den sioul

sioul

den sioul

den sioull

amzer sioul

amser sioul

prezeg e sioul

prezec ê sioul

amzer sioul

amser syoul

e sioul

ê syoul

amzer sioul

amser syoul

sioul

syoul

sioul

sioul eo bremañ an amzer

sioul eo bréma ann amzer

na c'hell ket chom sioul

na hell két choum sioul

un den sioul bras eo

eunn dén sioul brâz eo

En em zastumiñ ennañ e-unan sioul ha didrouz.

En em zastumi enn-hañ hé-unan sioul ha didrouz.

E-touez ann ejened a c'haoge [sic, chaoge] sioul o zamm, / Neuze, un ejen kamm / Lavaras evel-henn : — « Mat ar stal betek-henn, / Siwazh ! ar gwashañ zo / Eo al lagadeg brasz : n'en deus ket graet e dro ; / 'Vidout em beus aon na deufe.

E touez ann ejenned a c'haoge [sic] sioul ho zamm, / Neuze, eunn ejenn-kamm / Lavaraz evel-hen : — « Mad ar stal betek-hen, / Siouaz ! ar gwasa zo / Eo al lagadek braz : n'en deuz ket great he dro ; / 'Vid oud em beuz aoun na deufe.

Evel a reont, pa n'hellit ket, / Ar gelenn a roan deoc'h, bremañ e berr gomzoù, / Eo en em zastum e toulloù 'r mogerioù.

Evel a reont [al laboused all], pa n'hellit ket, / Ar gelenn a roann d'hoc'h, brema e berr gomzou, / Eo en em zastum sioul e toullou 'r mogeriou.

Neuze, izel e lost, Laouig ar bleiz kivioul, ouzh ki sant Rok a dosta sioul, lavar dezhañ, ouzh e veuliñ, ez eo kuilh, ma'z eo un dudi !

Neuze, izel he lost, Laouik ar bleiz kivioul, oc'h ki sant-rok a dosta sioul, lavar d'ez-han, oc'h e veuli, ez eo kuill, ma'z eo eunn dudi !

Nann, den n’en em savas ; pep hini a chomas sioul ha didrouz en e di.

Nann, den n’en em zavaz ; pep hini a jommaz sioul ha didrouz enn he di.

Mut ha sioul e oant c’hoazh, rak ne lavarent grik ; mes, pa selled pizh outo, e weled o daoulagad o lugerniñ hag e kleved o c’halon o lammet en o c’hreiz.

Mud ha sioul oant c’hoaz, rak ne lavarent grik ; mez, pa zellet piz outho, e velet ho daoulagad o lugerni hag e klevet ho c’haloun o lammet enn ho c’hreiz.

— Mat, neuze klaskomp hon tro pep hini eus e du : an hini a gavo un dro vat da gentañ a gemenno d’egile, ha bezomp sioul war gement-mañ.

— Mad, neuze klaskomp hon tro pep hini euz he du : an hini a gavo eun dro vad da genta a gemenno d’egile, ha bezomp sioul var gement-man.

Dibaouez e kouezhe an delioù diouto en dour sioul ha splann, o wiskañ anezhañ en ur vantell-roue.

Dibaouez e koueze an deliou diouto en dour sioul ha splann, o wiska anezan en eur vantell-roue.

Amañ hag ahont, en traoniennoù, en em led lennoù kaer, o dourioù sioul, en-dro dezho ur gourizad korz ma neizh enno kerc’heized, elerc’h hag un niver gouennoù all a evned-dour.

Aman hag ahont, en traoniennou, en em led lennou kaer, o douriou sioul, en-dro d’ezo eur gourizad korz ma neiz enno kerc’heized, elerc’h hag eun niver gouennou all a evned-dour.

Ar marv, pa zeue dezho, n’oa gantañ na poan nag anken, sioulañ tremenvan n’oa ken d’o ene eus ar bed-mañ d’ar bed-all.

Ar maro, pa zeue d’ezo, n’oa gantan na poan nag anken, sioula tremenvan n’oa ken d’o ene eus ar bed-man d’ar bed-all.

Ur plac’h a drebase dre an ti : an amiegez. Unan all koshoc’h, azezet en penn ar c’havell, sioul, sioul a ouele, ur chapeled en he dorn, soublet he fenn ganti.

Eur plac’h a drebase dre an ti : an amiegez. Unan all kosoc’h, azeet en penn ar c’havell, sioul, sioul a ouele, eur chapeled en he dorn, soublet he fenn ganti.

Bilzig, aketus da zelc’her dever enne, a gane dezho, a c’hoarie gante ; pecheroù (1) a rae da Gatellig evit he delc’her sioul ha seder.

Bilzig, aketus da zelc’her dever enne, a gane d’ê, a c’hoarie gante ; pecherou (1) a rê da Gatellig evit he delc’her sioul ha seder.

Hag ar vugale a selaoue pizh ha sioul kelennadurezh an aotrou kure.

Hag ar vugale a selaoue piz ha sioul kelennadurez an ôtrou kure.

E strad an draonienn ledanaet e tav tousmac’h an dourioù hag ec’h adstager gant ur c’han-dour sioul.

E strad an draonienn ledanaet e tav tousmac’h an douriou hag ec’h adstager gand eur c’han-dour sioul.

Bez’ ez eus oc’h ober ar stêr daouzek kan lerc’h-ouzh-lerc’h, enno dour don ha sioul hag etrezo, d’o rannañ, daouzek treuziad froudoù, troennoù ha lamm-dourioù (3).

Bez’ ez eus oc’h ober ar stêr daouzek kan lerc’h-ouz-lerc’h, enno dour doun ha sioul hag etrezo, d’o ranna, daouzek treuziad froudou, trôennou ha lamm-douriou (3).

Div lev tro-war-dro, e oa bet klevet ar jabadao a-dreuz ha dreist ar maezoù, dindan teñvalijenn an noz sioul ha skeltr.

Diou leo tro-war-dro, e oa bet klevet ar jabadao a-dreuz ha dreist ar mêzou, dindan tenvalijenn an noz sioul ha skeltr.

Hag en koun Bilzig, don-don dindan eñvor, en em sikas ar gentel a nerzh-kalon roet dezhañ gant Saig Jelvest, en nozvezh ar morgazhed, ur gentel a hardizhegezh sioul ha fur.

Hag en koun Bilzig, doun-doun dindan evor, en em sikas ar gentel a nerz-kalon roet d’ean gant Saïg Jelvest, en nozvez ar morgazed, eur gentel a hardiegez sioul ha fur.

an avel a oa sioul, ar mor peurgompez ha dilusenn ; hogen an oabl a oa karget a valkennoù louet. Ar re-mañ a nije gorrek etrezek ar reter

An avel a oa sioul, ar mor peurgoumpes ha dilusenn ; hogen an oabl a oa karget a valkennou louet. Ar re-mañ a nije gorrek etrezeg ar Reter

Lotei a zo ur vro ker kaer ! ker sioul ! ker peoc’hus ! Ar stêr en un tu, ar menez en tu all. Lotei a zo ur vro c’hlas, ur vro dudius, hag e vefe brav bevañ enni.

Amañ 'z eus kêriadennoù sioul kuzhet a-drek ar c'hleuzioù uhel, na zigouezher enno nemet dre c'haridennoù enk ha teñval, dre wenodennoù moan ha kamm-jilgamm ; er c'hêriadennoù, ez eus tier kozh, gant o dorioù bolzet, merket ur bloaz warno alies, evel 1590, pe 1675, pe 1730 : peadra da soñjal atav er re aet kuit ; amañ 'z eus menezioù moal ha kragek ; saonennoù klenk lec'h ma hiboud ur wazhig-dour ; hag er c'hornad-se e vev ur ouenn gouerien pennoù-fall, distag a bep tu, disfizius ouzh an aotrounez, hanterourien hag emsikourerien dre dreuzlavar, stag d'o zra o-unan dre voazadur, mignoned d'ar frankiz soñjal, d'ar frankiz donemonea, diaes dezho dougen yev beleien ha noblañs, ha nag evit-se tud a relijion, a urzh vat, a zoujañ evit ar galloud leal, sentus ouzh ar Red, dispont ouzh ar re vev met leun a aon rak an teuzoù, ar seblantoù, ar bed all : tud hag a zo pimpatrom c'hoazh, e deroù an XXvet kantved, ar re a veve araozo mil bloaz 'zo.

Amañ 'z eus keriadennou sioul kuzet a-drek ar c'hleuziou uhel, na zigouezer enno nemet dre c'haridennou enk ha teñval, dre wenodennou moan ha kamm-jilgamm ; er c'heriadennou, ez eus tier koz, gant o doriou bolzet, merket ur bloaz warno alies, evel 1590, pe 1675, pe 1730 : peadra da soñjal atao er re aet kuit ; amañ 'z eus meneziou moal ha kragek ; saonennou klenk lec'h ma hiboud eur wazig dour ; hag er c'hornad-se e vev eur ouenn gouerien pennou fall, distag a bep tu, disfizius ouz an aotrounez, hanterourien hag emsikourerien dre dreuzlavar, stag d'o zra o-unan dre voazadur, mignoned d'ar frankiz soñjal, d'ar frankiz donemonea, diaes d'ezo dougen yeo beleien ha noblañs, ha nag evit-se tud a relijion, a urz vat, a zoujañ evit ar galloud leal, sentus ouz ar Ret, dispont ouz ar re veo met leun a aon rak an teuzou, ar seblantou, ar bed-all : tud hag a zo pimpatrom c'hoaz, e deraou an XXvet kantved, ar re a veve araozo mil bloaz 'zo.

Kaer am boa treiñ ma selloù a bep tu, ne welen ket a baotred eus ma oad ; koulskoude, digouezhout a reas er vodadeg, a-raok he digoradur, daou zen yaouank hag a azezas sioul en ur c'horn ; n'o anavezen ket neuze, ha ne ris anaoudegezh ganto da vat nemet an deiz war-lerc'h e Plouyann : unan a oa bras ha taer, e zaoulagad difoupet, ur c'holier baro hir ha melen o kouezhañ betek e askre ; ur gwir denjentil a Vreizh-Uhel, Herri Thibault de la Guichardière e anv ; egile a oa ur paotr youstoc'h, gant un dremm rouzart, un tal frank hag uhel, daoulagad sklaer, kamm e oa : Francis Even, komis-noter e Landreger.

Kaer am boa trei ma sellou a bep tu, ne welen ket a baotred eus ma oad ; koulskoude, digouezout a reas er vodadeg, araok he digoradur, daou zen yaouank hag a azezas sioul en eur c'horn ; n'o anavezen ket neuze, ha ne ris anaoudegez ganto da vat nemet an deiz war lerc'h e Plouyann : unan a oa bras ha taer, e zaoulagad difoupet, eur c'holier haro hir ha melen o koueza betek e askre ; eur gwir denjentil a Vreiz-Uhel, Herri Thibault de la Guichardière e ano ; egile a oa eur paotr youstoc'h, gant eun dremm rouzard, eun tal frank hag uhel, daoulagad sklaer, kamm e oa : Francis Even, komis-noter e Landreger.

A-hed e vuhez, e chomas gant ar meno-se, ober un dra bennak, en ober mat ; lezel ar re all da fougeal war ar blasenn, chom sioul en diavaez d'ar vrud ha plediñ gant e vicher : setu holl.

A-hed e vuhez, e chomas gant ar meno-se, ober eun dra bennak, hen ober mat ; lezel ar re all da fougeal war ar blasenn, chom sioul en diavaez d'ar vrud ha pledi gant e vicher : setu holl.

Ar pezh a zo sur eo emañ e-kreiz an dorgenn hag ez a don, don, betek ar stêr vras a red en draonienn, ker reizh ha ker sioul.

Emañ o noziñ en iliz sioul-meurbet ha didrouz.

- Breur Arturo, savit en ho sav ! eme mouezh sioul an Tad-Mestr.

Ar jardin garrezek a oa moredet, e-harz treid ar c'hloareg yaouank, hag hi sioul meurbet, etre peder renkennad reizh pileroù mein ar c'hloastr.

Kentoc'h pondalez an ifern !... Emañ aze, e-harz e dreid, kousket sioul evit ar pred, - ar mor, an tigr, ar sarpant a oar kousket ivez! - gant e reuzeudien o buhezioù diroll, prest da dorc'hweniañ en-dro, kerkent ha ma vint dihun, el likaouerezh an hudurañ...

Ha didrouz, war bouez ur sioul a zraskadenn-pleñchod, a-wechoù, du-mañ du-hont.

Dre chouch ha sioul e vev er vro / Ha start e labour 'enep deoc'h. / Ne vez nep kristen war ho tro / Ha gant an naon timat ez eoc'h.

Eo, keuz am eus d'an amzer gent / Ma c'helled kerzhout war bep hent / Hep drouk, na trabas, na tregas, / Ma veze laosket tud Doue, / Dindan gwarez reizh ar Roue, / Da vevañ sioul ha dihegas.

Eo, keuz am eus d'an amzer gent / Ma c'helled kerzout war bep hent / Hep droug, na trabas, na tregas, / Ma veze laosket tud Doue, / Dindan gwarez reiz ar Roue, / Da veva sioul ha dihegas.

Kregiñ a ra da ren buhez sioul al lestr, a vo va hini e-doug pemzek devezh all c'hoazh.

Ar goañv a oa, en taol-mañ, met adkavout a ris kêr ken splann ha ken flamm hag ar wech kentañ, siouloc'h hepken marteze dre ma oa ar sul anezhi.

Sioul-meurbet e oa an den, ne enebas ket, hogen teurel a reas ouzhin ur sell vil, ken e voen leun-c'hwezh-dour evel pa'm bije redet.

Un den e penn ar c'hoari a c'hall ivez reiñ urzhioù sekred d'ar c'hoarierien : lârout a ray da unan bezañ inervet ha brusk, pa lâro d'egile chom sioul ken-ha-ken forzh petra a c'hoarvezfe [...].

Lonket o deus louzoù kousket gant ar vodka. An doare surañ da vervel sioul e-kreiz da gousk.