut ar c’hadans, Nan eo ket en brezoneg e tiskours an noblans.

Ne falveze ket dezhi kennebeut bezañ heñvel eus homañ pe honnezh, gwragez yaouank c’hoazh, pere a wele flastret, goeñvet gant an dienez hag an displijadur.

Ne falvee ket d’ei kennebeut bea henvel eus homan pe honnez, gwrage yaouank c’hoaz, pere a wele flastret, goenvet gant an dienez hag an displijadur.

Arabat eo eta bezañ aonik pa vezer war ar vicher-se, na kennebeut kizidik.

Arabad eo eta bea aonik pa ver war ar vicher-ze, na kennebeut kizidik.

- A ! Mard eo evel-se eo emañ an traoù, Yann ! Me ne gredan ket e ve gwir pater kement tra a leverer din ; trawalc'h em eus da ober o krediñ ar pezh a welan ! - Na me, kennebeut all, keneil, ne gredan ket holl an traoù [sic], pell ac'hano ! Evelato, un tammig bihan e kredan hag e tiskredan war an traoù a leverer din. E-doug ar wech on bet evel-se hag, hep mar, e chomin er c'hiz-se betek va eur diwezhañ !

- A ! Mar deo evel-se eo emañ an traou, Yann ! Me ne gredan ket e ve gwir-pater kement tra a leverer d'in ; trawalc'h em eus da ober o kredi ar pez a welan ! - Na me, kennebeud all, keneil, ne gredan ket holl an traou, pell ac'hano ! Evelato, eun tammig bihan e kredan hag e tiskredan war an traou a leverer d'in. E-doug ar wech oun bet evel-se hag, hep mar, e chomin er c'hiz-se betek va eur diweza !

Al labour a raent a oa tenn ha risklus, rak ar c'hirinoù a gempennent a oa leun-kouch a vateri tarzhus ha kabellet gant ur viñs-enaou-tan. N'oa ket brav, m'el lavar deoc'h, firbouchat re an obuzioù-se na kennebeut c'hoari ruilh-kaik ganto. N'eo ket gant tud moñs kennebeut all, e vefent bet lakaet a-rezadoù an eil war c'horre egile.

Al labour a raent a oa tenn ha risklus, rak ar c'hirinou a gempennent a oa leun-kouch a vateri tarzus ha kabellet gand eur viñs-enaou-tan. N'oa ket brao, m'hel lavar d'eoc'h, firbouchat re an obuziou-ze na kennebeut c'hoari ruilkaïk ganto. N'eo ket gant tud moñs kennebeud-all, e vefent bet lakaet a-rezadou an eil war c'horre egile.

Ar mor, avat, ne blije ket nemeur din d'ar c'houlz-se, na bremañ, kennebeut all, n'on ket gwrac'h gantañ, rak, da'm meno, ar gazeg c'hlas a ra re, kalz re, a drouz, hag, ouzhpenn da se, he c'havan gwall griz e-keñver mordeidi Breizh.

Ar mor, avat, ne blije ket nemeur d'in d'ar c'houlz-se, na bremañ, kennebeud-all, n'oun ket gwrac'h gantañ, rak, d'am meno, ar gazeg-c'hlas a ra re, kals re, a drouz, hag, ouspenn da-ze, he c'havan gwall griz e-keñver mordeïdi Breiz.

Goulc'hen, ar Paganad, a oa ur marvailher. E deod a yae en-dro kel lijer hag ur vilin-baper. Ne baoueze ket da'm goulennata : "Hag an dra-mañ ?... Hag an dra-se ?... Hag an dra-hont ?... En diwezh, e c'houlennas : - Penaos 'ta, Yann, out deuet a-benn da c'houzout ar pezh ec'h eus lavaret din bremaik, peogwir n'out ket bet morse, kennebeut ha me, e bro ar Vokoed.

Goulc'hen, ar Paganad, a oa eur marvailher. E deod a yae en-dro kel lijer hag eur vilin-baper. Ne baoueze ket d'am goulennata : "Hag an dra-mañ ?... Hag an dra-ze ?... Hag an dra-hont ?... En diwez, e c'houlennas : - Penaos 'ta, Yann, out deuet a-benn da c'houzout ar pezh ec'h eus lavaret d'in bremaïk, peogwir n'out ket bet morse, kennebeut ha me, e bro ar Vokôed.

kennebeut

Diskleriet eo mat a-walc'h an traoù gant ar goulakadur-mañ; arabat ankounac'haat kennebeut e vije souezhus ur fiord dindangleuzet war ur gompezenn ken plaen.

Yann avat n’en doa ket gwir da vont davet e vestrez e-pad an deiz, na kennebeut da vont d’ar gambr dre an diri.

Na respontit ket holl asambles, na, kennebeut, diouzhtu, nemet goude bezañ taolet evezh bras er pezh a vezo bet goulennet diganeoc’h.

Sklaer eo koulskoude n’he do ket amzer Mari da regiñ he zestamant, na kennebeut ar gerent da lakaat o fri en hon aferioù-ni.

Ha pezh n'oa ket bet anzavet gant ar breur Arturo, kennebeut, re gizidik e elevez, a oa an evezhiadenn a luc'he, a-daolioù, en e spered, evel ma splamme, pa veze digoret ganti, mohera avelaouer Palmira (...).

Ne gredan ket e ve da zen all ebet, na deoc'h kennebeut all.

Direbech ne oa ket an niverenn mann. Un taol-esae nemetken. Direbech n'eo ket kennebeut an niverenn unan. Daoust d'ar gwelladennoù. Strivañ a raimp er mizioù da zont evit gwellaat dibaouez, ganeoc'h, kazetenn ar stourmoù e Breizh.

N'eo ket un den avat evit chom da vale hep ehan, pa 'z eo skuizh en araog dreist-holl; n'on ket kennebeut evit chom azezet, gourvezet ez a gwelloc'hik ganin.

Gant se n'eo ket ken "koustus" ha se dezhe cheñch tu: gouzout a ra an holl ne vo ket barnet na gourdrouzet kennebeut all.