bezañ en e sav

beza en e sao

herzel en e sav

herzel en e sao

herzel en e sav

hersel en e sao

sav

sao

en e sav emañ

en e sao ema

ezmañ en e sav-sonn

ez ma èn e sav sonn

ret oa bezañ en e sav evit dibriñ an oan a Bask

red voa beza èn e sa evit dibri an oan a Basq

en em derc'hel en e sa(v)

en hem derc'hel èn e sa, èn e sa, èn e sao

bezañ en e sa(v)

bezañ èn e sa, èn e saff, èn e sa, èn e sao

bezañ en e sav, ha diskabell, ha dizolo e benn

beza èn e sa, ha discabell, ha disolo e benn

ezmaon em sav ; ezmaout en da sav ; ezmañ en e sav

ez ma oun èm sa ; ez ma oud èn da sa ; ez ma èn e sa

ezmaomp en hon sav ; ezmaoc'h en ho sav ; ezmaint en o sav

ez ma oump èn hon sa ; ez ma oc'h èn ho sa ; ez ma int èn o sa

ur sac'h goullo ne c'hall ket chom en e sav

ur sac'h goullo ne all qet chom èn e sao, èn e sa

kousket eus e sav

cousqet eus e sa

kousket eus e sav-sonn

cousqet eus e sav - sounn

koñchoù a lakae un den da gousket eus e sav

conchou a lacqaë un dèn da gousqet eus e sav

dres en e sav

dreçz èn e sa

en e sav-sonn

èn e sav sonn

eeun en e sa(v)

ëun èn e sa, èn e sav, èn e sao, èn e saff

ur sav

ur sav

ur sao

savioù

savyou

savioù

saôiou

sav

saô

sav-dir

saô-dir

savioù-mein

saviou-mein

savioù-mein

saôiou-mein

sav-main

saô-mein

sav loar

saô-loar

war ar sav emañ an ti

war ar saô éma ann tî

chomit en ho sav

choumid enn hô saô

savioù

saviou

savioù

saôiou

sav

sav

sa

sav

saô

An hoc'h diabafet / A sav krenn en e sav, / A lamm d'ar chaseer, 'pad m'edo o vizañ / Ur glujarig yaouank plafet war ur pengenn, / Ha, goude en teurkañ, a varv en e gichen.

Ann houc'h diabafet / A zao krenn enn he za, / A lamm d'ar chaseer, 'pad m'edo o viza / Eur glujarik iaouank plafet war eur pengenn, / Ha, goude hen teurka, a varv enn he gichen.

Sezar, ur c'hi mailh ha brudet, / Besk e lost ha rok e galon, / A voa lammet en e sav sonn / Tost d'ur c'honikl yaouank, hag outañ o sellet : / — « Din-me out, emezañ, e gurun o c'hourdrouz, / Ken a grenas en-dro al labousigoù keizh. »

Sezar, eur c'hi maill ha brudet, / Besk he lost ha rok he galoun, / A voa lammet enn he zav sounn / Tost d'eur c'honikl iaouank, hag out-han o sellet : / — « D'in-me oud, eme z-han, he gurun o c'hourdrouz, / » Ken a grenaz enn-dro al labousigou keiz.

Ar manac’h, a yoa o lavaret e chapeled e penn ar c’huzh-heol eus al leandi, a yoa chomet en e sav, pa welas o tont war-zu ennañ, da glask goudor ha disglav, daou aotrou, unan yaouank hag unan kozh.

Ar manac’h, a ioa o lavaret he japeled e penn ar c’huz-heol euz al leandi, a ioa chommet en he za, pa velaz o tont varzu ennhan, da glask goudor ha disklao, daou aoutrou, unan iaouank hag unan koz.

Ar manac’h a dreinas a-bouez e vrec’h an hini kozh, ne esae ket enebiñ, betek ar penn pellañ eus an tiez a yoa chomet en o sav, e kouent Sant-A[l]bin, hag en ur zigeriñ dezhañ ur gambrig vihan : — Amañ, den kozh, n’eus ket c’hwez ar gwad : houmañ a oa va c’hambr-me en nozvezh m’oac’h digouezhet amañ da verzheriañ va c’henvreudeur.

Ar manac’h a dreinaz a bouez he vreac’h an hini koz, ne esea ket enebi, beteg ar penn pella euz an tiez a ioa chommet enn ho za, e kouent Sant-Aubin, hag en eur zigeri d’ezhan eur gamprik vian : — Aman, den koz, n’euz ket c’houez ar goad : houman oa va c’hambr-me enn nosvez m’oac’h digouezet aman da verzeria va c’henvreudeur.

A-vec’h ma oamp savet en hor sav, goude hor pedennoù, ma weljomp o tont er c’hraou mab koshañ Jañ-Mari hag e verc’h, kel laouen hag an heol.

A-veac’h ma oamp savet enn hor za, goude hor pedennou, ma velchomp o tont er c’hraou mab kosa Jan-Mari hag he verc’h, kel laouen hag an heol.

Den nad ae war-dro an iliz, nemet a-wechoù unan bennak da c’hoarzhin pa wele Loull ar Bouc’h, mezv-mik-dall, bec’h dezhañ o chom en e sav, oc’h ober an neuz da esa lavaret an oferenn.

Den na dea var dro an iliz, nemed avechou unan-bennag da c’hoarzin pa vele Loull ar Bouc’h, mezo-mik-dall, beac’h d’ezhan o chomm enn he za, oc’h ober an neuz da esa lavaret an ofern.

Pa en em gavas Erwanig dirak an nor, e chomas krenn en e sav, ha ne lavare ger.

Pa en em gavaz Hervoanik dirag an nor, e chommaz krenn en he za, ha ne lavare ger.

Mes e Montroulez [ez] eus bet tud a feiz, tud a galon a-hed ar wech. An holl en em savas a-enep an dispac’herien, hag iliz Itron-Varia-ar-Vur a chomas en he sav.

Mez e Montroulez euz bet tud a feiz, tud a galoun hed ar veach. An oll a en em zavaz a enep an dispac’herien, hag iliz Itron-Varia-ar-Vur a jommaz en he za.

An dud diwar ar maez, avat, a chome sonn en o sav, o zok pe o boned war o fenn, en ur farsal, en ur c’hoarzhin, en ur vadinat evel pa vijent bet o sellet ouc’h ur "guriozite" bennak.

An dud divar ar meaz, avad, a jomme sounn en ho za, ho zok pe ho boned var ho fenn, en eur farsal, en eur c’hoarzin, en eur vadinat evel pa vichent bet o sellet ouc’h eur "guriozite" bennag.

Kement a ranked da ober a oa merket penn-da-benn. Lavaret e oa peur bale, peur ehanañ ; peur mont a-raok, peur dont a-dreñv ; peur chom er sav, peur mont war bennoù an daoulin ; peur e oa krial, peur e oa serriñ ar ginou.

Kement a ranket da ober a ioa merket penn-da-benn. Lavaret oa peur bale, peur ehana ; peur mont araok, peur dont adren ; peur chomm er za, peur mont var bennou an daoulin ; peur oa krial, peur oa serri ar ginou.

Kas a reas ugent ac’hanomp, ha fuzuilhoù mat ganeomp, da guzhet a-dreñv ar c’hleuzioù, e sav Milin ar Stank, e tu Berven.

Kas a reaz ugent ac’hanomp, ha fuziliou mad ganeomp, da guzet adren ar c’hleuziou, e sao Milin-ar-Stank, e tu Berven.

An Ao. 'n Eskob en em hastas d'er sevel en e sav en ur ouelañ hag o soñjal pegen dister ec'h en em lakae un den ker santel.

An A. n'Eskop en em hastaz d'er sevel enn he za en eur vouela, hag o sonjal pegenn dister ec'h en em lakea eun den ker zantel.

Bezomp ive[z] fiañs er Mestr Hollc’halloudus a zalc’h en he sav hon bro Beizh-Izel [sic], koulz hag ar bedoù diniver a ruilh dre an oabl. Pedomp, dreist-holl Santez-Anna-Wened n’he deus biskoazh distroet he skouarn diouzh pedennoù he Bretoned.

Bezomp ive fianz er Mestr Holl-c’hallouduz a zalc’h en he sav hon bro Beiz-Izel [sic], koulz hag ar bedou diniver a ruilh dre an oabl. Pedomp, dreist-holl Santez Anna Wened n’e deuz biskoaz distroet he skouarn diouz pedennou he Bretoned.

Sav en da sav

Sao en da za

lakaat sav gant ar vilin

lakad sao gad ar vilin

Hag e savas Adaqi en he sav, hep lavarout grik, ha gant he daouarn hec’h-unan e reas ur mell keuz.

Hag e savas Adaqi en he sav, hep lavarout grik, ha gant he daouarn hec’h-unan e reas eur mell keuz.

Ezhomm ebet dezho sevel en o sav, pa vezent en o c’hoazez, ha dilec’hiañ da vont d’o c’herc’hat ; anezho o-unan e teue ar binvioù daveto.

Ezomm ebet d’ezo sevel en o sav, pa vezent en o c’hoazez, ha dilec’hia da vont d’o c’herc’hat ; anezo o-unan e teue ar binviou daveto.

Pe vev pe varv, pe em sav pe gouezhet, e kasin an dreizhadenn da benn en noz-mañ, hag e rin !

Pe veo pe varo, pe em sav pe gouezet, e kasin an dreizadenn da benn en noz-man, hag e rin !

Ar plac’hig kozh, savet en he sav, an daeroù o ruilhañ war he divjod a roas ur pok d’ar vamm, serriñ a eure dezhi he daoulagad.

Ar plac’hig koz, savet en he zav, an daerou o ruilha war he diouchod a roas ur pok d’ar vamm, serri a eure d’ei he daoulagad.

Eno eo e kavas Velia anezhañ, ez noazh en e sav dirak an tan, oc’h astenn e bennig ouzh ar flamm.

Eno eo e kavas Velia anezan, ez noaz en e sav dirag an tan, oc’h astenn e bennig ouz ar flamm.

Ha dirake, a-zehou, Roc’h-al-Laz [Roc'h Hallaz] sklêrijennet eus o zu, evel ur peulven en e sav, a save e benn a-us d’al Lev, uhel, hag he zroc’he e daou rann.

Ha dirake, a-zehou, Roc’h-al-Laz sklerijennet eus o zu, evel eur peul-mean en e zav, a zave e benn a-us d’al Leo, uhel, hag he zroc’he e daou rann.

C'hoari galoch, pe c'hoari pezhioù. Ar galoch a oa un tamm koad en e sav ; ar pezhioù a oa pladennoù houarn graet gant ar marichal, pe aliesoc'h, d'ar vugale, mein-to benet ront.

C'hoari galoch, pe c'hoari peziou. Ar galoch a oa un tamm koad en e sav ; ar peziou a oa pladennou houarn graet gant ar marichal, pe aliesoc'h, d'ar vugale, mein-to benet rond.

Ur vaouez all he doa gwelet Satanaz, en e sav e beg ur wezenn ; ruz e oa penn-kil-ha-troad.

« Ne veze ket roet boued dezhañ da zebriñ, hag ur sac’h goullo ne chom ket en e sav. »

Kadorioù ha bankoù a oa en tu 'raok, ar bobl en he sav en tu 'dreñv.

Kadoriou ha bankou a oa en tu 'raok, ar bobl en he sav en tu 'dreñv.

An hini kondaonet d'ar bara sec'h a chome 'n e sav 'kreiz ar refektouer keit ha ma oa ar re all o leinañ.

An hini kondaonet d'ar bara-sec'h a chome 'n e sao 'kreiz ar refektouer, keit ha ma oa ar re all o leina.

N'oa ket bet troc'het ha didosennet holl c'hlastenenned an diribinoù, ha kalz eus platanenned diamzeret ar balioù aet da zouar fu a nac'he atav kouezhañ diouzh o sav.

Petra a lennit evit magañ buhez ho spered, reiñ sav d'hoc'h ene ?

Sellout a reas kurius, ouzh paotr e sae wenn, a chome en e sav dirazi, ha lavarout a reas, a-benn ur reuziad : - Penaos oc'h deut a-geid-all da ren ho puhez en ur gouent kastilhat ? Ne vourrec'h ket en ho pro ?

Er chapel, en e gador-geur koadengravet, e-pad eur ar prederiañ, e kouezhe e chink en e grubuilh. (...) - Breur Arturo, savit en ho sav ! eme mouezh sioul an Tad-Mestr. Munut e oa ar vezhekadenn, rak tro pe dro e veze lakaet ouzh e sav evel-se, betek koulz an oferennn, meur a zanvez-lean, re vignon d'e gousked.

- Petra a lennit evit magañ buhez ho spered, reiñ sav d'hoc'h ene ?

Ar breur Arturo, nac'het gantañ azezañ, a chome ouzh e sav, gant e skubellenn hag e zorch, dirak Palmira daoulinet war darenn-derez chapelig ar Rozera.

Kuitaat a ra an ofiser hag ar serjant ar sal, e keit m'o salud ar soudard, sonn en e sav, o stokañ e seulioù an eil ouzh egile.

Kuitaat a ra an ofiser hag ar serjant ar sal, e-keit m'o salud ar soudard, sonn en e sao, o stoka e seuliou an eil ouz egile.

Hogen, pa vin-me eet e-biou, / Pa n'em eus ken na marc'h na bioù, / D'am arrebeuri ' gavoc'h sav.

Hogen, pa vin-me eet e-biou, / Pa n'em eus ken na marc'h na biou, / D'am arrebeuri ' gavoc'h sao.

N'eo ket war an dour emañ ken ar pelikaned-se o neuñv, nann, dre an aer eo emaint o ruzañ goustadik, troc'het dre an hanter; ar vag-hont, gant pesketaerien en o sav enni a nij ivez dre an aer, uhel a-zioc'h an dour.

An akordonour enbroet, en e sav dindan baled ur stal traolioù evit an ti, en deus paouezet a seniñ hag a sell ouzh an abadenn.

Dibabet em eus dont d'an eur-se a-ratozh peogwir e ouzon e vez o tourañ a-raok sav an deiz pe goude kuzh-heol, n'eo ket hepken en hañv en abeg d'an tommder met a-hed ar bloaz.