Johannes dictus "Troed kamm"

Johannes dictus Troet Cham

genoù kamm

guenou cam

kamm

cam

kamm

cam

kamm en naou du

cam èn naou du

abaoe ez eo kamm

abaoüé ez eo camm

abaoe ez eo kamm

abaoüé ez cam

kamm

cam

kammoc'h

camoc'h

kammañ

camâ

kamm

camm

an diaoul kamm

an diaoul cam

pav kamm

pau-cam

Ar pezh a zo kamm.

Ar pez a so camm.

kamm ki pa gar

cam qy, pa gar

bezañ kamm

beza cam

bout kamm

bout cam

fri kamm

frî kamm

born eo hag e vreur a zo kamm

born eo, hag hé vrêur a zô kamm

kamm

koat kamm

Kamm eo chomet abaoe.

Kamm eo choumed abaoé.

Kamm eo un nebeut ar wezenn-se.

Kamm eo eunn nébeûd ar wézen-zé.

kamm ki pa gar

kamm kî pa gâr

kamm

Na hejit ho skabell : rak mard eo uhel eo kamm, mar deu da gostezañ, ho pezo ur gwall-lamm

Na hejit ho skabel : rak mar d-eo huel eo kamm, mar d-eu da gosteza, ho pezo eur gwall-lamm.

E-touez ann ejened a c'haoge [sic, chaoge] sioul o zamm, / Neuze, un ejen kamm / Lavaras evel-henn : — « Mat ar stal betek-henn, / Siwazh ! ar gwashañ zo / Eo al lagadeg brasz : n'en deus ket graet e dro ; / 'Vidout em beus aon na deufe.

E touez ann ejenned a c'haoge [sic] sioul ho zamm, / Neuze, eunn ejenn-kamm / Lavaraz evel-hen : — « Mad ar stal betek-hen, / Siouaz ! ar gwasa zo / Eo al lagadek braz : n'en deuz ket great he dro ; / 'Vid oud em beuz aoun na deufe.

Un den a skiant gwechall alies a lavare : / Ra vezin-me strobinellet, / Born, kamm, tort, mac'hagnet, / 'Met e vevin zo 'walch, ha pa ven zoken dall !

Eunn den a skiant gwechall aliez a lavare : / Ra vezinn-me strobinellet, / Born, kamm, tort, mac'haignet, / 'Met e vevinn zo 'walch, ha pa venn zo-ken dall !

Rak petra he divije-hi aon ? Petra he doa-hi da goll ? N'he doa ket un diner toull war hec'h anv, hag, evel e lavare d’he amezeien, gwelloc’h e kave mont gant Doue d’e Varadoz, eget bevañ war an douar er baourentez en ur stlejañ he gar gamm war he lerc’h dre ma’z ae.

Rak petra e diviche-hi aoun ? Petra e doa-hi da goll ? Ne doa ket eun diner toull var he hano, hag, evel a lavare d’he amezeien, guelloc’h e kave mont gant Doue d’he Varadoz, eget beva var an douar er baourentez en eur stleja he gar gamm var he lerc’h dre ma’z ea.

Edomp o vont a-biou Sante-Kroaz — e galleg Sainte-Croix, — pa en em gavas ganeomp, war an hent, un den oadet a hanter-kant vloaz, pe war-dro, kamm ha tort e fri, hag ul lagad luch en e benn.

Edomp o vont abiou Sante-Kroaz — e gallek Sainte-Croix, — pa en em gavaz ganeomp, var an hent, eun den oajet a hanter-kant vloaz, pe vardro, kamm ha tort he fri, hag eul lagad luch enn he benn.

Ar plouz berr a zo evel an tennañ da sort, dall-put, a c’hell lakaat un den kamm el lec’h ma tlefe bezañ un den lijer, hag unan bihan el lec’h ma vije ret kaout unan bras.

Ar plouz-berr a zo evel an tenna da zort, dall put, a c’hell lakaat eun den kamm el leac’h ma tlefe beza eun den lijer, hag unan bian el leac’h ma viche red kaout unan braz.

Aner e vije bet dit klask e gouenn Vanos, er mare ma komzan, dremmoù krizet a roufennoù, genaouioù kamm ha dizent, choukoù o krommañ dindan bouez an hirhoal, izili treuzet gant ar remm hag ar glizi, korfoù disneuziet gant labour tenn an douar.

Aner e vije bet d’it klask e gouenn Vanos, er mare ma komzan, dremmou krizet a roufennou, genaouiou kamm ha dizent, choukou o kroumma dindan bouez an hir-hoal, izili treuzet gand ar remm hag ar glizi, korfou disneuziet gant labour tenn an douar.

Soudard a oa bet gant an aotrou, ha bet er brezel : gouliet, torret e vorzhed kleiz gant ur vouled kanol ; kamm e oa chomet abaoe : ac’hane e leshanv Gargam[m].

Soudard a oa bet gant an ôtrou, ha bet er brezel : gouliet, torret e vorzed klei gant eur vouled kanol ; kamm e oa chomet abaoe : ac’hane e leshano Gargam.

Ha, pa errue gant ar biz-bihan : Hemañ eo ar bizig bihan bihan bihan kamm / N'en devoa bet tamm digant e vamm, /Tamm digant e vamm !…

Ha, pa errue gant ar biz-bihan : Heman eo ar bizig bihan bihan bihan kamm / An nevoa bet tamm digant e vamm, /Tamm digant e vamm !…

Darn all, tort a bep tu, kamm, jilgamm, penngamm, a jale, a huanade, a glemme, a derme gwashoc’h-gwazh an eil eget egile, evit dispegañ diouzh yalc’h ar belerined un diner, ur gwennegig bennak marteze.

Darn all, tort a bep tu, kamm, jilgamm, pengamm, a jale, a huanade, a glemme, a derme gwasoc’h-gwaz an eil eget egile, evit dispega deus yalc’h ar belerined eun diner, eur gwennegig bennak marteze.

Gwechall-gozh ar sent a rae burzhudoù kaer-meurbet : yac’haat a raent an dud klañv, eeunañ a raent ar re gamm pe dort, ar gwel a roent d’ar re [z]all, ar c’hleved d’ar re vouzar. Ha bremañ !…

Gwechall-goz ar zent a rê burzudou kaer meurbed : yac’haat a rênt an dud klanv, eeuna a rênt ar re gamm pe dort, ar gwel a roent d’ar re dall, ar c’hleved d’ar re vouzar. Ha breman !…

kamm

bizhier kamm

bizier kamm

Ur c'hraou, leun a venvegoù labour-douar, a baneroù, a batatez, gant un daol-gamm, ur bank, hag er foñs, ur gwele plouz gwintet war bevar beul plantet en douar.

Eur c'hraou, leun a veñvegou labour-douar, a banerou, a batatez, gant eun daol-gamm, eur bank, hag er foñs, eur gwele plouz gwintet war bevar beul plantet en douar.

Dont a rae Mari Laorañs, ar gouezerez, ha Marianna al Lo, ar grampouezherez kamm : ar gwragez kozh-se a oa evidon mammennoù a ouiziegezh vreizhek, petra bennak ma oant amzesk-pok.

Dont a rae Mari Loranz, ar gouezerez, ha Marianna al Lo, ar grampouezerez kamm : ar gwragez koz se a oa evidoun mammennou a ouiziegez vreizek, petra bennak ma oant amzisk-pok.

E zaoulagad lemm, e fri kamm, a lakae anezhañ heñvel a-walc'h ouzh ur gaouenn ; gant ur vouezh trenk e lavaras d'am mamm dre belec'h mont d'an dortouer da aozañ ma gwele.

E zaoulagad lemm, e fri kamm, a lakae anezañ heñvel awalc'h ouz eur gaouenn ; gant eur vouez trenk e lavaras d'am mamm dre belec'h mont d'an dortouer da aoza ma gwele.

Kaer am boa treiñ ma selloù a bep tu, ne welen ket a baotred eus ma oad ; koulskoude, digouezhout a reas er vodadeg, a-raok he digoradur, daou zen yaouank hag a azezas sioul en ur c'horn ; n'o anavezen ket neuze, ha ne ris anaoudegezh ganto da vat nemet an deiz war-lerc'h e Plouyann : unan a oa bras ha taer, e zaoulagad difoupet, ur c'holier baro hir ha melen o kouezhañ betek e askre ; ur gwir denjentil a Vreizh-Uhel, Herri Thibault de la Guichardière e anv ; egile a oa ur paotr youstoc'h, gant un dremm rouzart, un tal frank hag uhel, daoulagad sklaer, kamm e oa : Francis Even, komis-noter e Landreger.

Kaer am boa trei ma sellou a bep tu, ne welen ket a baotred eus ma oad ; koulskoude, digouezout a reas er vodadeg, araok he digoradur, daou zen yaouank hag a azezas sioul en eur c'horn ; n'o anavezen ket neuze, ha ne ris anaoudegez ganto da vat nemet an deiz war lerc'h e Plouyann : unan a oa bras ha taer, e zaoulagad difoupet, eur c'holier haro hir ha melen o koueza betek e askre ; eur gwir denjentil a Vreiz-Uhel, Herri Thibault de la Guichardière e ano ; egile a oa eur paotr youstoc'h, gant eun dremm rouzard, eun tal frank hag uhel, daoulagad sklaer, kamm e oa : Francis Even, komis-noter e Landreger.

EIZHVET PENNAD Al loar he sklerijenn gamm

Mes Reun Nikod, kamm e vuskenn, a reas : — « A ! ouah ! »

Diouzh ardoù kamm an Nasion, Harpit start hor Relijion; Da vezañ drastet ez eo boas, Met trec'h adarre 'vo arc'hoazh.

Diouz ardou kamm an Nasion, Harpit start hor Relijion; Da veza drastet ez eo boaz, Met trec'h adarre 'vo arc'hoaz.

Setu gwreg kamm skrivagner kêr, / Ur mousc'hoarzh skedus war he min, / Da vaouez kintus Tin an Hêr, / O kontañ doare al loen fin.

Setu gwreg kamm skrivagner kêr, / Eur mousc'hoarz skedus war he min, / Da vaouez kintus Tin an Hêr, / O konta doare al loen fin.

Aotrou person, 'maon o paouez / Klevout kuzul 'tre div vaouez, / Ganto kaoz e pleg o skouarn / Eus gwidreoù kamm al louarn.

Aotrou person, 'maon o paouez / Klevout kuzul 'tre diou vaouez, / Ganto kaoz e pleg o skouarn / Eus gwidreou kamm al louarn.

Evit gwir n'ouzon ket hag-eñ e oa bet ar penn-kêr e soñj laerezh ac'hanon e gwirionez ; emichañs ne vije ket bet drouklaouen o c'hoari din un dro gamm.

Na pet talbenn kamm, na pet talbenn mogn pe didog !