stank

stanc

stank

stanc

stank, druz, puilh, paot, eo ar gwez eno

stancq, dru, puilh, paut, eo ar guëz eno

druz, stank, ez varvont en kêr

dru, stancq, ez varvont eñ kear

stank ha munut

stancq ha munud

bet ker stank ha merien en ul lec'h

bet qer stancq ha méryen èn ul leac'h

bezañ ker stank ha merien en ul lec'h

beza qer stancq ha méryen èn ul leac'h

a daolioù stank ha kre

a daulyou stancq ha crê

ur glav stank ha fonnus

ur glao stanc ha fonnus

An hanv a Vrevalazr a zo stank ha paot en eskopti a Leon.

An hano a vrevalazr a so stancq ha paut èn escopty a Leon.

Ker stank eo ar fazioù e-barzh el levr-mañ e-c'hiz ar merien en ur grugell.

Qer stancq eo ar fazyou ebarz èl levr mañ ê c'hiz ar méryen èn ur gruguell.

stankoc'h eo siwazh, ar re fall, eged ar re vat

stancqoc'h eo sioüaz, ar re fall, egued ar re vad

tremen dre an tamouez stank

trémen dre an tamoëz-stancq

koadig stank

coadic-stancq

koad stank

coad stancq

gwechall edo ker stank ar sent e Breizh-Veur, e-c'hiz pa vezent bet hadet

güeichall edo qèr stanq ar seent e breyz-veur, é c'hiz pa vezént bed hadet

gwechall edo ker stank ar sent e Breizh-Veur, e-c'hiz pa zeuzient diwar had

güeichall edo qèr stanq ar seent e breyz-veur, é c'hiz pa zeuzyent divar had

er bloaz-mañ ez eo stank, tilh, puilh, fonnus, paot, an edoù e-barzh ar parkoù

er bloaz-ma ez eo stancq, tilh, puilh, founnus, paut, an edou ebarz èr parcqou

krouer stank

crouëzr-stancq

gouelañ stank ha druz

goëla stancq ha druz

stank ha tilh

stancq ha tilh

stank

stancq

Uhel ha stank eo ar brug amañ.

Uc'hel ha stañk eo ar brûg amañ.

stank

stañk

Ur c'hoad stank a zo war-dro d'an ti.

Eur c'hoad stañk a zô war-drô d'ann tî.

Stank eo an ed-se.

Stañk eo ann éd-zé.

Roit din ar gribin stank.

Rôid d'in ar gribin stañk.

Pep den, ma vez kredet, / A zo ur gwir vignon ; / Anezho stankoc'h n'eus ket, / Dibaot eo ar galon !

Pep den, ma ve kredet, / A zo eur gwir vignoun ; / Hano stankoc'h n'euz ket, / Dibaot eo ar galoun !

Ar re-mañ a oa stank, rouez oa ar re all.

Ar re-man a voa stank, rouez voa ar re all.

Ar c'herc'h ne oant re stank : petra ra ? Warnezho, / Strinkañ a-zehoù, a-gleiz yenien, skorn du ha rev.

Ar c'herc'h ne voant re stank : petra ra ? war-n-ezho, / Strinka a zeou, a gleiz ienien, skourn-du ha reo.

« Ar pezh voa mat a lavarez, / Ar pezh a voa fall a nac'hez, / Ha koulskoude te da-unan / A skrab ivez, 'vel a welan, / A-raok an dud hag ar c'hizhier, / Stankoc'h amañ evit em c'hêr. »

» Ar pez voa mad a lavarez, / » Ar pez a voa fall a nac'hez, / » Ha koulskoude te da-unan / » A skrab ive, 'vel a welann, / » A-raok ann dud hag ar c'hisier, / » Stankoc'h ama evit em c'her.

M’en divije ivez ’ta gouezet ar C’houilh e skoe war Loull ar Bouc’h, e vije bet ha stank, ha c’hwek, ha pounner e daolioù penn-bazh !

M’en diviche ive ’ta gouezet ar C’houil e skoe var Loull ar Bouc’h, e viche bet ha stank, ha c’houek, ha pounner he daoliou penn-baz !

N’o doa ket kavet a win-ardant, rak d’ar mareoù-se ar gwin-ardant n’oa ket ker stank en tiez evel ma’z eo bremañ.

N’o doa ket kavet a vin-ardant, rak d’ar mareou-ze ar guin-ardant n’oa ket ker stank enn tiez evel ma’z eo breman.

Amañ vo foenn a-builh hag a-vern, amañ vo adtroc'h foenn, amañ vo ur peuriñ stank ha dru[z] d'al loened ; amañ vo souchenn fonnus evit gwinizh da vla.

Aman vo foenn a builh hag a vern, aman vo hadtroc'h foenn, aman vo eur peuri stank ha dru d'al loened ; aman vo souchenn founnus ewit gwinis da vla.

Kreskiñ a reas eno, ha fonnañ ha paotañ ken e teuas ar wazed hag ar maouezed anezhi ker stank hag an deliennoù war wez ar c’hoad, ar yeotennoù er beurvan, an traezhennoù war an tevenn, al lommadoù er mor, ar steredennoù en neñv.

Kreski a reas eno, ha founna ha paota ken e teuas ar wazed hag ar maouezed anezi ker stank hag an deliennou war wez ar c’hoad, ar yeotennou er beurvan, an traezennou war an tevenn, al lommadou er mor, ar steredennou en nenv.

"P. 50, trede dilinennañ, lin. 5, e lec’h « e vlev melen tev » lenn « e vlev melen stank ».

"P. 50, trede dilinenna, lin. 5, e lec’h « e vleo melen teo » lenn « e vleo melen stank ».

Meurbet sakr e tremener an holl benn-tir a zibenn an enezenn er c’huzh-heol rak, estreget bez Nemetos, e kaver warnañ bezioù stank m’emañ er goudor enno relegoù mibien ha gourvibien an den-meur.

Meurbet sakr e tremener an holl benn-tir a zibenn an enezenn er c’huz-heol rak, estreget bez Nemetos, e kaver warnan beziou stank m’eman er goudor enno relegou mibien ha gourvibien an den-meur.

Momoros a eveshaas neuze ez oa steuziet ar marc’h hag e klevas ul laouen[i]digezh vras en e greiz, rak brav ez oa ar vro ma ’z edo, stank ha disi ar boblad anezhi, ha diouzh e c’hoant ar vibien hag ar merc’hed.

Momoros a evesaas neuze ez oa steuziet ar marc’h hag e klevas eul laouenedigez vras en e greiz, rak brao ez oa ar vro ma ’z edo, stank ha disi ar boblad anezi, ha diouz e c’hoant ar vibien hag ar merc’hed.

Diwar an taol kentañ o dije argaset gant euzh an Ermaeziad, kuit a lezel da zihuniñ en o c’halon, e-kerzh emweladennoù re stank, ar fiziañs outo hag ar vignoniezh.

Diwar an taol kenta o dije argaset gand euz an Ermaeziad, kuit a lezel da zihuni en o c’halon, e-kerz emweladennou re stank, ar fizians outo hag ar vignoniez.

Ar c’hoadoù, a ra d’an traonioù ha krec’hioù ur gwiskad deil, a zo enno gwezennoù ar bravañ-holl : ar faou hag an derv a gaver ar stankañ, toueziet amañ hag ahont gant gwez pin ha sapr.

Ar c’hoadou, a ra d’an traoniou ha krec’hiou eur gwiskad deil, a zo enno gwezennou ar brava holl : ar fao hag an dero a gaver ar stanka, toueziet aman hag ahont gant gwez pin ha sabr.

Ker stank enno an tiez ha bili en tevenn-mor pe en naoz-froud !

Ker stank enno an tïez ha bili en teven-mor pe en naoz-froud !

Rak hag em c’hredit, mar kerit, stankoc’h eo ar beskonted war douar Breizh-Izel eget ar bili war aod Porzh-Biliek.

Rak hag em c’hredet, mar keret, stankoc’h eo ar beskonted war douar Breiz-Izel eget ar bili war ôd Porz-Biliek.

Goloet int eus o zroad d’o c’hern a goadoù stank ma kaver enno, war un dro, an holl ouennoù gwez o kriskiñ en hor rannved hag ar gouennoù a vez kavet hepken e bro ar C’hreisteiz hag ar Sav-heol.

Golôet int eus o zroad d’o c’hern a goadou stank ma kaver enno, war eun dro, an holl ouennou gwez o kriski en hor rann-ved hag ar gouennou a vez kavet hepken e bro ar C’hreisteiz hag ar Sav-heol.

Merienañ a ra an dud enno, ker stank ha neizhiadoù naered.

Meriena a ra an dud enno, ker stank ha neiziadou naered.

D’ar pempet kan-dour, e tiskennas ar c’hirvi stank ha diniver eus ar c’hoadoù-pin m’o doa en em dennet enno e-pad ar glav.

D’ar pempet kan-dour, e tiskennas ar c’hirvi stank ha diniver eus ar c’hoadou-pin m’o doa en em dennet enno e-pad ar glao (2).

rouedoù boull [...] rouedoù stank

rouejou boull [...] rouejou stank

E-pad ar goañv, Saig Jelvest a rae ar besketaerezh, a-hed an aod, gant rouedoù stank : drag pe sein.

E-pad ar goanv, Saïg Jelvest a rê ar besketerez, a-bed an ôd, gant rouejou stank : drag pe zein.

stank

kribin stank

tamouez stank

Ne zalejont ket da vezañ beuzet e stêriad tud ar vro, o tec'hout, a oa goloet gant an engroez stank anezho an hent-bras broadel.

Ne zalejont ket da veza beuzet e stêriad tud ar vro, o tec'hout, a oa goloet gant an engroez stank anezo an hent-bras broadel.

A-benn ar fin, un hirvoud hir, ur varailhadenn sklintin, ur c'houblad treid o plavañ war al leurenn, o trotal 'trezek an nor, hag e oa dirazon ma aotrou bihan, heñvel ouzh un diaoulig, e lost e roched, blev du war e zivesker ken stank ha re ur marmouz, ha pikouzet e zaoulagad...

A-benn ar fin, eun hirvoud hir, eur varailhadenn sklintin, eur c'houblad treid o plava war al leurenn, o trotal 'trezek an nor, hag e oa dirazoun ma Aotrou bihan, heñvel ouz eun diaoulig, e lost e roched, bleo du war e ziwesker ken stank ha re eur marmouz, ha pikouzet e zaoulagad...

Ha setu koulz pred. Daouzek taoliad, a gant kouviad pep hini, a zo bet savet en ur park, pe gentoc'h, a zo bet toullet en ur park, rak e menez Arre, 'lec'h e oa stank an euredoù a vil den pedet, ne c'halled ket kaout pleñch ha bankoù a-walc'h, ha sed e veze toullet div foz en douar ; an daol a oa ar c'hlazenn etre an div foz.

Ha setu koulz pred. Daouzek taoliad, a gant kouviad pep hini, a zo bet savet en eur park, pe gentoc'h, a zo bet toullet en eur park, rak e menez Arre, 'lec'h e oa stank an euredou a vil den pedet, ne c'halled ket kaout pleñch ha bankou a-walc'h, ha sed e veze toullet diou foz en douar ; an daol a oa ar c'hlazenn etre an diou foz.

Ar binviou-mañ [kezeg-houarn] ne oant ket stank d'an ampoent.

Ar binviou-mañ ne oant ket stank d'an ampoent.

Ouzh tor ar menez, e goudor teñval un toull-roc'h, kenaozet gant daroù-ben, mo[u]est atav, hag ur stank a doennad ili[a]v ha gwez kelen, e oa ur feunteun vras dour riellet ha sklaer e-giz lagad an naer.

Ouzh tor ar menez, e goudor teñval un toull-roc'h, kenaozet gant daroù-ben, moest atav, hag ur stank a doennad iliv ha gwez kelenn, e oa ur feunteun vras dour rielet [sic, riellet] ha sklaer e-giz lagad an naer.

setu perak e veze stankoc'h ar strakadegoù daouarn d'ar galleg ha primoc'h ha nerzhusoc'h e tarzhent

Stankoc'h e vo hon ehanoù hiviziken.

N'eus ket da vezañ sebezet dreistkont gant seurt hevelebiezh pa ouier pegen stank e oa an darempredoù etre an daou du da vor Breizh, darempredoù sevenadur, kenwerzh ha politikerezh.

E straed Pireós ez eo stankoc'h an tremenerezh ha pa erruomp a-geñver Kef ar Surentez Sokial ez eo ret deomp gorrekaat.

Stankoc'h-stankañ e vez ar c'hameraioù-evezhiañ, hag a-wechoù e vez tud dirak ar skrammoù evit dielfennañ ar skeudennoù war ar prim pe dost.