kof

coff

kof al lestr

coff an lestr

kof an hoc'h

coff ann houch

kof gwerc'hez

coff guerches

gwele ar bugel e kof e vamm

guele an buguel en coff emam

kof an c'har

coff an garr

Sin ar C'hristen eo sin ar Groaz hag a zle da ober pa sev [sav] ha pan a da gousket, pan a er-maez a'n ti, pan antre en Iliz, pand eo kestion a zibriñ, nag a evañ, pan komañser pidiñ Doue hag en komañsamant hon holl euvroù, pan en em gaver en un nesesite bennak, dañjer pe temptasion : o kas an dorn dehoù d'an tal, en ur lavaret : In nomine Patris; goude d'ar c'hof, en ur lavaret : Et filii; ha goude d'ar skoaz kleiz, hag er fin en hini dehoù, en ur lavaret : Et Spiritu Sancti, Amen.

Sin an Christen eo sin an Croas, hac a dle da ober pan seu ha pan à da cousquet, pan à en mes a-n ty, pan antre e-n Ilis, pan d-eu question à dibriff, nac à effua, pan commancer pidiff Doue, hac en commançamant hon oll euraou, pan en em caffer en vn necessite bennac, danger pe tentation: oz cacc an dorn dehaou da-n tal, en vn lauaret: In nomine Patris; goude da-n coff, en vn lauaret: Et filii; ha goude da-n scoaz cleiz, hac en fin da-n heny dehaou, en vn lauaret: Et Spiritus Sancti, Amen.

M. Petra a gredit-hu someramant eus hon Aotrou Jezuz Krist ? D. Me gred ez eo mab da Doue an Tad, ken puisant, ken gouiziek, ken mat hag an tad, hag ez eo en em graet den evidomp-ni e kof ar Werc'hez glorius Mari hag evel-henn ez eo gwir Doue ha gwir den.

M. Petra a credit hu sommairamant ves hon Autraou Iesus Christ? D. Me cret ez eo Map da Doue an Tat, quen puissant, quen gouiziec, quen mat hac an Tat, hac ez eo em gret den euidomp ny en coff an Guerches glorieux Mary, hac euel hen ez eo guir Doue ha guir den.

kof

coff

leizh e gof

leis e goff

M. Petra a gredit-hu sommeramant eus hon Aotrou Jezus-Krist? D. Me gred ez eo Mab da Zoue an Tad Hollgalloudek ker gouiziek ha ker mat hag an Tad ; en deus en em graet den evidomp e kof ar Werc'hez glorius Vari, hag evel-henn ez eo gwir Doue ha gwir den.

M. Petra à gredit-hu sommaeramant eus hon Autrou Iesus-Christ? D. Me gred ezeo Map da Zoué an Tat Oll-galloudec quer gouiziec ha quer mat hag an Tat ; endeus en em gret den evidomp e coff ar Verc'hes glorius Vari, hag evelhen ezeo guir Doué ha guir den.

gof

goff

eürus mil ha mil gwech ar c'hof en deus bet douget mab Doue hag ar poull-galon pehini en deus e vaget

eürus mil ha mil güeich ar c'hoff èn deus bet douguet map Doüe hac ar poul-galoun pehiny èn deus e vaguet

gwele ar c'hrouadur e kof e vamm

güele arc'hrouadur é coff e vam

gourvez, kousket war e gof

gourvez, cousqet var e goff

kof ar c'har

coff ar c'har

kof ar c'har

coff an gar

ar furmidigezh eus a ur c'hrouadurig en kof e vamm.

ar furmidiguez eus a ur c'hrouaduricq eñ coff e vam

flus kof

fluçz coff

kof, kalon an douar

coff, caloun an douar

badezañ en ti, pe, e kof e vamm

badeza èn ty, pe, ê coff e vam

kof tev

coff teü

kofoù tev

coffeü teü

flus kof a zeu anezhañ e-unan

fluz-coff a zeu a nezâ e-unan

kof ar vrec'h

coff an vreac'h

skejañ kof ur wreg e poan vugale, evit tennañ he bugel anezhi

sqeigea coff ur c'hrecq ê poan vugale, evit tenna he buguel anezy

lienenn gig pehini a zisparti ar galon, poull-ar-galon, ar skevent, diouzh ar c'hof

lienen-guicq pehiny a zisparty ar galoun, poul-ar-galoun, ar sqevend, diouc'h ar c'hoff

kalediñ ar c'hof

caledi ar c'hoff

kofioù

kôfiou

kofioù

kôviou

kofoù

kôfou

kofoù

kôvou

Droug kof em eus.

Drouk kôf em eûz.

Klañv-bras eo bet e vamm keit ha m'he deus e zouget en he c'hof.

Klañv brâz eo béd hé vamm, keit a m'é deûz hé zouget enn hé c'hôf.

Re a gof he deus ar bodez-se.

ré a gôv é deûz ar bôdez-zé

Un taol kleze en deus bet en e gof.

Eunn taol klézé en deûz béd enn hé gôv.

kof

kôf

kof

kôv

Aotrou, eme 'l louarn, re vras eo ho morc'hed, C'hwi a zo kalz re vat ; n'ho pezet poan spered; rak m'er goulenn amañ, piv zo 'vit lakaat e ve deoc'h-hu pec'hed debriñ meur [a] benn-dañvad ? Krediñ a ran zoken e voe dezho enor Kaout en ho kof, aotrou, dre ho kouzoug digor. Hag evit ar pastor, e c'heller lavaret E tlee, dre'n hent-se, mont da glask e zeñved. Ha perak 've truez ouzh ur ouenn [a] dud ker kriz, N'o deus evit hor ren ken stur 'met o diviz ?

Aotrou, eme 'l louarn, re vraz eo ho morc'hed, C'houi a zo kalz re vad ; n'ho pezet poan spered; rak, m'her goulenn ama, pioù zo 'vit lakaat E ve d'hoc'h-hu pec'hed dibri meur [a] benn dañvad ? Kredi a rann zo-ken e voe d'ezho enor Kaout enn ho kof, aotrou, dre ho kouzoug digor. Hag evit ar pastor, e c'heller lavaret E tlie, dre 'nn hent-se, mont da glask he zeñved. Ha perak ve truez oc'h eur wenn dud ker kriz, N'ho deuz evit hor ren ken stur 'met ho diviz ?

— « Pa vez bouron e gof, ne ra forzh eus a zen. »

— « Pa vez bouroun he gof, ne ra forz euz a zen. »

Kof a savas outañ [ar razh] : Doue a ro e vadoù, / A-vozadoù, / D'ar re o deveus roet dezhañ o c'halounoù.

Kof a zavaz out-han [ar raz] : Doue a ro he vadou, / A vozadou, / D'ar re ho deveuz roet d'ezhan ho c'halounou.

« Sed a' [aze] boued da zebriñ ; debrit, torrit ho naon ! » / Leun o c'hof e kouskont, an neizhiad hag ar vamm.

« Sada boed da zibri ; debrit, torrit ho naoun ! » / Leun ho c'hof e kouskont, ann neiziad hag ar vamm.

Ya, gwir a livirit, eme Ber, deuit, Yann, rak me zo goullo va c’hof ; ne ouzon ket da belec’h eo aet ar banne soubenn am boa bet dec’h da noz.

Ia, guir a livirit, eme Ber, deuit, Iann, rak me zo goullou va c’hof ; ne ouzounn ket da beleac’h eo eat ar banne zoubenn am boa bet deac’h da noz.

— Treiñ a ris war va c’hof da sellet e ginou ar puñs, ha goude bezañ lakaet va dorn war va skouarn evit selaou gwelloc’h, e klevis ar c’homzoù-mañ : — Piv bennak e vec’h, e teuit a-berzh Doue. Deuit da reiñ sikour d’an neb en deus poan hag a varvo amañ anez.

Trei a riz var va c’hof da zellet e ginou ar punz, ha goude beza lakeat va dourn var va skouarn evit selaou guelloc’h, e kleviz ar c’homzou-man : — Piou bennag e veac’h, e teuit a berz Doue. Deuit da rei sikour d’an nep en deuz poan hag a varvo aman anez.

E Landeboc’her, paotred Gwilhoù Berthou hag o amezeien, da c’hedal anezho da vont kuit, a yoa en em guzhet a-dreñv ur c’hleuz, e kichen an ti, ha p’edo ar soudarded, leun o c’hof, o vont a-biou dezho, a-hed an hent, a laoskas warnezho pep a denn hag a ziskaras un dek pe zaouzek.

E Landeboc’her, paotred Guillou Berthou hag ho amezeien, da c’hedal anezho da vont kuit, a ioa en em guzet adren eur c’hleuz, e kichen an ti, ha p’edo ar zoudarded, leun ho c’hof, o vont a-biou d’ezho, a-hed an hent, a laoskaz varnezho beb a denn hag a ziskaraz eun dek pe zaouzek.

etre va c'hof ha va stomok

Heñvel ouzh gofed o brec’h nerzhek, e skoont hep skuizhañ gant ar goaf hag ar c’hleze ; e tiskogellont, e tiskaront strolladoù an enebour ; o distrobañ a reont, un tremen ledan ha gwadek a zigoront a-dreuz d’ar renkadoù anezho ; pulluc’hañ a reont o difennoù, o c’hreñvlec’hioù, kement harz o devoa savet outo war an hent.

Henvel ouz gofed o brec’h nerzek, e skôont hep skuiza gand ar goaf hag ar c’hleze ; e tiskogellont, e tiskaront strolladou an enebour ; o distroba a reont, eun tremen ledan ha gwadek a zigoront a-dreuz d’ar renkadou anezo ; pulluc’ha a reont o difennou, o c’hrenvlec’hiou, kement harz o devoa savet outo war an hent.

Pesked a vo fenoz da zibriñ en ti Izabel, ar vugale n’ac’h afont ket d’o gwele goullo o c’hof.

Pesked a vo fenoz da zibri en ti Izabel, ar vugale n’ac’h afont ket d’o gwele goullo o c’hof.

Hag e c’hoarzhe an aotrou barner, hag e gof a ruilhe war e zivorzhed.

Hag e c’hoarze an ôtrou barner, hag e gof a ruilhe war e ziouvorzed.

— Ha n’ankouait ket, mar plij ganeoc’h, an anduilh ! eme Saig Fañch Lar, pehini a oa gwall douget d’e gof.

— Ha n’ankouait ket, mar plich ganec’h, an anduilh ! eme Saïg Fanch Lar, pehini a oa gwall douget d’e gof.

War an taol e sentis, ha bec'h dezhi ! Da gentañ, e tapis krog en ur choanenn hag, o vezañ graet ur groaz gant beg va c'hontell war gof an dorzh vara, e troc'his ur mellad tamm diouti. Goude-se, e faoutis ur pezhiad riblennad kig-moc'h du bet e-pad pemp pe c'hwec'h vloaz o vogediñ e kimin va mamm-guñv, hag ar c'harvanoù - va re-me - a yeas en-dro ken na zifindaone ! Ur pennad da c'houde, e stagis ar voutailh leun a win ruz ouzh va fenn ha bec'h ivez dezhi, da gas ar c'hig-sall hag ar bara kras da stankañ he genoù da'm bouzellenn vras!

War an taol e sentis, ha bec'h d'ezi ! Da genta, e tapis krog en eur chouanenn hag, o veza graet eur groaz gant beg va c'hontell war gof an dorz vara, e trouc'his eur mellad tamm diouti. Goude-ze, e faoutis eur peziad riblennad kig moc'h du bet e-pad pemp pe c'houec'h vloaz o vogedi e kimin va mamm-guñv, hag ar c'harvanou - va re-me - a yeas en dro ken na zifindaone ! Eur pennad da c'houde, e stagis ar voutailh leun a win ruz ouz va fenn ha bec'h ivez d'ezi, da gas ar c'hig sall hag ar bara kras da stanka he genou d'am bouzellenn vras!

Me a sant va bouzellenn vras o c'hourlammat e kostez dehoù va c'hof ! M'eus aon emañ-hi o c'hoari penn-tourtig !... – Ma ! lop war ar boued 'ta neuze, Yann, da c'hedal ma vo distouvet ar boutailhoù ganin-me ! a droc'has paotr Gouenoù.

Me a sant va bouzelenn-vras o c'hourlammat e kostez dehou va c'hof ! Am eus aon emañ-hi o c'hoari penn-tourtik!... – Ma ! lop war ar boued 'ta neuze, Yann, da c'hedal ma vo distouvet ar boutailhou ganeñ-me ! a drouc'has paotr Goueznou.

kof diangell

kof-diangell

bez' ez eus un eostig en e gof

bez' ez eus eun eostig en e gof

kof yod

kof-yod

me zo goullo va c'hof

me zo blank va c'hof

kof tev

kof teo

kof bras

kof

kof

-kof

— « Gwell eo ur voutailhad jistr eget al louzoù-mañ, a reas an aotrou Huerou-Kerizel, a oa ur bever brav hag un den karget a yec'hed, gant ur min ruz, un divjod bougennek, ur c'hof enorapl. »

— « Gwell eo eur voutailhad jistr eget al louzou-mañ, a reas an Aotrou Huerou-Kerizel, a oa eur bever brao, hag eun den karget a yec'hed, gant eur min ruz, eun dioujod bougennek, eur c'hof enorapl. »

War seulioù ar superior e teuas kerkent ur beleg all, un den gros hag uhel, un dremm ruz dezhañ, ur gouzoug tarv, ur c'hof hag a venne strakal e soutanenn.

War seuliou ar Superior, e teuas kerkent eur beleg all, eun den groz hag uhel, eun dremm ruz d'ezañ, eur gouzoug taro, eur c'hof hag a venne strakal e soutanenn.

Ar pesked avat, eno evel en traoñ, a oa leun o c’hof, hag hini ebet anezho, d’ar mare-se eus an deiz, ne zeuas da bismigañ higenn ar pesketaer.

He brozh, stegnet pervezh war he digroazell hag he morzhedoù leun, a ziskenne betek hanter kofoù he divhar o neuz flour, un hoal.

Ne oan ket prederiet gant va c'hof, rak soñjal a rae din e vije bet graet an dro en ur ober ur peder eur bennak hepken, tra ma padas tost d'un hanter pelloc'h.

Daou vorian a zo aet e-barzh betek o c'hof hag a furch anezhe gwashañ ma c'hallont.